Στις 18 Ιουλίου του 1971 ο αξέχαστος Πελέ έδωσε την τελευταία του παράσταση με την Εθνική Βραζιλίας στο «Μαρακανά», μέσα σε αποθέωση από χιλιάδες συμπατριώτες του.
Ας θυμηθούμε τα κυριότερα γεγονότα που συνέβησαν σαν σήμερα (18/7) στον χώρο του αθλητισμού:
2010: Αργυρό μετάλλιο
Η Εθνική Νέων της Ελλάδας στο μπάσκετ κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό της Κροατίας, καθώς ηττήθηκε στον τελικό από τη Γαλλία με 73-62 (41-22).
2004: Τελευταία νίκη
Ο θρυλικός οδηγός Κάρλος Σάινθ πανηγύρισε την 25η και τελευταία νίκη του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (WRC) στο Ράλι της Αργεντινής. Ο δις παγκόσμιος πρωταθλητής οδήγησε ένα Citroën Xsara με συνοδηγό τον Μαρκ Μάρτι και ξεπέρασαν για 1 λεπτό και 32 δευτερόλεπτα το έτερο Xsara των Σεμπαστιάν Λοέμπ και Ντανιέλ Ελένα. Στην τρίτη θέση του βάθρου κατέλαβαν οι Βέλγοι Γρανσουά Ντουβάλ και Στεφάν Πρεβό, με Ford Focus RS.
1999: Σόου Ριβάλντο στον τελικό
Η Εθνική Βραζιλίας νίκησε την Ουρουγουάη με 3-0 στον τελικό του Κόπα Αμέρικα και κατέκτησε το τρόπαιο. Ο αγώνας διεξάχθηκε στο στάδιο «Ντεφενσόρες Ντελ Τσάκο» της πόλης Ασουνσιόν της Παραγουάης και είχε ως πρωταγωνιστή τον μεγάλο Ριβάλντο, ο οποίος σημείωσε δύο τέρματα (20’, 26’). Το τελικό αποτέλεσμα διαμορφώθηκε στο ξεκίνημα της επανάληψης με γκολ του Ρονάλντο (48’).
1996: Κορυφαίος ποδηλάτης
Ο 51χρονος ποδηλάτης Ζοσέ Μανουέλ Φουέντες πέθανε στο Οβιέδο της Νότιας Ισπανίας έπειτα από μακροχρόνια μάχη με ασθένεια στα νεφρά. Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ποδηλάτες στα τέλη της δεκαετίας του ‘60 και μέσα του ‘70, μαζί με τους Λουίς Οσάνα και Έντι Μερκξ.
1986: «Έφυγε» ο Ράους
Πέθανε στο Λονδίνο, σε ηλικία 91 ετών, ο Σερ Στάνλεϊ Ράους, ο οποίος διετέλεσε έκτος πρόεδρος της FIFA. Τον διαδέχτηκε ο Ζοάο Χαβελάντζε στις 11/6/74 και ο Ράους έγινε επίτιμος πρόεδρος της διεθνούς Συνομοσπονδίας.
1983: Ο «γυρολόγος» Ντιόγκο
Γεννήθηκε στο Μοντεβίδεο ο Ουρουγουανός ποδοσφαιριστής Κάρλος Ντιόγκο. Έπαιζε ως δεξιός οπισθοφύλακας ή μέσος και εξελίχθηκε σε «γυρολόγο» των γηπέδων. Άρχισε την καριέρα του στην Ρίβερ Πλέιτ του Μοντεβίδεο (2001-2004) και συνέχισε στις Πενιαρόλ (2004), Ρίβερ Πλέιτ Αργεντινής (2004-2005), Ρεάλ Μαδρίτης (2005-2007), Σαραγόσα (2007-2011), Ουέσκα (2012-2013), Γάνδη (2013-2014), με τελευταίο του σταθμό ξανά τη Σαραγόσα το 2014. Έπαιξε σε 23 αγώνες με την Εθνική Ουρουγουάης.
