Τεστ υπ’ αριθμόν 4 για την Ομόνοια στον επαναληπτικό ημιτελικό με την Ανόρθωση. Βαθμός άριστα με… 10! Κυριολεκτικά και μεταφορικά, λαμβάνοντας υπόψιν ότι έπαιξε με 10 ποδοσφαιριστές για 88 αγωνιστικά λεπτά. Με τέτοια εμφάνιση η πρόκριση στον τελικό ήρθε ως φυσιολογική εξέλιξη της ανωτερότητας που έδειξε το «τριφύλλι» στις δύο αναμετρήσεις με την ομάδα της Αμμοχώστου.
Στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» έθεσε γερές βάσεις πρόκρισης, με μεστή εμφάνιση και καθαρή νίκη (2-0). Χθες ξεκίνησε ιδανικά με το γκολ του Λανγκ, όμως στο δεκάλεπτο ήρθε η απευθείας κόκκινη στον Γιούστε. Η πίεση της «Κυρίας» ήταν αναμενόμενη και η ισοφάριση με τον Ουάρντα (23’) έκανε ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα για τον Νιλ Λένον και τους παίκτες του. Ωστόσο, κράτησαν το 1-1 μέχρι το τέλος του ημιχρόνου και στην επανάληψη βγήκε στο χορτάρι του ΓΣΠ ο χαρακτήρας και το μέταλλο της περσινής πρωταθλήτριας.
Το τέταρτο της ανάπαυλας βοήθησε για να ξεκουραστεί το σώμα και να καθαρίσει το μυαλό των «τριφυλλοφόρων», που εξαφάνισαν το αριθμητικό μειονέκτημα μειονέκτημα με την υπερπροσπάθεια που κατέβαλαν στην επανάληψη και τη γενική τους εικόνα.
Ο Βορειοϊρλανδός τεχνικός έμεινε πιστός στην τακτική του και δικαιώθηκε. Ούτε ίχνος διάθεσης για οπισθοχώρηση, πίεση από ψηλά με συνεχές τρέξιμο από τους εννιά παίκτες που ήταν στο γήπεδο και τον δέκατο (Φαμπιάνο) να κάνει τη δουλειά του στις λίγες φορές που χρειάστηκε ως μεγάλος τερματοφύλακας.
Μέσα σε όλα ήταν ασταμάτητος ο Λοΐζου, ο οποίος σε κάποιες φορές δεν κάλυπτε μόνο το αριθμητικό μειονέκτημα αλλά και τη θέση του Παπουλή, ο οποίος «θυσιάστηκε» για να καλυφθεί το κενό του Γιούστε. Ο πιτσιρικάς ήταν μέσα σε όλα! Βοήθησε αμυντικά, έκανε… παπάδες με την εκρηκτικότητά του στις αντεπιθέσεις, έδινε «ανάσες» με κράτημα της μπάλας και τα φάουλ που κέρδιζε σχεδόν σε κάθε του προσπάθεια. Ίσως η ενέργεια που σπατάλησε να του στοίχισε στις δύο μεγάλες ευκαιρίες που έχασε (59’, 83’), όμως η μεγάλη συμβολή του στην πρόκριση μετρά περισσότερο.
Το σκηνικό συμπληρώθηκε με την παρουσία του «Λαού», που έκανε ρεκόρ προσέλευσης στην μετά πανδημία εποχή. Οι τρεις κερκίδες του ΓΣΠ είχαν όγκο και στα τελευταία δύσκολα λεπτά προστέθηκε ο παλμός που είχαν ανάγκη οι ποδοσφαιριστές. Ήταν η έξτρα δύναμη για να αντέξουν, όπως και έγινε.
Το σφύριγμα της λήξης από τον Ιταλό Φρανσέσκο Φουρνεάου έφερε το ξέσπασμα χαράς και ανακούφισης από όλους. Η Ομόνοια έκλεισε θέση για τον τελικό και θέλει πλέον τρόπαιο και ευρωπαϊκό εισιτήριο. Η «κοιμωμένη βασίλισσα» επανέρχεται δριμύτερη. Σαν… ηφαίστειο που ξυπνά με την τελική του «έκρηξη» προγραμματισμένη για το βράδυ της 25ης Μαΐου.
Υ.Γ.: Η παρουσία στον τελικό δεν διασφαλίζει τίποτε για την Ομόνοια, όπως και το ότι θα έχει αντίπαλο τον Εθνικό Άχνας. Σιγανά και… ταπεινά πρέπει να προετοιμαστεί για το 5ο και τελευταίο τεστ, προκειμένου να δικαιώσει τις προσδοκίες των φίλων της με την κατάκτηση του κυπέλλου.
Γιώργος Χατζηαντώνης
