Σαν σήμερα το 1949 το αεροπλάνο που μετέφερε τη μεγάλη Τορίνο προσέκρουσε στον λόφο Σουπέργκα, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους όλοι οι επιβαίνοντες ποδοσφαιριστές της. Ήταν η πρώτη αεροπορική τραγωδία με θύματα αθλητές ποδοσφαιρικής ομάδας.
Η Τορίνο κυριαρχούσε στο ιταλικό ποδόσφαιρο τη δεκαετία του ’40 και ήταν μία από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σήμερα, όπου τη βιομηχανική πόλη του ιταλικού Bορρά εκπροσωπεί η μεγάλη αντίπαλός της, Γιουβέντους. Η «γκρανάτα» βάδιζε ακάθεκτη για το πέμπτο της πρωτάθλημα μέσα στη δεκαετία, καθώς τέσσερις αγωνιστικές πριν από το τέλος είχε τέσσερις βαθμούς περισσότερους από την Ίντερ και έξι από τη Μίλαν.
Στις 3 Μαΐου 1949 αντιμετώπισε στη Λισαβόνα την Μπενφίκα, σε ένα φιλικό παιχνίδι προς τιμήν του άσου των «αετών» Φρανσίσκο Φερνάντες που αποχωρούσε από την ενεργό δράση. Κατά την επιστροφή της αποστολής στο Τορίνο, το αεροπλάνο τύπου Fiat G-212, της εταιρείας Avio Linee Italiane (θυγατρική της FIAT), έπεσε σε ομίχλη λίγο προτού προσγειωθεί στο αεροδρόμιο του Τορίνου και προσέκρουσε στον λόφο Σουπέργκα που υψώνεται στα νότια της πόλης και συνετρίβη.
Από τους 31 επιβαίνοντες (4 μέλη του πληρώματος, 3 δημοσιογράφοι, 18 ποδοσφαιριστές, 6 παράγοντες και μέλη του τεχνικού επιτελείου) κανείς δεν επέζησε. Ανάμεσα στους νεκρούς συμπεριλαμβάνονταν σπουδαία ονόματα του ιταλικού ποδοσφαίρου της εποχής εκείνης, όπως οι διεθνείς Βαλέριο Μπατσικαλούπο, Βαλεντίνο Ματσόλα (πατέρας τού μετέπειτα σπουδαίου μέσου της Ίντερ Σάντρο), Άλντο Μπαλαρίν και Ρούμπενς Φαντίνι.
Υπήρξαν και οι τυχεροί, που δεν ταξίδεψαν στη Λισαβόνα: ο Σάουρο Τομά, που ήταν τραυματίας, ο Λουίτζι Τζουλιάνο (προπονητής του Αιγάλεω την περίοδο 1966-67), που δεν πρόλαβε να βγάλει διαβατήριο, ενώ ο μεγάλος Λάζλο Κουμπάλα δεν ακολούθησε την αποστολή και έμεινε δίπλα στον άρρωστο υιό του στο Τορίνο.
Επίσης, σκοτώθηκε και ο Ιταλός πιλότος Πιερλουίτζι Μερόνι της πολεμικής αεροπορίας, που είχε διασωθεί δύο φορές στον πόλεμο από πτώση!
Οι αρχές απέδωσαν το δυστύχημα στον συνδυασμό της περιορισμένης ορατότητας, του προβληματικού σήματος επικοινωνίας με το αεροδρόμιο του Τορίνου και ενός λανθασμένου χειρισμού του πιλότου.
Η «Μεγάλη Τορίνο» χάθηκε μέσα σε μια στιγμή. Το σοκ για τη φίλαθλη Ιταλία ήταν μεγάλο. Δύο ημέρες αργότερα, κατά τη διάρκεια της κηδείας των παικτών, περισσότερα από 800.000 άτομα πέρασαν μπροστά από τα φέρετρα των άτυχων άσων. Ο Βιτόριο Βελτρόνι, αρχισυντάκτης της «RAI Chronicles», στις 6 Μαΐου 1949 από το Τορίνο έκανε τη ζωντανή αναμετάδοση της κηδείας της «Grande Torino».
Η Ίντερ και η Μίλαν, που διεκδικούσαν τον τίτλο, ζήτησαν το πρωτάθλημα να κατακυρωθεί στην Τορίνο. Η ομοσπονδία διαφώνησε και στους τέσσερις εναπομείναντες αγώνες η αποδεκατισμένη Τορίνο χρησιμοποίησε υποχρεωτικά την ομάδα των νέων. Το ίδιο έκαναν και οι αντίπαλοί της σε ένδειξη σεβασμού. Οι Τορινέζοι μπορεί να κέρδισαν και τους τέσσερις αγώνες και να ανακηρύχθηκαν πανηγυρικά πρωταθλητές Ιταλίας, αλλά δεν ξανάγιναν ποτέ η μεγάλη ομάδα της δεκαετίας του ’40.
Πηγή: fosonline.gr
