Ο Γιώργος Κούμας έκανε επίδειξη ισχύος στη Γενική Συνέλευση της ΚΟΠ. Δικαίως, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, από τη στιγμή που 15 από τα 17 μέλη της Συνέλευσης στήριξαν την υποψηφιότητά του και επανακλέγηκε πανηγυρικά στην προεδρία της Ομοσπονδίας
Φυσιολογικό, λοιπόν, το ξεσπάθωμα του ισχυρού άνδρα του κυπριακού ποδοσφαίρου στον χαιρετισμό που απεύθυνε παρουσία υψηλά ιστάμενων εκπροσώπων της UEFA, μέσω της οποίας έστειλε μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση.
«Αντιμετωπίζω την ανανέωση της εντολής σας για να συνεχίσω στη προεδρία της ΚΟΠ ως μια απόφαση που με τιμά προσωπικά και που μου δίνει δύναμη να εργαστώ για αυτά που δικαιούμαστε και αυτά που μας αξίζουν ως κυπριακό ποδόσφαιρο.
Δεν είναι προσωπική δικαίωση, είναι ένας σταθμός ανασύνταξης, συντονισμού και ένα εφαλτήριο κοινής δράσης», ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Κούμας.
Και πρόσθεσε σε άλλο σημείο της ομιλίας του: «Είμαι εδώ, νιώθω δυνατός. Μιλώ όταν πρέπει, μιλώ με έργα. Πότε δεν ξεχνώ από που ξεκίνησα και κυρίως δεν ξεχνώ πως η δική σας εμπιστοσύνη είναι που με ανέδειξε στα αξιώματα της ΚΟΠ, της UEFA και της FIFA. Αυτή η εμπιστοσύνη με συγκινεί, με δυναμώνει».
Σε γενικές γραμμές ήταν εμφανής η προσπάθεια του προέδρου της ΚΟΠ να κερδίσει τις εντυπώσεις ενώπιον των εκπροσώπων των σωματείων – μελών της Ομοσπονδίας και όχι μόνο. Ωστόσο, εκτιμώ πως σε ένα σημείο μάλλον θα μπέρδεψε σε ποιους απευθυνόταν.
«Έμαθα να αντέχω στη λάσπη, τους μηδενισμούς και τα ύπουλα κτυπήματα από σχετικούς και άσχετους του ποδοσφαίρου, από αυτόφωτους μεσσίες και δήθεν παντογνώστες. Ένα σας λέω, η υπομονή έχει και τα όρια της, απαιτώ και απαιτούμε σεβασμό», ήταν η σχετική τοποθέτηση.
Με το στενό μου το μυαλό αντιλαμβάνομαι πως ο κ. Κούμας αναφέρθηκε στην έντονη κριτική που του ασκείται από τα ΜΜΕ. Εντούτοις, του διέφυγε μία πολύ σημαντική… λεπτομέρεια: Πέρα από την κριτική για αποφάσεις, πράξεις, παραλείψεις, προχειρότητες και άλλα συναφή σε σχέση με την Ομοσπονδία είναι πάμπολλες οι φορές που έδιναν τροφή στα Μέσα σχεδόν όλοι όσοι βρίσκονταν στην αίθουσα και ήταν μέσα στα «πίσκαλα – πίσκαλα».
Δεν θα είναι, μάλιστα, υπερβολή εάν σημειώσω πως η συντριπτική πλειοψηφία των προέδρων των σωματείων έχουν σύρει κατά καιρούς τα εξ αμάξης στον Γιώργο Κούμα και την ηγεσία της ΚΟΠ. Μιλάμε για ολομέτωπες επιθέσεις, με βαριούς χαρακτηρισμούς, μέσω δηλώσεων, ανακοινώσεων και αναρτήσεών τους στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.
Τελικό συμπέρασμα: Ίσως θα έπρεπε να κοιτάξει απλώς μπροστά του, ο φίλτατος Κούμας, για να βρει τους λασπολόγους. Όσο για τον σεβασμό δεν απαιτείται, αλλά κερδίζεται…
Γιώργος Χατζηαντώνης