1976: Τέλειο πρόγραμμα
Η 14χρονη Ρουμάνα Νάντια Κομανέτσι βαθμολογήθηκε με 10 από τους κριτές στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ. Ήταν το πρώτο τέλειο δεκάρι στην ιστορία της ενόργανης γυμναστικής. Ο τελικός απολογισμός της στην διοργάνωση ήταν 7 δεκάρια, 3 χρυσά μετάλλια, ένα αργυρό και ένα χάλκινο.
«Ήμουν πολύ ικανοποιημένη και πίστευα ότι θα έπαιρνα βαθμολογία 9.9. Τότε άκουσα το κοινό να φωνάζει δυνατά και όταν γύρισα είδα τον ηλεκτρονικό πίνακα να γράφει 1.00. Δεν μπορούσε να γράψει 10 γιατί η κατασκευάστρια εταιρεία δεν πίστευε ότι αυτό ήταν δυνατό!
Ήξερα ότι το δέκα είναι η υψηλότερη βαθμολογία, όμως δεν κατάλαβα ότι είχα γράψει ιστορία… Θα το σκεφτώ αργότερα, είπα από μέσα μου. Έπρεπε μετά να αγωνιστώ στη δοκό και είχα συγκεντρωθεί σε αυτό», ανέφερε μετά από την επιτυχία της η κορυφαία γυμνάστρια.
1971: Τελευταία παράσταση στο «Μαρακανά»
Ο Πελέ αγωνίστηκε για τελευταία φορά με την Εθνική Βραζιλίας στον αγώνα με την Γιουγκοσλαβία. Παρότι η αναμέτρηση ήταν φιλική περισσότεροι απο 140.000 φίλαθλοι παρευρέθηκαν στις κερκίδες του «Μαρακανά» στο Ρίο Ντε Τζανέιρο για να αποθεώσουν τον κορυφαίο άσο της «σελεσάο». Η επιλογή της Γιουγκοσλαβίας για το «αντίο» του Πελέ δεν ήταν τυχαία, αφού τότε την αποκαλούσαν «Βραζιλία της Ευρώπης».
Οι δύο ομάδες πρόσφεραν πλούσιο θέαμα και εξήλθαν ισόπαλες 2-2. Το σκορ άνοιξε για τους «πλάβι» ο Τζάιτς στο 35’, με τους Βραζιλιάνους να φέρνουν τούμπα το ματς με δύο γκολ του Ριβελίνο στο 60’ και του Ζέρσον στο 65’ ενώ το τελικό σκορ διαμόρφωσε πέντε λεπτά αργότερα ο Γιέρκοβιτς.
Ο Πελέ αγωνίστηκε στο πρώτο ημίχρονο και στην ανάπαυλα έκανε τον γύρο του θριάμβου, καταχειροκροτούμενος από τους φιλάθλους. Η ιαχή Fica – Fica (Μείνε – Μείνε) δονούσε την ατμόσφαιρα για τον ποδοσφαιριστή που ήταν είδωλο της χώρας.
Ο Πελέ ολοκλήρωσε την καριέρα του με το εθνόσημο έχοντας 114 συμμετοχές και 95 γκολ. Αγωνίστηκε σε 92 επίσημα παιχνίδια με την Εθνική, την οποία οδήγησε σε 67 νίκες, ενώ είχε ακόμη 14 ισοπαλίες και 11 ήττες.
Η φανέλα του Πελέ κατέληξε στον στόπερ της Γιουγκοσλαβίας, Ντράγκαν Χόλτσερ, ο οποίος με την ολοκλήρωση της καριέρας του την τοποθέτησε σε καφετέρια που άνοιξε στο Σπλιτ μαζί με μία φωτογραφία που επιβεβαίωνε την αυθεντικότητα της στιγμής. Τον Οκτώβριο του 2010 πωλήθηκε σε ηλεκτρονική δημοπρασία για 9.737 ευρώ.
