Δεν έχουν τέλος οι φωνές διαμαρτυρίας στο κυπριακό ποδόσφαιρο. Για τη διαιτησία, τις ποινές που επιβάλλει ο αθλητικός δικαστής, την άνιση μεταχείριση των ομάδων από την ΚΟΠ και ό,τι άλλο θυμηθούν οι φίλτατοι παράγοντες.
Άπαξ και δεν πάει καλά η ομάδα ή έχει ένα αρνητικό αποτέλεσμα έχουν τη δικαιολογία στο… τσεπάκι και τα φορτώνουν στην Ομοσπονδία. Λες και τα σωματεία ήρθαν από άλλον πλανήτη του ηλιακού συστήματος και βρήκαν μια ΚΟΠ να τα πιλατεύει.
Συγγνώμη που θα σας χαλάσω τη… ζαχαρένια, κύριοι, όμως οι πρώτοι που ευθύνονται για τις παθογένειες του κυπριακού ποδοσφαίρου είστε εσείς. Για να έχουμε καλό ρώτημα τι είναι η ΚΟΠ; Η… μητέρα όλων των σωματείων, όπως διατείνεται η ηγεσία της. Ορθώς, μάλιστα, αφού όλοι όσοι κατέχουν τα πόστα και διοικούν λαμβάνουν την ευλογία σας, μέσω ψηφοφορίας.
Προς τι, λοιπόν, το πυρ ομαδόν για την Ομοσπονδία και τα σώματά της; Ίσως εάν κοιταχτείτε στον καθρέφτη βρείτε ως αιτία του κακού την αφεντομουτσουνάρα σας! Και για να εκτονωθείτε, χωρίς να σας πάρουν χαμπάρι, ρίξτε ένα φάσκελο για τα έργα σας.
Δυστυχώς, οι παράγοντες που νοιάζονται πραγματικά για το κυπριακό ποδόσφαιρο είναι λιγότεροι από τα δάχτυλα ενός χεριού. «Ομιλούν» οι πράξεις και όχι τα λόγια… Η συντριπτική πλειοψηφία βλέπει το δέντρο (σ.σ. την ομάδα τους) και όχι το δάσος. Αγνοώντας είτε από αφέλεια είτε σκοπίμως, πως σε έναν υγιή χώρο θα ωφεληθούν ΟΛΕΣ οι ομάδες.
Όσο δεν αντιλαμβάνονται πως πρέπει να βάλουν το άθλημα πάνω από όλα και η έγνοια τους είναι να κάνουν κλίκες για να συντηρούν το κατεστημένο, τόσο θα χειροτερεύουν τα πράγματα. Πιο απλό δεν γίνεται…
Γιώργος Χατζηαντώνης
