Η είδηση ότι ο θρύλος του παγκόσμιου ποδοσφαίρου Ντιέγκο Αρμάντο Αρμαντόνα πέθανε έσκασε σαν βόμβα και συγκλόνισε εξίσου ποδοσφαιρόφιλους και μη. Γιατί ο ”Ντιεγκίτο” δεν ήταν μια ύπαρξη η οποία μπορούσε να περιοριστεί ή να ΄΄ταμπελωθεί΄΄ με μόνο μια ιδιότητα.
Ήταν ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, ήταν ένα ανήσυχο και επαναστατικό πνεύμα, ήταν ένα σύμβολο του ότι ο ‘’μικρός’’ μπορεί να νικήσει τον ‘’μεγάλο’’, ήταν ο ίδιος ο Θεός !
Όπως μάλιστα έγραψε ο Oυρουγουανός συγγραφέας Εντουάρντο Γκαλεάνο «Ο Ντιέγο Μαραντόνα λατρεύτηκε επειδή ήταν ένας θεός βρώμικος, αμαρτωλός. Ο πιο ανθρώπινος από τους θεούς».
Γεννημένος μεγαλωμένος στις παραγκουπόλεις του Μπουένος Άιρες, ο μικρός Ντιέγκο από τις ακαδημίες της του Αρχεντίνος πέρασε το 1976 στην πρώτη ομάδα, το 1981 πήγε στην Μπόκα, το ’82 στην Μπαρτσελόνα, το ’84 στην Νάπολι, το ’92 στην Σεβίλλη μετά στην Νιούελς και τέλος στην Μπόκα.
Ο μικρός Ντιέγκο έγινε μεγάλος μέσα από μια ποδοσφαιρική πορεία χωρίς φρένα, χωρίς φραγμούς και όρια. Αυτό που τον καθόριζε ήταν μόνο το ταλέντο και η δίψα του.
Έκανε τα πάντα εντός γηπέδου αλλά και εκτός και κατέκτησε τα πάντα. Έγινε σύμβολο επιτυχίας, έγινε σύνθημα σε τοίχους και η μορφή και το πρόσωπό του απέκτησαν έγιναν οικεία για τον απανταχού ποδοσφαιρόφιλο.
Έδειξε αμέτρητες φορές ότι ο μικρός μπορεί να τα βάλει με τον μεγάλο και να βγει νικητής.
Μάγεψε με την μπάλα στα πόδια όσο κανένας άλλος και είχε μια σπάνια -για ποδοσφαιριστή- αντίληψη για τον κόσμο και την κοινωνία.
Αιώνια ενωτικός και αιώνια διχαστικός. Κατάφερνε να ενώνει τους πάντες με την μπάλα στα πόδια ενώ εκτός γηπέδου δίχαζε. Πολλές φορές όμως και το ακριβώς αντίστροφο.
Αυτός όμως ήταν ο Θεός. Πάντα αντισυμβατικός πάντα αντικομφορμιστής και πάντα ”τρελός”.
Έφυγε, την ίδια μέρα που έφυγε και φίλος του Φιντέλ Κάστρο, που μαζί μοιράζονταν κοινές ανησυχίες και σκέψεις για τον κόσμο. ‘Έφυγε ακόμα, την ίδια μέρα με μια άλλη τεράστια ποδοσφαιρική προσωπικότητα η οποία συντάραξε τον κόσμο τόσο εντός όσο και εκτός του γήπεδού. Τον Τζορτζ Μπεστ.
Έφυγε γεμάτος, έφυγε νικητής, έφυγε αφήνοντας πίσω του μια τεράστια κληρονομιά που δεν είναι μόνο ποδοσφαιρική.
Αντίο μεγάλο Ντιέγκο, αντίο Θεέ του ποδοσφαίρου.
