Χαβιέρ Σοτομαγιόρ, Πύρρος Δήμας, Ίαν Θορπ. Κοινό σημείο αναφοράς ότι γεννήθηκαν στις 13 Οκτωβρίου, σε διαφορετικά χρόνια. Και οι τρεις τυγχάνουν μορφές του παγκόσμιου αθλητισμού, με τεράστιες επιτυχίες σε κορυφαίο επίπεδο. Άλτης του ύψους ο Κουβανός, αρσιβαρίστας ο Έλληνας, κολυμβητής ο Αυστραλός θεωρούνται εκ των κορυφαίων όλων των εποχών. Γενέθλια έχουν σήμερα και μερικοί σπουδαίοι ποδοσφαιριστές.
Ας θυμηθούμε τα κυριότερα γεγονότα που συνέβησαν στον χώρο του αθλητισμύ σαν σήμερα (13/10):
2013: Κορυφαίος στην Ευρώπη
O Ζαχαρίας Τσαμουδάκης κορυφαίος Ευρωπαίος βαδιστής της χρονιάς στην Κατηγορία Παίδων με την πρωτιά του στα 10χλμ. βάδην με 41.43.4 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που διεξάχθηκε στο Κιάσσο της Ελβετίας. Ο Τσαμουδάκης βελτίωσε το πανελλήνιο ρεκόρ Παίδων και Εφήβων. Το προηγούμενο ρεκόρ Εφήβων κατείχε ο Αλέξανδρος Παπαμιχαήλ με 42.09 από τις 14/4/2007 (Βαλκανικό Πρωτάθλημα βάδην) και το Παίδων ο ίδιος με 42.40 από τις 14/10/2012 στο μίτινγκ του Λουγκάνο.
1996: Ο Ντέιμον Χιλ στα χνάρια του πατέρα του
Ο Ντέιμον Χιλ κέρδισε το Grand Prix Ιαπωνίας και κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 με την Williams. Με αυτό το επίτευγμα έγινε ο πρώτος γιος ενός πρώην πρωταθλητή -Γκράχαμ Χιλ- που κατέκτησε τον τίτλο. Στη δεύτερη θέση τερμάτισε ο Μίκαελ Σούμαχερ (Ferrari) και την τρίτη ο Μίκα Χάκινεν (McLaren).
1991: Επιτυχία στη γυμναστική
Ολοκληρώθηκε το 15ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ρυθμικής Γυμναστικής. Η Μαρία Σανσαρίδου και η Αρετή Σιναπίδου προκρίθηκαν στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης
1988: Μοιραία κούρσα
Ο 43χρονος Αμερικάνος αναβάτης Μάικ Βενέτσια έπεσε από το άλογό του και σκοτώθηκε κατά την διάρκεια ιπποδρομίας στο Μπέλμοντ Παρκ, καταγράφοντας την πρώτη απώλεια ανθρώπινης ζωής σε αγώνα. Η Ομοσπονδία Ιπποδρομιών της Νέας Υόρκης καθιέρωσε στη μνήμη του το βραβείο «Mike Venezia Memorial», το οποίο απονέμεται κάθε χρόνο στον ιππέα που επιδεικνύει εξαιρετικό αθλητικό πνεύμα.
1986: Νέο άθλημα
Η ΔΟΕ ανακοίνωσε ότι το μπέιζμπολ θα συμπεριληφθεί ως επίσημο ολυμπιακό άθλημα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992
1982: Ίαν Θορπ, άλλως «η τορπίλη»!
Γεννήθηκε το Σίδνεϊ ο Ίαν Θορπ, ένας από τους κορυφαίους κολυμβητές όλων των εποχών εξ ου και το παρατσούκλι «τορπίλη» που του δόθηκε. Έδωσε τα διαπιστευτήριά του στην πόλη που γεννήθηκε, όντας ο πρωταγωνιστής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000. Κατέτκησε τρία χρυσά μετάλλια στα 400μ ελεύθερο (3.40.59), 4Χ100 (3.13.67) και 4Χ200 (7.7.05) και δύο αργυρά στα 200μ. ελεύθερο (1.45.83), 4Χ100 (3.35.27).
