Θα είναι ευχής έργο να επιστρέψουν οι φίλαθλοι στα γήπεδα. Τόσο για το καλό των αθλημάτων και των ομάδων όσο και για να δοθεί μια διέξοδος στους ανθρώπους, μετά από όλα όσα πέρασαν τον τελευταίο χρόνο λόγω του κορονοϊού. Με τις καραντίνες, τους περιορισμούς και τη στέρηση βασικών ελευθεριών, λόγω των περιοριστικών μέτρων που λαμβάνονται εξ ανάγκης.
Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος σε ένα ιδανικό σενάριο, το οποίο θα επιτρέπει την διεξαγωγή των αγώνων παρουσία φιλάθλων, βάσει συγκεκριμένου πρωτοκόλλου για προστασία από την πανδημία. Εκτιμώ πως δεν είναι ανέφικτο ή ουτοπιστικό, έχοντας υπόψιν τις όποιες χαλαρώσεις γίνονται με μέτρο προκειμένου να μην πάμε όλοι πακέτο στο ψυχιατρείο.
Η άλλη όψη του νομίσματος αφορά τόσο στην επιδημιολογική εικόνα της Κύπρου όσο και στην πραγματική επιθυμία εκείνων που κρατούν και το «καρπούζι και το μαχαίρι» στο συγκεκριμένο θέμα. Στην προκειμένη περίπτωση αυτή είναι η Κυβέρνηση, που λαμβάνει όλες τις σχετικές αποφάσεις.
Καλώς ή κακώς τα επιδημιολογικά δεδομένα είναι τέτοια που δίνουν άλλοθι στην παράταση των μέτρων που καθιστούν απομακρυσμένο το ενδεχόμενο επιστροφής των φιλάθλων στα γήπεδα. Δεδομένα τα οποία εξυπηρετούν το πλάνο των κρατούντων για να μην ανοίξουν τα γήπεδα στον κόσμο.
Εάν αναλογιστείτε ποιες ομάδες θα ωφεληθούν σε αυτή την περίπτωση και για ποιες θα είναι αδιάφορο σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τον Μάιο θα έχουμε εκλογές νομίζω ότι εύκολα θα αντιληφθείτε ότι δεν πρόκειται να ληφθεί τέτοια απόφαση, ανεξάρτητα από το τι λένε οι καθ‘ ύλην αρμόδιοι. Διότι, αγαπητοί, η απουσία των φιλάθλων είναι «όπλο» για κάποιους ημέτερους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Κουτσομπόλης
