Σε πάθημα που είναι αναγκαίο να κάνει… μάθημα ανάγκασε την ΑΕΚ ο Αστέρας Τρίπολης. Οι μπαρουτοκαπνισμένοι Αρκάδες αξιοποίησαν τη δυσκοιλιότητα της «Ένωσης» και την αδυναμία να καλύψει κενά και απουσίες και πήραν νίκη-καμπανάκι στο ΟΑΚΑ (1-0).
Το γκολ του Σανταφέ στο 85’ (στο οποίο φέρει ευθύνη κι ο Στάνκοβιτς) σφράγισε την ήττα των «κιτρινόμαυρων», που πρέπει να εκληφθεί ως καμπανάκι και επιβεβαίωση της ενίσχυσης που χρειάζονται σε χαφ και εξτρέμ για να μην υπάρξουν αντίστοιχες γκέλες και στα επίσημα ματς.
Τεράστια ένταση στο παιχνίδι, έπειτα από τη συμπλοκή Τζαβέλλα-Μπαράλες, η οποία έγινε απαρχή για… ρεσιτάλ κλωτσοπατινάδας και δεν επέτρεψε να παιχτεί ουσιαστικά ποδόσφαιρο στο δεύτερο ημίχρονο.
Παρηγοριά για την ΑΕΚ η εικόνα του Άμραμπατ, που έκανε το ντεμπούτο του και μπαίνοντας αλλαγή στο 61′ πρόλαβε να δείξει την ποιότητα και την πρόθεσή του να γίνει ηγέτης.
Στο μυαλό του κόουτς
Με αρκετές αλλαγές (είτε λόγω αγωνιστικών προβλημάτων, είτε λόγω αποφάσεων του Βλάνταν Μιλόγεβιτς) παρατάχθηκε η ΑΕΚ. Έχοντας νοκ-άουτ τους τραυματίες Χατζισαφί-Γκαρσία και τον ανέτοιμο Μάνταλο, ο Σέρβος κράτησε έξω και τον Αραούχο, ενώ προτίμησε να μην ξεκινήσει από την αρχή ούτε τον Άμραμπατ. Εξαιτίας λοιπόν και του γεγονότος ότι ο Μισελέν ένιωθε επηρεασμένος μετά το εμβόλιο, έβαλε τον Σβάρνα σε θέση δεξιού μπακ. Έτσι, το 4-3-3 διαμορφώθηκε ως εξής:
Το ματς
Οι απουσίες και η πειραματική σύνθεση έκαναν δύσκολη την εφαρμογή των βασικών που ζητά ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς. Δηλαδή την καλή κυκλοφορία της μπάλας και την πίεση του αντιπάλου ψηλά. Παρόλο που έκανε μπαμ λοιπόν η έλλειψη χαφ (και παρόλο που έχασε νωρίς τον Αλμπάνη, γυρίζοντας σ’ ένα ιδιαίτερο 4-4-2 με τον Σιμάνσκι αριστερά) η ΑΕΚ προσπάθησε ν’ αναπτυχθεί μεθοδικά. Να φτιάξει υπομονετικά φάσεις. Και έστω και χωρίς να κάνει κάτι ιδιαίτερο, το κατάφερνε με επίκεντρο τον Ανσαριφάρντ, που ήταν μεν στις φάσεις, αλλά όχι και αποτελεσματικός στο τελείωμά τους (με άστοχο διαγώνιο σουτ κι άλλο ένα πάνω στον Παπαδόπουλο).
Την ίδια ώρα η «Ένωση» έχανε κατά διαστήματα μέτρα από τους τεχνίτες παίκτες των φιλοξενούμενων, ωστόσο περιόριζε τους κινδύνους σε μια πολύ καλή ευκαιρία του Ατιένθα (που σούταρε λίγο πάνω από την εστία). Όλα αυτά ενώ οι Σάκχοφ-Σιμάνσκι έπαιρναν πάνω τους το δημιουργικό κομμάτι (μοιράζοντας αρκετές καλές πάσες) και ο Τάνκοβιτς αποδεικνυόταν αδικαιολόγητα άστοχος σε μεγάλες ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν (ειδικά στη λήξη του ημιχρόνου από προβολή-πάσα του Βράνιες) για ν’ ανοίξει το σκορ.
Σε αντίθεση όμως με τον αρκετά καλό ρυθμό του πρώτου μέρους, το δεύτερο εξελίχθηκε αδικαιολόγητα νευρικά: Εξαιτίας της συμπλοκήςΤζαβέλλα-Μπαράλες, οι οποίοι πιάστηκαν στα χέρια και αφού αντικαταστάθηκαν για να μην αποβληθούν, έδωσαν το… σύνθημα και στους υπόλοιπους να πλακώνονται σε κάθε ευκαιρία. Όσο προλάβαινε λοιπόν να παιχθεί ποδόσφαιρο ανάμεσα σε δυνατά τάκλιν και εστίες έντασης (όπως των Βράνιες-Ιγκλέσιας) ο Άμραμπατ προλάβαινε να δείξει ψήγματα της κλάσης του.
Κι αυτό διότι μπήκε στο γήπεδο στο τελευταίο μισάωρο (στη θέση του Σιμάνσκι) και έδειξε να μη χρειάζεται καθόλου χρόνο προσαρμογής. Πήρε αμέσως πρωτοβουλίες (παίζοντας ως δεξί εξτρέμ). Και σε λίγα μόλις λεπτά θα κατέγραφε και την πρώτη του ασίστ, αν ο Αραούχο επιχειρούσε να τελειώσει λιγότερο εντυπωσιακά (και όχι με βολ πλανέ) την άψογη πάσα του. Αφού απέτυχε λοιπόν να σκοράρει στη μοναδική σχεδόν ευκαιρία της στο β’ ημίχρονο, η ΑΕΚ τιμωρήθηκε γι’ αυτό (αλλά και για τη γενικότερα μέτρια εικόνα της).
Γιατί ο συνδυασμός των Κρέσπι-Γκαρθία υπενθύμισε ότι χρειάζεται ενίσχυση και στο αριστερό άκρο (όπου αγωνιζόταν ο Παρράς ως αλλαγή του Μιτάι). Και η εκτέλεση του Σανταφέ (στην οποία μπορούσε και θα έπρεπε ν’ αντιδράσει καλύτερα ο Στάνκοβιτς) απέφερε το γκολ με το οποίο… ήχησε η ήττα-καμπανάκι για τους «κιτρινόμαυρους» στο ΟΑΚΑ.
sport-fm.gr