Δείτε στιγμιότυπα από τον αγώνα στο βίντεο που παραθέτουμε:
1969: Πόλεμος κυριολεκτικά!
Ξέσπασε πόλεμος μεταξύ Ονδούρας και Ελ Σαλβαδόρ με αφορμή τον αγώνα μπαράζ των δύο ομάδων για την πρόκριση στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Μεξικό. Οι δύο μικρές δημοκρατίες βρίσκοντααν σε χρόνια διαμάχη για την γραμμή των συνόρων τους και ο μεταξύ τους αγώνας έγινε στο Στάδιο «Αζτέκα», χωρητικότητας 105.000 θέσεων αλλά μόνο με 20.000 θεατές και διαχωρισμό των οπαδών. Με τη λήξη της παράτασης, που βρήκε το Ελ Σαλβαδόρ να προκρίνεται με 3-2, αεροπλάνα βομβάρδισαν την Ονδούρα και στρατός εισέβαλε από τα σύνορα. Απολογισμός: 1.000 νεκροί αλλά και αποκατάσταση της ειρήνης μετά από λίγες ημέρες
1966: Μεγάλος δεκαθλητής
Γεννήθηκε ο Νταν Ο’ Μπράιεν, Αμερικανός δεκαθλητής. Ήταν Ολυμπιονίκης το 1996 στην Ατλάντα (8.824 βαθμούς) και τρεις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής (1991, 1993, 1995).
1963: Σήκωσε την «κούπα» βράδυ
Ο Ολυμπιακός νίκησε τον «πρωτάρη» σε τελικό Πιερικό με 3-0 και κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδας. Ο αγώνας διεξάχθηκε στη «Λεωφόρο» και ήταν ο πρώτος νυχτερινός τελικός στην ιστορία της διοργάνωσης. Τα τέρματα των «ερυθρόλευκων» πέτυχαν οι Πολυχρονίου (28’), Παπάζογλου (38’) και Σιδέρης (65’).
1951: «Γέρικες» γροθιές…
Ο Τζέρσι Τζόε Γουόλκοτ νίκησε με νοκ άουτ στον 5ο γύρο τον Έζαρντ Τσαρλς στο Πίτσμπουργκ και έγινε ο γηραιότερος (37 ετών και 168 ημερών) παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών στην πυγμαχία.
1950: Το «Ελάφι»…
Γεννήθηκε ο Κώστας Ελευθεράκης, γνωστός και με το παρατσούκλι «Ελάφι». Έκανε μεγάλη καριέρα στον Παναθηναϊκό, όπου αγωνίστηκε για 12 χρόνια (1968-1980) ως επιτελικός μέσος και ήταν ένας από τους στυλοβάτες της ομάδας που έγραψε το έπος του Γουέμπλεϊ. Πανηγύρισε με τους «πράσινους» τέσσερα πρωταθλήματα (1969, 1970, 1972, 1977), δύο κύπελλα (1969, 1977) και ένα Βαλκανικό Κύπελλο (1977). Το 1980 εντάχθηκε στην ΑΕΚ για ένα χρόνο και ολοκλήρωσε την καριέρα του στη Β’ Εθνική με τον Φωστήρα το 1982. Ως διεθνής κατέγραψε 33 συμμετοχές και σημείωσε 5 τέρματα.
1949: Γιορτάζει ο Γκόργκον
Γεννήθηκε ο Πολωνός λίμπερο Γιέρζι Πάβελ Γκόργκον. Έπαιξε για 13 χρόνια (1967-1980) στην Γκόρνικ Ζάμπρζε και πανηγύρισε δύο πρωταθλήματα και πέντε κύπελλα με την ομάδα. Έκλεισε την καριέρα του στην Ελοβετία με την Σεντ Γκάλεν. Ως διεθνής κατέγραψε 55 συμμετοχές και σημείωσε 6 τέρματα, με κορυφαία στιγμή την κατάκτηση της 3ης θέσης στο Μουντιάλ του 1974, που διεξάχθηκε στη Δυτική Γερμανία. Δύο χρόνια προηγουμένως κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο με την Ολυμπιακή ομάδα της Πολωνίας στο Μόναχο, ενώ το 1976 το αργυρό στο Μόντρεαλ.
