Κάτι που επαναλαμβάνεται ασφαλώς και δεν είναι σύμπτωση. Αυτό από μόνο του προκαλεί ανησυχία αλλά και προβληματισμό. Γενικά μέχρι το 60′ ο Εθνικός είναι πολύ καλός και μετά ψάχνεται ή καλύτερα «πατώνει». Δεν υπάρχει σταθερότητα και διάρκεια σε όλο το παιχνίδι και μοιραία ενώ ξεκινά εντυπωσιακά τους αγώνες, στο τέλος δεν παίρνει αυτό που πρέπει.
Τα παιχνίδια είναι εκεί καταγραμμένα και οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Με τη Νέα Σαλαμίνα προηγήθηκε με 2-1 και έχασε στο τέλος με 2-3. Με την Ανόρθωση προηγήθηκε με 2-0 και ισοφαρίστηκε σε 2-2 σε ένα παιχνίδι που θα μπορούσε και να το χάσει. Με ΑΕΚ προηγήθηκε και ισοφαρίστηκε. Με την ΑΕΛ προηγήθηκε, ισοφαρίστηκε, βρέθηκε πίσω στο σκορ, ισοφάρισε ξανά και στο τέλος δέχθηκε τη συντριβή.