Τον Ιανουάριο που μας πέρασε, η Ομόνοια ενέταξε στο δυναμικό της 2 ποδοσφαιριστές (Μπεσεντίν και Σράντι) ενώ αποχώρησαν οι Χούπερ, Μάταβζ και Μπρούνο Φελίπε.
Όσον αφορά στους δύο ποδοσφαιριστές οι οποίοι ήρθαν, η παρουσία τους συνολικά θα κριθεί, όπως είναι λογικό και δίκαιο, με το πέρας της αγωνιστικής σεζόν και την ολοκλήρωση των αγωνιστικών τους υποχρεώσεων με την ομάδα σε πρωτάθλημα και κύπελλο.
Ωστόσο δεν μπορεί να μην παραταρηθεί -τουλάχιστον- η μέχρι τώρα συνεισφορά τους στα παιχνίδια τα οποία αγωνίστικαν.
Ο Αρτέμ Μπεσεντίν, έχει καταγράψει 8 συμμετοχές και 631 αγωνιστικά λεπτά σε πρωτάθλημα και κύπελλο, στα οποία δεν έχει καταφέρει να σκοράρει ή να δώσει κάποια ασίστ. Από την άλλη, ο Ίσμαελ Σράντι έχει καταγράψει 6 συμμετοχές και 244 αγωνιστικά λεπτά σε πρωτάθλημα και κύπελλο κατά τα οποία έχει καταφέρει να σκοράρει 1 φορά.
Όπως λοιπόν γίνεται εύκολα αντιληπτό με την πρώτη ματιά, τα δύο νέα αποκτήματα της Ομόνοιας δεν έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής να βοηθήσουν σε μεγάλο βαθμό την ομάδα. Ειδικά δε αν αναλογιστεί κάποιος ότι ουσιαστικά έπρεπε να καλύψουν ένα μέρος του κενού του οποίου άφησε ο Μπρούνο Φελίπε που ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας και από τους καλύτερους παίκτες του πρωταθλήματος.
Είναι πρέπον, ωστόσο, να αναφερθούν και τα… ελαφρυντικά. Δεν μπορεί να αρνηθεί κάποιος ότι η φετινή χρονιά ΔΕΝ είναι ιδανική για την Ομόνοια. Η ομάδα έδειξε από την αρχή τρανταχτά προβλήματα τα οποία την ταλάνισαν μέσα στην χρονιά και κάποια συνεχίζουν να την ταλαιπωρούν ακόμα.
Αλλαγές προπονητών, κακό κλίμα, ντεφορμάρισμα είναι μόνο λίγα από αυτά και όπως ήταν λογικό άφησαν την δική τους ”πληγή” στην ομάδα. Όταν λοιπόν ένας νεοφερμένος ποδοσφαιριστής αντικρίζει συνθήκες οι οποίες δεν είναι και οι ιδανικότερες, είναι λογικό αυτό να δυχαιρένει το έργο του. Ειδικά δε αν ληφθεί υπόψην και το ότι ήδη ένας νέος παίκτης θα αντιμετωπίσει αντικειμενικά προβλήματα προσαρμογής λόγω του νέου περιβάλλοντος στο οποίο ήρθε.
Σε κάθε περίπτωση, με τα τρέχοντα δεδομένα η βοήθεια που προσέφεραν οι δύο συγκεκριμένη ποδοσφαιριστές είναι μηδαμινή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα μπορούν να ”εξιλεωθούν” στο προσεχές μέλλον.
Και αυτό ακριβώς είναι που πρέπει να πράξουν. Δηλαδή, μέσω των εμφανίσεών τους να καταφέρουν να βοηθήσουν έμπρακτα την ομάδα στην εκπλήρωση των στόχων της.
Λοΐζος Μωυσέως