Η στάση όλων όσοι διατυμπανίζουν την επιθυμία τους για εξυγίανση του κυπριακού ποδοσφαίρου είναι μυστήρια σε σημείο που δημιουργεί αμφιβολίες ως προς την πραγματική τους επιθυμία.
Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε μια κινητικότητα από την Επιτροπή Δεοντολογίας και Προστασίας του Αθλητισμού και διάθεση να «καθαρίσει τους στάβλους του Αυγεία», όπως επεσήμανε πρόσφατα ο πρόεδρος της Ανδρέας Παπαχαραλάμπους, σε γραπτή του δήλωση. Ανακοινώθηκε, επίσης, ότι διερευνώνονται κάποιες υποθέσεις για να διαπιστωθεί κατά πόσο υπήρξε χειραγώγηση αγώνων.
Το περίεργο είναι ότι αντί αυτή η πρωτοβουλία να χαιρετιστεί από όλους, κάποιοι «τσουνιάστηκαν» και απειλούν Θεούς και δαίμονες. Περιττό να σημειώσω ότι η εν λόγω Επιτροπή μπήκε στο στόχαστρο με τον πρόεδρο της να αποτελεί κόκκινο πανί.
Και όλο αυτό το σούσουρο προκλήθηκε επειδή τα μέλη της Επιτροπής προσπαθούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, παρακαλώ!
Η διερεύνηση οποιασδήποτε υπόθεσης δεν συνεπάγεται ενοχή των εμπλεκομένων. Όλοι είναι αθώοι μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου, λέει η βασική αρχή της δικαιοσύνης. Στην προκειμένη περίπτωση εάν οι όποιοι εμπλεκόμενοι είναι καθαροίγιατί ανησυχούν; «Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται», λέει μια παροιμία. Βάσει τούτου οι εμπλεκόμενοι θα έπρεπε να χαιρέτιζαν πρώτοι την πρωτοβουλία της αρχής, αντί να απειλούν και να ζητούν την κεφαλήν των μελών της Επιτροπής επί πίνακι. Για να μην πω ότι πρώτοι έπρεπε να συμβάλουν στη διερεύνηση των υποθέσεων για να αποδειχθεί η αθωότητα τους. Τι έχουν να φοβηθούν και τα έβαλαν με την Επιτροπή; Μήπως ισχύει μια άλλη παροιμία που λέει «φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης»;
Γιώργος Χατζηαντώνης