Το 2004 στην Αθήνα συνέχισε με… κεκτημένη ταχύτητα και κατέκτησε δύο χρυσά στα 400μ. (3.43.10) και 200μ. ελεύθερο (1.44.71 – Ολυμπιακό ρεκόρ), ενώ ήταν 2ος στα 4Χ200. (7.07.46) και 3ος στα 100μ. ελεύθερο (48.56).
Πολλές ήταν οι επιτυχίες του και σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα:
1998 (Περθ): 1ος στα 400μ. ελεύθερο (3.46.29), 4Χ200 (7.12.45).
2001 (Φουκουγιάμα): 1ος στα 200μ. ελεύθερο (1.44.06 – παγκόσμιο ρεκόρ), 400μ. ελεύθερο (3.40.17 – παγκόσμιο ρεκόρ), 800μ. ελεύθερο (7.39.16 – παγκόσμιο ρεκόρ), 4Χ100 (3.14.10), 4Χ200 (7.04.66 – παγκόσμιο ρεκόρ), 4Χ100 (3.33.35).
2003 (Βαρκελώνη): 1ος στα 200μ. ελεύθερο (1.45.14), 400μ. ελεύθερο. (3.42.58), 4Χ200 (7.08.58), 2ος στα 200μ. μεικτή ατομική (1.59.65), 3ος στα 100μ. ελεύθερο (48.77).
Τον Νοέμβριο του 2006 προκάλεσε αίσθηση, καθώς ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τις πισίνες σε ηλικία 24 χρόνων. Όπως εξήγησε δεν είχε πλέον κίνητρο μετά τα 13 παγκόσμια ρεκόρ που κατέρριψε και τις πάμπολλες επιτυχίες του σε κορυφαίες διοργανώσεις.
1982: Επιστροφή μεταλλίων
Η ΔΟΕ επέστρεψε στον Τζιμ Θορπ τα δύο χρυσά μετάλλια που κατέκτησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1912, τα οποία του αφαιρέθηκαν επειδή έπαιζε επαγγελματικό μπέιζμπολ.
1981: Ολυμπιονίκης στην κωπηλασία
Γεννήθηκε ο κωπηλάτης Δημήτρης Μούγιος. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών, με τον Βασίλη Πολύμερο. Το παλμαρέ του, με τον ίδιο παρτενέρ, περιλαμβάνει ένα χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2008 στον Σχινιά, επίτευγμα που επανέλαβαν τον επόμενο χρόνο στην ίδια διοργάνωση που διεξάχθηκε στην Λευκορωσία.
1981: Οδηγός θρύλος
Ο Γάλλος θρύλος του μηχανοκίνητου αθλητισμού Φιλίπ Ετανσελίν άφησε την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 84 ετών. Η αγωνιστική του καριέρα ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ‘30 και διήρκησε πάνω από δυο δεκαετίες, επίτευγμα εξαιρετικά σπάνιο για τα δεδομένα της εποχής. Η μεγαλύτερη επιτυχία του σημειώθηκε το 1934 στον αγώνα 24 ωρών του Λε Μαν, καθώς αναδείχθηκε νικητής μαζί με τον Λουίτζι Τσινέτι, οδηγώντας μια Alfa Romeo 8C. Επίσης, έτρεξε σε 12 Γκραν Πρι της Φόρμουλα 1. Η πέμπτη θέση του στο Γκραν Πρι της Ιταλίας τυ 1950, σε ηλικία 53 ετών και 249 ημερών, τον κατέστησε ως τον γηραιότερο οδηγό που βαθμολογήθηκε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
1979: Τα πήρε όλα με την Γιουνάιτεντ
Γεννήθηκε ο Άγγλος αμυντικός Γουές Μπράουν, ο οποίος έκανε λαμπρή καριέρα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Στο «Ολντ Τράφοορντ» πανηγύρισε πέντε πρωταθλήματα (1999, 2001, 2003, 2007, 2008), δύο κύπελλα (1999, 2004), δύο Λιγκ Καπ (2006, 2010) και τρία Κομιούνιντι Σιλντ (2003, 2007, 2008). Ήταν βασικό μέλος της μεγάλης ομάδας που έκανε το τρεμπλ το 1999, με την Κατάκηση του Τσάμπιονς Λιγκ, το πρωταθλήματος και του κυπέλλου, ενώ το 2008 πρόσθεσε άλλο ένα τρόπαιο της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης στη συλλογή του.
