Δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι στο πρωτάθλημα χωρίς νίκη για την Ομόνοια. Γκρίνια, μουρμούρες, απογοήτευση και προβληματισμός είναι το καρέ το συναισθημάτων στο στρατόπεδο των «πρασίνων».
Ο κόσμος έχει υψηλές προσδοκίες από την ομάδα του και σωστά πράττει. Η Ομόνοια είναι καταδικασμένη να πρωταγωνιστεί και όχι να περιορίζεται σε ρόλο κομπάρσου στο πρωτάθλημα. Ίσως να ακούγεται κάπως σκληρό, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα.
Πλέον το «τριφύλλι» καλείται στα πέντε εναπομείναντα παιχνίδια που απομένουν για την ολοκλήρωση της Α’ φάσης του πρωταθλήματος να δώσει μάχη για την είσοδο στην πρώτη εξάδα της βαθμολογίας.
Οι 35 βαθμοί και η 5η θέση αυτή στη στιγμή δεν παρέχουν σε καμιά περίπτωση ασφάλεια στην ομάδα της Λευκωσίας. Ο 6ος Απόλλων έχει τους ίδιους βαθμούς, ενώ ένα βαθμό πιο πίσω είναι η Νέα Σαλαμίνα.
Η αλήθεια να λέγεται η είσοδος στην εξάδα δεν θα σημαίνει κάτι εάν η Ομόνοια δεν θα μπορεί να διεκδικήσει την έξοδο στην Ευρώπη. Φέτος, έξοδο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις χαρίζουν οι τρεις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας. Υπό προϋποθέσεις υπάρχει και το ενδεχόμενο η 4η θέση να χαρίσει ευρωπαϊκό εισιτήριο, αλλά αυτό θα εξαρτηθεί από το Κύπελλο. Γίνεται αντιληπτό δηλαδή ότι η προσπάθεια θα είναι κάπως πιο περίπλοκη για την Ομόνοια.
Με βάση τα πιο πάνω λοιπόν, αυτή τη δεδομένη στιγμή οι «πράσινοι» είναι στο -10 από την 3η Πάφος FC, ενώ από τον 4ο Άρη είναι στο -2 με αγώνα περισσότερο όμως.
Δυστυχώς η φετινή σεζόν της Ομόνοιας μέχρι στιγμής θυμίζει λίγο την περσινή… Λάθος προγραμματισμός, κωλυσιεργία στο κομμάτι των μεταγραφών κ.τ.λ. Με λίγα λόγια λες και το «τριφύλλι» έχει κάνει στροφή 360 μοιρών και βρίσκεται φέτος στο ίδιο σημείο που βρισκόταν και πέρσι.
Το μόνο θετικό είναι ότι η ομάδα είχε εξασφαλίσει την παρουσία της σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Κακά τα ψέματα όμως, ο μεγάλος στόχος για τους «πράσινους» είναι το πρωτάθλημα. Αυτός ο στόχος έχει χαθεί ήδη, καθώς η ομάδα είναι αρκετά πίσω.
Ρεαλιστικός στόχος είναι σαφώς το Κύπελλο, έτσι ώστε να περισώσει ότι μπορεί από τη φετινή σεζόν και να εξασφαλίσει την παρουσία της στην Ευρώπη του χρόνου. Διότι, όπως προανέφερα μέσω του πρωταθλήματος τα πράγματα είναι κάπως πιο περίπλοκα.
Όσον αφορά το θέμα του προπονητή η άποψη μου έχει ως εξής: ο Γιανίκ Φερέρα έχει αναλάβει την Ομόνοια σε μία αρκετά δύσκολη περίοδο. Ο Βέλγος προπονητής έχει βρει μπροστά του «καμένη γη» και έτσι για να είμαστε δίκαιοι έχει κληθεί να δουλέψει με αυτά που βρήκε. Δεν είναι μάγος, ο οποίος με το μαγικό ραβδάκι του θα μεταμορφώσει την Ομόνοια από τη μια μέρα στην άλλη σε σούπερ ομάδα. Συγκεκριμένα, σε 13 αγώνες στο πρωτάθλημα οι «πράσινοι» έχουν οκτώ νίκες, τρεις ήττες και δύο ισοπαλίες με τον Γιανίκ Φερέρα στον πάγκο. Ο απολογισμός του Βέλγου δεν είναι σίγουρα και ο καλύτερος, αλλά από την άλλη δεν είναι και ο χειρότερος, εάν λάβουμε υπόψιν πως ήταν η ομάδα πριν την αναλάβει.
Από εκεί και πέρα, προβληματισμό προκαλεί και το γεγονός ότι είναι 30 Ιανουαρίου και ακόμη γίνεται προσπάθεια για την εξεύρεση τεχνικού διευθυντή! Να θυμίσουμε ότι αύριο είναι η τελευταία μέρα των μεταγραφών και οι «πράσινοι» έχουν κάνει μία μεταγραφή. Μάλιστα, ο παίκτης που έχει αποκτηθεί, ο Ίσμαελ Ταχουρί Σράντι δεν μπορεί να βοηθήσει άμεσα και ακόμη παραμένει άγνωστο πότε θα μπορέσει να το πράξει. Παράλληλα, ο τραυματισμός του διεθνή Κύπριου επιθετικού, Ανδρόνικου Κακουλλή έχει δημιουργήσει την ανάγκη για ενίσχυση με δύο μέρες να απομένουν!
Βέβαια τα πράγματα δεν πάνε στραβά το τελευταίο διάστημα στην Ομόνοια, αλλά αυτό είναι το αποτέλεσμα των λανθασμένων χειρισμών από την αρχή της σεζόν.
Χρίστος Τζιοβάνη