1944: Τα γενέθλια του Έμερι
Γεννήθηκε ο Άγγλος εμποδιστής Ντέιβιντ Έμερι, Ολυμπιονίκης το 1968 στο Μεξικό στα 400μ. εμπόδια με παγκόσμιο ρεκόρ (48.12) και 3ος τέσσερα χρόνια αργότερα στο Μόναχο (48.52). Επίσης, ήταν 2ος το 1972 στα 4Χ400μ (3.00.46) και 5ος το 1968 (3.01.21). Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Αθήνα το 1969 ήταν 3ος στα 110μ. με εμπόδια (13.7).
1942: Ο παικταράς της Ίντερ…
Γεννήθηκε ο Τζιασίντο Φακέτι, ο οποίος εξελίχθηκε σε ιστορική μορφή για την Ίντερ και την Εθνική Ιταλίας. Θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους αριστερούς οπισθοφύλακες στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Έμεινε πιστός στους «νερατζούρι» από το ξεκίνημα μέχρι το τέλος της καριέρα του, αγωνιζόμενος στην ομάδα για 18 χρόνια (1960-1978).
Ήταν μέλος της μεγάλης Ίντερ του Ελένιο Ερέρα και πανηγύρισε όλους τους τίτλους. Τέσσερα πρωταθλήματα (1963, 1965, 1966, 1971), ένα κύπελλο (1978), δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης (1964, 1965) και ισάριθμα Κύπελλα Ιντερκοντινένταλ τις ίδιες περιόδους ήταν ο απολογισμός του σε συλλογικό επίπεδο. Έπαιξε σε 634 αγώνες και σημείωσε 75 τέρματα.
Λαμπρή ήταν η καριέρα του και στην Εθνική Ιταλίας, με 94 συμμετοχές (3 γκολ) και παρουσία σε τρία Μουντιάλ. Με την «σκουάντρα ατζούρα» κατέκτησε ως αρχηγός το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 1968, ενώ δύο χρόνια αργότερα έφτασε στον τελικό του Μουντιάλ όπου έχασε από την Βραζιλία.
Το 2015 μπήκε στο Hall of Fame του ιταλικού ποδοσφαίρου, ενώ από το 2019 κατέχει θέση και στο πάνθεο της Ίντερ, σύλλογο που υπηρέτησε και ως πρόεδρος από το 2004 μέχρι τον θάνατό του. Ο Φακέτι απεβίωσε στις 4 Σεπτεμβρίου του 2006 από καρκίνο στο πάγκρεας. Τον ίδιο χρόνο τιμήθηκε μετά θάνατον με το προεδρικό βραβείο της FIFA.
1938: Καλός εξτρέμ
Γεννήθηκε ο Άγγλος αριστερός εξτρέμ Τζον Κόνελι. Άρχισε την καριέρα του με την Μπέρνλι (1956-1964), ενώ ακολούθως έπαιξε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (1964-1966), στην Μπλάκμπερν (1966-1970) και στην Μπέρι (1970-1973). Πανηγύρισε το πρωτάθλημα με την Μπέρνλι (1960) και με την Γιουνάιτεντ (1965). Ήταν μέλος της Εθνικής Αγγλίας που κατέκτησε το πρώτο και τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο στην ιστορία της το 1966. Ως διεθνής έπαιξε σε 20 αγώνες και πέτυχε 7 τέρματα. Απεβίωσε στις 25 Οκτωβρίου του 2012 σε ηλικία 74 χρόνων.
