Η νίκη και η εμφάνιση της Ομόνοιας στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος είναι το καλύτερο «φάρμακο» για την πληγή που άφησε η συντριβή από τη Μίντιλαντ. Ανεξάρτητα από τα ελαφρυντικά που είχε η ομάδα σε εκείνο το παιχνίδι, αφού η πεντάρα είναι… πεντάρα. Κλείνει η παρένθεση.
Το ζητούμενο για το «τριφύλλι» ήταν να δείξει χαρακτήρα και να βγάλει αντίδραση στο πρωτάθλημα, όπου επικεντρώνεται πλέον με στόχο τη διεκδίκηση του τίτλου. Στο φινάλε της αναμέτρησης με τη Νέα Σαλαμίνα ήταν κοινή η διαπίστωση πως οι «πράσινοι» πέτυχαν στους συγκεκριμένους τομείς, καθώς έφτασαν σε άνετη επικράτηση, συνδυάζοντας την ουσία με το θέαμα και τη μεστή εμφάνιση.
Πολλοί, πάντως, δεν απέφυγαν το… χόμπι της απαξίωσης, με δικαιολογία τη δυναμικότητα της αντιπάλου. Ας περιμένουμε για να το δούμε αυτό στην πορεία και πόσες ομάδες θα επικρατήσουν τόσο εύκολα των «ερυθρολεύκων» και εδώ θα είμαστε για να τα ξαναπούμε. Προς το παρόν υπενθυμίζω απλώς πως στο περσινό πρωτάθλημα η Ομόνοια δέχθηκε δύο σφαλιάρες σε ισάριθμα παιχνίδια από την ομάδα της Αμμοχώστου…
Κατά τ’ άλλα μέσα από τον αγώνα προέκυψαν πολλαπλά οφέλη για τους «πράσινους» λόγω της απόδοσης αρκετών παικτών. Ο Μπεζούς, για παράδειγμα, επιβεβαίωσε πως φέτος είναι ηγέτης με όλη τη σημασία της λέξης, ενώ ο Σεμέδο βελτιώνεται σταθερά και ξεδιπλώνει τις αρετές του. Μαρκίνιος, Κουλιμπαλί, Μάθιους, Μίλετιτς, Σίμιτς έδειξαν πως μπορούν να αποτελέσουν πολύ καλές επιλογές για την τεχνική ηγεσία.
Ο Χαραλάμπους υπενθύμισε το ταλέντο του, ενώ ο Κασάμα μέσα σε 25 λεπτά έδειξε πως είναι ποιοτικός και σημαντικός ποδοσφαιριστής. Βάλτε στην εξίσωση και τον Κακουλλή, ο οποίος σε ανάλογο χρονικό διάστημα έριξε τα γκολάκια του και ήταν μέσα σε όλες τις φάσεις και ίσως να αντιληφθείτε πως η απόλυτη απαξίωση για το ρόστερ της Ομόνοιας είναι άδικη. Άλλωστε, δεν κάνω αναφορά σε σταθερές αξίες όπως οι Φαμπιάνο, Μπασιρού, Ανσαριφάρντ, ο Κούσουλος και ο Λοΐζου.
Αυτά χωρίς να διαγράφονται κάποιες αδυναμίες για τις οποίες έκανε αναφορά και ο Σωφρόνης Αυγουστή. Με τη υποσημείωση πως μπορούν να περιοριστούν στην πορεία τόσο με την περαιτέρω βελτίωση σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο όσο και με πιθανές προσθήκες.
Όσο για την απαξίωση ο μόνος τρόπος αντιμετώπισής της είναι με καλές εμφανίσεις μέσα στο γήπεδο από τους παίκτες που δέχονται ισοπεδωτική κριτική. Να κλείνουν τα αυτιά τους, να παίζουν μπάλα και να κλείνουν στόματα. Όπως κάνει, ας πούμε, ο Κακουλλής…
Γιώργος Χατζηαντώνης
