«Πρώτα βγαίνει η ψυχή του ανθρώπου και μετά το χούι του», λέει μια παροιμία. Και οι παράγοντες, ως άνθρωποι που είναι, έχουν τα χούγια τους όπως όλοι μας. Συνεπώς, ουδέν μεμπτό φτάνει το χούι το καθενός να μην βλάπτει την ομάδα του είτε μιλάμε για σωματεία είτε για εταιρείες.
Η διευκρίνιση είναι αναγκαία επειδή πολλοί συμπεριφέρονται ως κουμαρτζήδες και μάλιστα μανιώδεις, σε επικίνδυνο βαθμό. Όχι για τον εαυτό τους, αλλά για τις ομάδες του, παρακαλώ. Διότι ασκούν το πάθος τους με ξένες τσέπες και όχι δικά τους λεφτά.
Τα χαΐρια τους τα είδαμε και όλοι όσοι ασχολούνται με το ποδοσφαιράκι ξέρουν ποιοι κατέστρεψαν ποιες ομάδες. Ένα σωρό από λόγους τους την έκαναν με ελαφρά… πηδηματάκια και άφησαν πίσω τους οικονομικό χάος. Χρόνια έκαναν εκείνοι που τους διαδέχθηκαν να βάλουν μια τάξη.
Εντούτοις, η ιστορία επαναλαμβάνεται και μάλιστα εν καιρώ πανδημίας, με τα τόσα προβλήματα που δημιούργησε στα οικονομικά των ομάδων, λόγω των παρενεργειών της. Και δώστου υπερβάσεις από τους μέχρι προσφάτως κλαψιάρηδες και κάποιους προφανώς παττισμένους, εξαιτίας του πάθους τους. Τι κάνουν; Μα, ό,τι ο κουμαρτζής. Χτυπούν τα ρέστα τους, ίσως και με δανεικά λεφτά! Γιατί οι κουμαρτζήδες δοκιμάζουν πάντα ξανά την τύχη τους χτυπώντας ρέστα και ό,τι κάτσει. Συνήθως οι πλείστοι μένουν… ταπί και ψύχραιμοι. Μόνο που οι παράγοντες οι οποίοι ενεργούν έτσι δεν δέχονται τις συνέπειες και αφήνουν άδεια τα ταμεία των ομάδων.
Το αξιοσημείωτο σε αυτή την ιστορία ξέρετε ποιο είναι: Οι οπαδοί ξεχνούν εν ριπή οφθαλμού τις όποιες κακοδιαχειρίσεις και χειροκροτούν τις επόμενες! Παικταράδες να φέρνει η ομάδα και ποιος τους χ… εκείνους που θα πληρώσουν τα σπασμένα. Όλε!
Κουτσομπόλης
