Το όνομα του είναι Σαντιάγο ”Μόρο” Γκαρσία. Το ταλέντο του κάτι παραπάνω από φανερό. Παρ’ ότι δεν ήταν ιδιαίτερα ψηλός (1,81 μ.), το παρουσιαστικό του ήταν τουλάχιστον επιβλητικό, αφού ήταν γεροδεμένος και κάποιες φορές με περιττά κιλά. Μέσα στους αγωνιστικούς χώρους δεν ήθελες να τον αντιμετωπίσεις.
Πέρα από εξαιρετικός σκόρερ ήταν και φοβερά τσαμπουκάς, κάτι που διαπίστωσε και ο Φαμπιάν Εστογιανόφ με τους συμπαίκτες του στη Πενιαρόλ, σ’ έναν τσακωμό μαζί του, όταν έπαιζε στη Νασιονάλ. Εκείνος ο καυγάς οδήγησε τον ”Μόρο” και πολλούς ακόμη ποδοσφαιριστές στο κρατητήριο για μία νύχτα!
Παρά τις δυσκολίες που πέρασε με χρόνια κατάθλιψη και χρήση ναρκωτικών ουσιών κατάφερε να γίνει βασικό μέλος της Νασιονάλ (102 ματς/46γκολ), να παίξει στην Ατλέτικο Παραναένσε και στη Κασιμπάσα (δε προσαρμόστηκε στη κουλτούρα των Τούρκων) και να βάλει την καριέρα του πάλι στο σωστό δρόμο, αρχικά με την Ρίβερ Πλέιτ της Ουρουγουάης και μετά με τη Γοδόι Κρουζ (119 αγώνες/51 γκολ).
Το όνειρο του ήταν να παίξει με την Εθνική Ουρουγουάης αλλά δεν το κατάφερε ποτέ, παρά μόνο με την ομάδα νέων.
Από χθες δεν είναι πλέον στη ζωή.
Αυτοκτόνησε με όπλο και το σώμα του βρέθηκε στο σπίτι του έπειτα από τις αναζητήσεις των αρχών. Ήταν μόνο 30 ετών. Πρόσφατα είχε δηλώσει πως :”Είμαστε ποδοσφαιριστές, όχι ρομπότ, έχουμε κι εμείς συναισθήματα”. Παράλληλα δυσκολευόταν να δει την κόρη του, που ζούσε στην Ουρουγουάη, λόγω των περιορισμών στο πλαίσιο του COVID-19. Τον τελευταίο καιρό έψαχνε ομάδα, με πολλές ομάδες από την Αργεντινή και το Μεξικό να ενδιαφέρονται για εκείνον.
Μπορεί να είχε χρήματα, να ζούσε το όνειρο του επαγγελματικά, ο δυναμικός και παθιασμένος χαρακτήρας να μην δεν έδινε περιθώριο να προβλέψει κάποιος που δεν γνώριζε την καθημερινότητά του ότι θα έβαζε τέλος στη ζωή του αλλά δυστυχώς, για άλλη μια φορά, επιβεβαιώνεται πως ο εφιάλτης της κατάθλιψης δεν κάνει διακρίσεις και δεν πρέπει να υποτιμάται από κανέναν.
Ευχόμαστε κουράγιο και δύναμη σε όσους περνάνε κάτι αντίστοιχο..