1933: Διακρίθηκε στην ποδηλασία
Γεννήθηκε στην Πάντοβα ο Ιταλός ποδηλάτης Λεάντρο Φάγκιν, ο οποίος αναδείχθηκε Ολυμπιονίκης το 1956 στη Μελβούρνη στο ομαδικό περσουίτ και παγκόσμιος πρωταθλητής, ως επαγγελματίας στο ατομικό περσουίτ το 1963, 1965 και 1966. Πέθανε στη γενέτειρά του στις 6 Δεκεμβρίου του 1970 σε ηλικία 37 χρόνων. Ο θάνατός του περιλαμβάνεται στις υποθέσεις που διερευνήθηκαν για πιθανή χρήση απαγορευμένων ουσιών (ντόπινγκ).
1929: Μορφή του πατινάζ
Γεννήθηκε ο Αμερικανός Ντικ Μπατόν, ο οποίος έκανε λαμπρή καριέρα στο καλλιτεχνικό πατινάζ σε πάγο. Ήταν «χρυσός» Ολυμπιονίκης στο μονό στους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1948 στο Σεν Μόριτς και το 1952 στο Όσλο. Μονοπώλησε τα χρυσά μετάλλια σε πέντε διαδοχικά Παγκόσμια Πρωταθλήματα (1948 Νταβός, 1949 Παρίσι, 1950 Λονδίνο, 1951 Μιλάνο, 1952 Παρίσι), ενώ άρχισε τη συγκομιδή του με αργυρό το 1947 στην Στοκχόλμη. Ήταν, επίσης, ο μόνος μη Ευρωπαίος που αναδείχθηκε πρωταθλητής της ηπείρου το 1948 στην Πράγα.
Όταν αποσύρθηκε από τη δράση έγινε επαγγελματίας, ενώ έκανε καριέρα ως ηθοποιός και ως σχολιαστής σε μεγάλες διοργανώσεις πατινάζ στον πάγο. Ήταν από τους πρώτους που μπήκαν στο Hall of Fame του καλλιτεχνικού πατινάζ από τη χρονιά που συστάθηκε (1976). Πέθανε στις 30 Ιανουαρίου του 2025.
1925: Συλλέκτρια μεταλλίων
Γεννήθηκε η Αυστραλέζα αθλήτρια του στίβου Σίρλεϊ Στρίκλαντ. Σε τρεις διοργανώσεις Ολυμπιακών Αγώνων κατέκτησε 7 μετάλλια (τρία χρυσά, ένα αργυρό και τρία χάλκινα). Συγκεκριμένα, ήταν Ολυμπιονίκης στα 80μ. με εμπόδια το 1952 (10.9) και το 1956 (10.7). Το 1956 κέρδισε ένα ακόμη χρυσό με την ομάδα σκυταλοδρομίας 4Χ100μ της Αυστραλίας. Πέθανε στις 11 Φεβρουαρίου του 2004 στο Περθ.
1924: «Γοργόνα»…
Γεννιέται η Δανέζα κολυμβήτρια Ινγκρε Σόρενσεν. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στο Βερολίνο κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στα 200μ. ύπτιο. Δύο χρόνια αργότερα αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης στο ίδιο αγώνισμα στο Λονδίνο. Απεβίωσε στις 9 Μαρτίου του 2011.
1914: Εξαιρετικός ποδηλάτης
Γεννήθηκε στην Φλωρεντία ο Ιταλός ποδηλάτης Τζίνο Μπαρτάλι. Νίκησε δύο φορές στον Γύρο της Γαλλίας (1938, 1948), τρεις στον Γύρο της Ιταλίας (1936, 1937, 1946), ενώ αναδείχθηκε πρωταθλητής στην πατρίδα του τέσσερις φορές (1935, 1937, 1940, 1952). Πέθανε στη Φλωρεντία στις 5 Μαΐου 2000.