Αγωνίστηκε, επίσης, στην Σάντερλαντ, στην Μπλάκμπερν και στους Κεράλα Μπλάστερς της Ινδίας. Με την Εθνική έπαιξε σε 23 αγώνες και πέτυχε 1 τέρμα.
1977: Γκολτζής με… ονοματεπώνυμο!
Γεννήθηκε στη Νάπολι ο Ιταλός επιθετικός Αντόνιο Ντι Νατάλε. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Έμπολι το 1995 και έμεινε στην ομάδα μέχρι το 2004, όμως ενδιάμεσα έπαιξε ως δανεικός στην Ιπερζόλα, στην Βαρέζε και στην Βιαρέτζιο. Το 2004 εντάχθηκε στην Ουντινέζε και έμεινε μέχρι την αποχώρησή του από τη δράση το 2016.
Ήταν η ομάδα που καταξιώθηκε και έγινε ο κορυφαίος σκόρερ της ιστορίας της τόσο στο ιταλικό πρωτάθλημα όσο και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Στη Σέριε Α πέτυχε 191 γκολ σε 385 εμφανίσεις και στην Ευρώπη 17 σε 37 αγώνες.
Με συνολικό απολογισμό 209 είναι ο 6ος σκόρερ όλων των εποχών στο ιταλικό πρωτάθλημα και με 311 σε όλες τις διοργανώσεις ο 8ος. Συγκαταλέγεται, δηλαδή, στο κλειστό «κλαμπ» με μορφές όπως ο Σίλβιο Πιόλα, Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, Τζιουζέπε Μεάτσα, Λούκα Τόνι, Ρομπέρτοι Μπάτζιο, Φρανσέσκο Τότι και Φιλίπο Ιντζάκι.
Ως διεθνής κατέγραψε 42 συμμετοχές και σημείωσε 11 τέρματα, με κορυφαία του στιγμή τη συμμετοχή στον χαμένο τελικό του Γιούρο 2012. Η καριέρα του περιλαμβάνει πολλές ατομικές διακρίσεις, με πιο σημαντικές την ανάδειξή του σε πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος δύο φορές (2010, 2011), ενώ το 2010 αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης της χρονιάς και τιμήθηκε με το βραβείο Fair Play.
1976: Επίσημο άθλημα
Ο ΣΕΓΑΣ καθιέρωσε το χάντμπολ ως επίσημο άθλημα.
1973: Πρώτος νικητής
Ο Ζαν-Λουκ Τεριέ κέρδισε το πρώτο Ράλιτου Σαν Ρέμο για το νεοσύστατο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (WRC). Ο Γάλλος, οδηγώντας μια Renault-Alpine A110 με συνοδηγό τον Ζακ Ζομπέρ, άφησε 6 λεπτά πίσω του το Fiat 124 Abarth του Μαουρίτσιο Βερίνι, ενώ τρίτος τερμάτισε ο Ζαν-Πιέρ Νικολά, επίσης με μια Alpine A110.
1972: Μοιραία πτήση
Αεροπλάνο που μετέφερε 40 επιβάτες, τα περισσότερα μέλη της ομάδας ράγκμπι Ολντ Κρίστιαν Κλαμπ της Ουρουγουάης, συνετρίβη στις Άνδεις. Τα συνεργεία διάσωσης εντόπισαν 16 επιζώντες 72 ημέρες μετά, ενώ η περιπέτειά τους έγινε ταινία με τίτλο «Alive».
