Μυστήριο «τρένο» αυτός ο Παπασταύρου… Αν είναι δυνατόν να κάθεται με τον Λένον, τον Ταραπουλούζη και τους άλλους συνεργάτες του να διυλίζει τον κώνωπα για να πάρει έναν παίκτη τον οποίο θα πληρώσει αδρά.
Δεν αντιλαμβάνεται, ο εν λόγω κύριος, πως οι οπαδοί της Ομόνοιας αγωνιούν και θέλουν μεταγραφές εδώ και τώρα; Να κλείσει το ρόστερ τσάκα-τσάκα, για να κάνουν ξέγνοιαστες διακοπές οι άνθρωποι.
Δεν αντιλαμβάνεται, ο πρόεδρος της Ομόνοιας, πως οι άλλοι παράγοντες του έβαλαν… γυαλιά; Στο πιτς φυτίλι έκαναν ένα σωρό μεταγραφές και ακόμα συνεχίζουν, ενώ αυτός έκλεισε μόνο τέσσερις παίκτες σε δυόμιση μήνες. Ήμαρτον, κύριε Παπασταύρου μας. Επαναλαμβάνω, ο «λαός» αγωνιά.
Ρε, μπας και τελικά δεν κάνει για πρόεδρος της «σιηλάκκας»; Ερωτώ, επειδή με την καθυστέρηση στις μεταγραφές αυξάνονται και πληθύνονται οι επικριτές της διοίκησης.
Χώρια που έχει και… καβούρια στην τσέπη ο Λυσιώτης. Μιλούσε τόσον καιρό με την Άντβερπ και αυτό τον περίεργο Λαμκέλ Ζε και τώρα που ναυάγησε η μεταγραφή έχει μπελάδες. Και όλα αυτά γιατί, παρακαλώ; Έκανε, λέει πρόταση στη βελγική ομάδα για 500.000 ευρώ για τον Καμερουνέζο. Ανοίγω παρένθεση για να υπενθυμίζω ότι το συμβόλαιο του παίκτη λήγει σε ένα χρόνο. Κλείνει η παρένθεση. Μα, είναι πράματα αυτά; Πήγαινε, κύριος και ρίξε ένα εκατομμύριο στα πόδια των Βέλγων και άλλα τόσα στον τρελάρα να γίνει η δουλειά σου μπαμ και κάτω.
Και άσε αυτή τη μυστικοπάθεια, κύριε Παπασταύρου. Ο «Λαός»… τραγούδι θέλει, που λέει και το άσμα. Όλα στη φόρα. Να κλείνεις τους παίκτες και να ανακοινώσεις την πτήση άφιξης τους στην Κύπρο για να τους υποδέχεται ο κόσμος και να ξεχαρμανιάζει.
Αμ το άλλο. Σε τέσσερα χρόνια η Ομόνοια έπαιξε μία φορά στο Τσάμπιονς Λιγκ, επειδή ήταν πρώτη όταν διακόπηκε το πρωτάθλημα, κατέκτησε έναν τίτλο πρωταθλήματος, ένα κύπελλο και μπήκε τρεις διαδοχικές σεζόν σε ευρωπαϊκούς ομίλους. Συν το ότι είναι απόλυτα συνεπής στις οικονομικές της υποχρεώσεις, ενώ ξοφλά και μέρος του χρέους του σωματείου.
Αυτά, κύριε Παπασταύρου, είναι… αδιανόητα για κάποιους οπαδούς της ομάδας. Θέλουν την Ομόνοια μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, να χρωστά τα μαλλιοκέφαλα της και να βγάζει δίσκο σε τακτά διαστήματα, προκειμένου να καταρρίπτουν το δικό τους ρεκόρ συλλογής χρημάτων, δείγμα αφοσίωσης προς την ομάδα. Και μία διοίκηση που να αφουγκράζεται τα «θέλω» τους στις μεταγραφές.
Σ.Σ.: Εννοείται πως κάνω πλάκα, όμως με κάποια σχόλια που διαβάζω δεξιά και αριστερά δεν άντεξα. Έπρεπε να πω το ανέκδοτο μου…
Γιώργος Χατζηαντώνης
