Το θέμα Λοΐζου ξεκαθάρισε, έστω και καθυστερημένα, με τη Διοίκηση της Ομόνοιας να θέτει τον ποδοσφαιριστή εκτός πλάνου. Εάν, μάλιστα, λάβουμε υπόψιν ότι αποκτήθηκαν άμεσα δύο παίκτες (Ατζίλι, Αλιούμ) για τη δεξιά πτέρυγα γίνεται αντιληπτό πως η απόφαση του Σταύρου Παπασταύρου δεν λήφθηκε για τις εντυπώσεις.
Τουναντίον μέσα από την «ανάγνωση» των επεισοδίων στο σίριαλ «Λοΐζου» είναι προφανές πως ο πρόεδρος έφτασε στο αμήν και ενήργησε αποφασιστικά για το καλό του συνόλου. Διότι, κακά τα ψέματα, όλη αυτή η ιστορία με το «παίζω-ξιπαίζω», με τον νεαρό να είναι εντός, εκτός και επί τα αυτά της ομάδας ήταν ζημιογόνα, συν το ότι κρατούσε συνεχώς στην τσίτα τον «Λαό».
Ο κ. Παπασταύρου έδειξε με κομψό τρόπο τον εκνευρισμό του για τη στάση του νεαρού διεθνή σε ανύποπτο χρόνο, τον περασμένο Φεβρουάριο. Ερωτηθείς για την παραχώρηση του ποδοσφαιριστή στη Χέρενφεν, στη συνέντευξη που έδωσε στο κανάλι της Ομόνοιας, απάντησε χαρακτηριστικά: «Ο Λοΐζος ήθελε να φύγει άρον-άρον και αποφασίσαμε πως ήταν το καλύτερο και για τον ποδοσφαιριστή και για την Ομόνοια να πάει δανεικός. Ξέρουμε την αξία του Λοΐζου. Ξέρουμε ότι όταν θέλει μπορεί να παίξει πολύ καλό ποδόσφαιρο. Έχει μεγάλο ταλέντο και αποφασίσαμε να του δώσουμε την ευκαιρία που ονειρεύεται να πάει στο εξωτερικό για να δείξει την αξία του. Με κόστος της Ομόνοιας, γιατί εμείς τον πληρώνουμε».
Το οδοιπορικό του νεαρού στην Ολλανδία ήταν σύντομο, καθώς επέστρεψε στο «Ηλίας Πούλλος» έχοντας ελάχιστη συμμετοχή στην Χέρενφεν. Και παρατεταμένη τάση φυγής με προορισμό το άγνωστο και βάρκα την ελπίδα… Διότι η επίσημη Ομόνοια υποστηρίζει πως δεν έχει επίσημη πρόταση για τον Λοΐζου.
Ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω τον Αύγουστο το 2022 ο νεαρός υπέγραψε ανανεωμένο συμβόλαιο με τους «πράσινους» μέχρι το καλοκαίρι του 2026. Εν κατακλείδι κατανοώ την επιθυμία του να παίξει στο εξωτερικό, όχι όμως και αυτή την πρεμούρα που τον έχει πιάσει. Μιλούμε για ένα παιδί το οποίο έκλεισε τα 21 του χρόνια πριν από δύο βδομάδες (18/7/2003). Συνεπώς, έχει όλο το μέλλον μπροστά του για να πραγματοποιήσει τα ποδοσφαιρικά του όνειρα. Και η Ομόνοια του έδειξε πως είναι ιδανικό «όχημα» σε αυτή την προσπάθεια. Από 15 χρονών μωρό του εμπιστεύτηκε τη βαριά της φανέλα, ενώ είναι από τις λίγες ομάδες στην Κύπρο που στηρίζει τους γηγενείς ποδοσφαιριστές.
Αντί, όμως, να αξιοποιήσει αυτό το «όχημα» προτίμησε ένα βήμα που φαντάζει μετέωρο. Κρίμα…
Γιώργος Χατζηαντώνης
