Όλες οι ομάδες χάνουν σημαντικά έσοδα λόγω κορονοϊού και οι επιπτώσεις της πανδημίας στα οικονομικά τους είναι σοβαρές. Με τους αγώνες να διεξάγονται χωρίς φιλάθλους και πολλούς χορηγούς να απομακρύνονται είναι φυσιολογικό επακόλουθο να πληγεί και το ποδόσφαιρο από την πανδημία.
Αυτό, μάλιστα, θα είναι το κύριο θέμα συζήτησης στην έκτακτη Γενική Συνέλευση της ΚΟΠ, που θα πραγματοποιηθεί μεθαύριο Πέμπτη με τα σωματεία να έχουν συγκεκριμένα αιτήματα για να τύχουν βοήθειας. Κατανοητή η κραυγή αγωνίας των σωματείων, λόγω της ιδιάζουσας κατάστασης που δημιούργησε ο κορονοϊός.
Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι ο τρόπος που συμπεριφέρονται πολλοί παράγοντες σε αυτές τις δύσκολες εποχές. Διότι την ώρα που «διακονούν», όπως κάποιοι ανέφεραν, από την ΚΟΠ και το Κράτος για στήριξη, αλλάζουν προπονητές σαν τα… πουκάμισα. Και αυτό το «χόμπι», κυρίες και κύριοι, έχει πρόσθετο κόστος για τα σωματεία, καθότι οι προπονητές που φεύγουν αποζημιώνονται, βάσει τον όρων που υπάρχουν στο συμβόλαιο ενός εκάστου.
Νομίζω ότι είναι σχήμα οξύμωρο να πληρώνει ένα σωματείο τρεις και τέσσερις προπονητές σε μια σεζόν και ταυτόχρονα να ακούμε τις κραυγές… απόγνωσης των παραγόντων για τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Είναι σαν να μην έχει κάποιος λεφτά για ψωμί και γάλα, όμως να κάνει ολημερίς ψώνια για να ανανεώσει την γκαρνταρόμπα του! Προσωπικά έτσι μεταφράζω αυτή τη στάση. Και άντε να πείσουν οι παράγοντες ότι όντως έχουν οικονομικό πρόβλημα με τέτοιες σπατάλες. Εύκολο είναι; Μπα…
Κουτσομπόλης