1971: Πολύχρονος Πύρρο Δήμα
Γεννήθηκε στη Χειμάρα της Βορείου Ηπείρου ο Πύρρος Δήμας, μια μορφή της άρσης βαρών στην Ελλάδα και όχι μόνο. Είναι ο μοναδικός αρσιβαρίστας στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων που κατέκτησε 3 χρυσά και ένα χάλκινο μετάλλια.
Η κυριαρχία του άρχισε το 1992 στην Βαρκελώνη, με το χρυσό στην κατηγορία 82.5κ. (370 κ.), συνεχίστηκε στην Ατλάντα το 1996 (83 κιλών-392.5κ.) και ολοκληρώθηκε στο Σίδνεϊ το 2000 (κατηγορία 85 κιλών-390κ.). Στην Αθήνα ήταν τρίτος στην κατηγορία 85 κιλών (377.5 κ.), όμως έζησε ίσως την κορυφαία στιγμή της καριέρας του, καθώς αποθεώθηκε με παρατεταμένο χειροκρότημα από χιλιάδες θεατές.
Το βιογραφικό του περιλαμβάνει έξι χρυσά, τέσσερα ασημένια και δύο χάλκινα μετάλλια σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα και τρία χρυσά, τρία ασημένια και πέντε χάλκινα σε Ευρωπαϊκά.
1971: Πολυνίκης αμυντικός
Γεννήθηκε στο Όσλο ο Νορβηγός αμυντικός Αντρέ Μπεργκντόλμο, ο οποίος έκανε αξιόλογη καριέρα τόσο σε συλλογικό επίπεδο όσο και ως διεθνής. Ξεκίνησε από την Λίλεστρομ το 1991 και συνέχισε στην Ρόζενμποργκ (1997). Ακολύθως έπαιξε για τρία χρόνια στον Άγιαξ (2000-2003), δύο στην Ντόρτμουντ (2003-2005), άλλα δύο στην Κοπεγχάγη (2005-2007) και ολοκλήρωσε στην πατρίδα του με την Στρόμσγκοντσετ 2007-2008).
Πανηγύρισε τέσσερα πρωταθλήματα με την Ρόζενμποργκ (1997, 1998, 1999, 2000), ενώ στον Άγιαξ πρόσθεσε στη συλλογή του ένα τρεμπλ (πρωτάθλημα κύπελλο, Σούπερ Καπ) το 2002. Στην Κοπεγχάγη κατέκτησε ένα πρωτάθλημα (2006) και δύο Ρόγιαλ Λιγκ (2005, 2006), διοργάνωση με συμμετοχή ομάδων των τριών χωρών της Σκανδιναβίας. Με την Εθνική κατέγραψε 63 συμμετοχές.
1969: Γεννήθηκε η Κέριγκαν
Γεννήθηκε η Αμερικανίδα αθλήτρια του καλλιτεχνικού πατινάζ Νάνσι Κέριγκαν. Στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς ήταν 3η στο Αμπερβίλ το 1992 στο μονό γυναικών και 2η το 1994 στο Λιλεχάμερ. Στις 6 Ιανουαρίου 1994 ένας άγνωστος της επιτέθηκε με μπαστούνι του μπέιζμπολ και την χτύπησε στο γόνατο. Εκ των υστέρων αποδείχτηκε ότι ήταν ο πρώην σύζυγος της αντιπάλου της Τόνια Χάρτινγκ, η οποία ήθελε να την καταστρέψει αθλητικά. Μάλιστα, η Χάρτινγκ ομολόγησε την ενοχή της δύο μήνες αργότερα και καταδικάστηκε με τριετή φυλάκιση με αναστολή και 500 ώρες κοινωνική εργασία, ενώ υποχρεώθηκε να παρακολουθείται από ψυχίατρο.
