Υπέρβαση! Αυτή είναι η τελευταία… λέξη της μόδας, κυριολεκτικά και μεταφορικά, αφού την ακούμε καθημερινά από τους παράγοντες. Είτε για να κρατήσουν παίκτες στην ομάδα τους είτε για να δελεάσουν άλλους.
Και όλο αυτό το πανηγύρι δεν στήνεται μόνο από ομάδες που έχουν το ταμείο τους γεμάτο ή επενδυτές οι οποίοι ξοδεύουν χρήμα με τη σέσουλα, αλλά και από κάποιες που βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού.
Την ώρα που ανακοινώνονται από την ΚΟΠ οι οικονομικές καταστάσεις των ομάδων και κάποιες εξ αυτών έχουν δυσβάσταχτο χρέος, βγαίνουν και ομιλούν για υπερβάσεις.
Για τα χρέη πάντως, μούγκα στη στρούγκα, που λέει η κουβέντα. Η απόλυτη σιωπή, χωρίς την παραμικρή αχτίδα φωτός για πιθανούς τρόπους εξόδου από το αδιέξοδο.
Το προφανές είναι πως κάποιοι βαδίζουν στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα… Τσούκου-τσούκου, σου λένε, θα βρούμε την άκρη για άλλη μια σεζόν για να διαβούμε ως παρακάτω.
Χώρια, δηλαδή, που οι οπαδοί δεν ασχολούνται με χρέη αυτή την εποχή. Αυτοί, φιλαράκια, θέλουν μεταγραφές και παικταράδες για την ομαδάρα τους με κάθε τίμημα.
Και οι πρόεδροι, βάσει της συγκεκριμένης «λογικής», πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να ικανοποιήσουν το βίτσιο του οπαδού. Άπαξ και πάνε να το παίξουν λογικοί, μαύρο φίδι που τους έφαγε.
Μήπως είναι καιρός να φέρουν οι μεν και οι δε τα μίλια τους; Ερωτώ, επειδή ήδη κάποιες ομάδες πληρώνουν ακριβό τίμημα για τις αμαρτίες του παρελθόντος…
Άσχημος