1969: Μορφή του ελληνικού χάντμπολ
Γεννήθηκε ο αθλητής του χαντμπολ Νίκος Γραμματικός, ο οποίος θεωρείται από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών στην Ελλάδα. Σε συλλογικό επίπεδο κατέκτησε δύο πρωταθλήματα (1992, 1993) και ένα κύπελλο (1993) με τον Ιωνικο Νέας Φιλαδέλφειας, πανηγύρισε το νταμπλ με την Ε.Σ.Ν. Βριλησσίων (1996), ενώ κατέκτησε τον τίτλο στην Ελλάδα με την ΑΣΕ Δούκας (2001) και τον Πανελλήνιο (2004). Έπαιξε, επίσης στις γερμανικές Φρέντεμπεκ, Ντίσελοντορφ και στην ελβετική Βίντερτουρ.
Διακρίθηκε και με την Εθνική Ελλάδας ως αρχηγός μέχρι το 2006, με κορυφαίες στιγμές την 6η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας (2004) και την ίδια θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2005.
Εξίσου επιτυχημένη ήταν η θητεία του ως προπονητής με τον Αθηναϊκό, τον Πανελλήνιο, τα Βριλήσσια, τον Ποσειδώνα Λουτρακίου και την ΑΕΚ.
1968: Για καλό σκοπό
Ολυμπιακός, ΑΕΚ και Παναθηναϊκός κάλεσαν τους οπαδούς τους να παρακολουθήσουν τον αγώνα Ολυμπιακός-ΑΕΚ στο «Καραϊσκάκη», που έγινε για ενίσχυση του ποδοσφαιριστή των «ερυθρολεύκων», Αριστείδη Παπάζογλου, ο οποίος έπασχε από καρκίνο.
1967: Ένας αθλητής φαινόμενο
Γεννήθηκε ο Κουβανός Χαβιέρ Σοτομαγιόρ, ο οποίος θεωρείται ο κορυφαίος άλτης του ύψους όλων των εποχών, ενώ είναι και κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ με 2.45μ. Το παράδοξο με τον Σοτομαγιόρ είναι ότι μικρός είχε υψοφοβία (!), που ξεπέρασε στα εφηβικά του χρόνια και άρχισε να… «πετά».
«Συνειδητοποίησα κάποια στιγμή ότι είμαι καλός και, για να γίνω ο καλύτερος έπρεπε να διώξω κάθε άσχημη σκέψη», ανέφερε σε συνέντευξή του στην «La Nacion» και πρόσθεσε: «Σκοπός μου ήταν να κάνω καλύτερες επιδόσεις συνεχώς. Σε κάθε αγώνα, σε κάθε διοργάνωση. Δεν μου επέτρεπα καμία χαλάρωση, έπρεπε να καλύψω κάθε στόχο του προπονητή μου, κάθε κενό σε τυχόν προηγούμενη εμφάνισή μου με ψεγάδια…».
Από τα κατορθώματά του στον στίβο είναι προφανώς πως τα κατάφερε, αφού έγινε θρύλος του αγωνίσματος. Οι 17 από τις 20 καλύτερες επιδόσεις όλων των εποχών ήταν δικές του, ενώ μόνο πέντε αθλητές πέρασαν από μία φορά 2.40μ., τη στιγμή που ο ίδιος το έκανε 24 φορές!
Ο Σοτομαγιόρ έμεινε πιστός στην πατρίδα του, γεγονός που ίσως έπαιξε ρόλο στο άδοξο φινάλε της τεράστιας του καριέρας. Το 1999, μετά τη νίκη του στους Παναμερικανικούς Αγώνες του Καναδά, ανακοινώθηκε ότι ανιχνεύτηκε κοκαΐνη στα ούρα του και του αφαιρέθηκε το χρυσό μετάλλιο, ενώ του επιβλήθηκε ποινή αποκλεισμού για δύο χρόνια.
Ο ίδιος και οι συμπατριώτες του μίλησαν για σαμποτάζ. Ο γιατρός της αποστολής, της Κούβας έκανε λόγο για τσάι κόκας που ήπιε ο αθλητής, επειδή είχε στομαχόπονο. Όλοι προέβαλαν τον πρότερο έντιμο βίο του. Τους 300 και βάλε ελέγχους αντιντόπινγκ με αρνητικά αποτελέσματα, όπως και τη συμμετοχή του σε καμπάνιες για την καταπολέμηση της μάστιγας του ντόπινγκ.
Η ποινή μειώθηκε στο μισό το 2000 ούτως ώστε να λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ. Η αρμόδια επιτροπή της IAAF εξήγησε πως «δίνεται ευκαιρία αποκατάστασης, ελέω της υποδειγματικής καριέρας και λευκού μητρώου σε θέματα ντόπινγκ».
Τον Οκτώβρη του 2001 ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τη δράση, παρότι δήλωσε συμμετοχή σε μίτινγκ του επόμενου χρόνου. Ακολούθησε η ανακοίνωση της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας ότι βρέθηκε θετικός στη ναδρολόνη, που αμφισβητήθηκε έντονα τόσο από τον αθλητή όσο και από την Κούβα. «Υποβλήθηκα από άλλους 18 ελέγχους το 2001 και ήταν όλοι αρνητικοί», τόνισε χαρακτηριστικά.
Ο επίλογος, πάντως, δεν διαγράφει τις επιτυχίες του «ιπτάμενου» Σοτομαγιόρ. Ήταν «χρυσός» Ολυμπιονίκης το 1992 στην Βαρκελώνη (2.34μ.) και 2ος στο Σίδνεϊ (2.32μ.), ενώ σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα κατέκτησε τρία χρυσά μετάλλια. Το 1989 στην Βουδαπέστη (2.43μ.), το 1993 στην Στουτγκάρδη (2.40μ.) και το 1997 στην Αθήνα (2.3μ.), συν δύο αργυρά, το 1991 στο Τόκιο (2.36μ.) και το 1995 στο Γκέτεμποργκ (2.37).
Σε Παγκόσμια Κλειστού κατέκτησε τέσσερα χρυσά, αρχής γενομένης από το 1989 στη Βουδαπέστη (2.43μ.). Συνέχισε το 1993 στο Τορόντο (2.41μ.), το 1995 στην Βαρκελώνη (2.38μ.) και το 1999 στο Μαεμπάσι (2.36μ.). Είχε, επίσης, ένα αργυρό το 1985 στο Παρίσι (2.30μ.) και ένα χάλκινο το 1991 στην Σεβίλλη (2.31μ.). Σάρωσε, επίσης, τα μετάλλια σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις που έλαβε μέρος, ενώ κατέρριψε πέντε φορές το παγκόσμιο ρεκόρ.
1965: Τα γενέθλια του Ντόμπος
Γεννήθηκε ο Ρουμάνος κεντρικός αμυντικός Άντον Ντόμπος, γνωστός από τη θητεία του στην Ελλάδα με την ΑΕΚ και τον Εθνικό Πειραιώς. Ξεκίνησε την καριέρα του από την Κλουζ (1988) και τον επόμενο χρόνο συνέχισε στην Ντιναμό Βουκουρεστίου. Το 1992 εντάχθηκε στην Στεάουα μέχρι το 1996, χρονιά που πήγε στην Ελλάδα για λογαριασμό της «Ένωσης». Τελευταία του ομάδα ήταν ο Εθνικός, την περίοδο 1999-2000.
Σε συλλογικό επίπεδο κατέκτησε ένα πρωτάθλημα και ένα κύπελλο με την Ντιναμό (1990), ενώ στην Στεάουα πρόσθεσε στη συλλογή του τέσσερα πρωταθλήματα (1993, 1994, 1995, 1996), δύο κύπελλα (1992, 1996) και ισάριθμα Σούπερ Καπ (1994, 1995) Ρουμανίας. Με την ΑΕΚ κατέκτησε ένα κύπελλο (1997) και ένα Σούπερ Καπ (1996).
Ως διεθνής έπαιξε σε 23 αγώνες και πέτυχε 1 τέρμα. Από το 2002 μέχρι το 2005 ήταν πρόεδρος της Πολιτέχνικα Τιμισοάρα και μετονόμασε τη ομάδα σε ΑΕΚ! Το 2007 ανέλαβε την προεδρία της Κλουζ, όμως τον Αύγουστο του 2008 ενεπλάκη σε τροχαίο ατύχημα, που του προκάλεσε απώλεια μνήμης κατά διαστήματα.
1959: Έλαμψε στην Γιουβέντους
Γεννήθηκε στο Σαν Μαρίνο ο ανασταλτικός μέσος Μάσιμο Μπονίνι, ο οποίος έκανε καριέρα λαμπρή καριέρα στην Γιουβέντους. Άρχισε από τις μικρές κατηγορίες, αγωνιζόμενος στην Μπαλάρια Ιγκέα (1977-78) και στην Φόρλι (1978-79), ενώ η ένταξή του στην Τσεζένα (1979) ήταν το εφαλτήριο για το μεγάλο άλμα. Δύο χρόνια αργότερα η «βέκια σινιόρα» τον απέκτησε και έμεινε στο Τορίνο μέχρι το 1988, πανηγυρίζοντας σχεδόν όλους τους τίτλους.
Τρία πρωταθλήματα (1982, 1984, 1986), ένα κύπελλο (1983), ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών (1985), ένα Κύπελλο Κυπελλούχων (1984), συν το Σούπερ Καπ Ευρώπης τον ίδιο χρόνο και ένα Κύπελλο Ιντερκοντινένταλ (1985) ήταν ο απολογισμός του στην «Γιούβε». Έπαιξε, επίσης, τέσσερα χρόνια (1988-1992) στην Μποόνια.
Ως διεθνής έπαιξε σε 9 αγώνες με την ομάδα Νέων (Κ-21) της Ιταλίας και περίμενε μέχρι την αναγνώριση της Ομοσπονδίας του Σαν Μαρίνο το 1990 για να ενισχύει την Εθνική της πατρίδας του (19 συμμετοχές).
1954: Σπουδαίο ρεκόρ
Ο Βρετανός Κρις Τσάταγουεϊ έσπασε κατά 9 δευτερόλεπτα το παγκόσμιο ρεκόρ του Ρώσου Βλαδιμίρ Κουτς στα 5.000μ. με 13:51.6 στο Λονδίνο.
1951: Νέα μπάλα
Για πρώτη φορά σε αγώνα αμερικάνικου ποδοσφαίρου χρησιμοποιήθηκε μπάλα ντυμένη από καουτσούκ στον κολεγιακό αγώνα μεταξύ Georgia Tech και LSU (25-7).
1950: Σπουδαία σπρίντερ
Γεννήθηκε στο Ντόρτμουντ η Δυτικογερμανίδα σπρίντερ Άνεγκρετ Ρίχτερ, η οποία ήταν το αντίπαλο δέος της Ανατολικογερμανίδας Ρενάτα Σέχτερ. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972 κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στη σκυταλοδρομία 4Χ100 με την ομάδα της πατρίδας της (42.81). Τέσσερα χρόνια αργότερα, στο Μόντρεαλ, πρώτευσε στα 100μ. (11.08), ενώ ήταν 2η στα 200μ. (22.39) και στη σκυταλοδρομία 4Χ100μ (42.59).
1931: Μορφή του ποδοσφαίρου
Γεννήθηκε ο Γάλλος, πολωνικής καταγωγής, επιθετικός Ραϊμόν Κοπά, από τις μεγάλες μορφές του ποδοσφαίρου στη δεκαετία του ’50 και όχι μόνο. Η ζωή του Κοπά μοιάζει με παραμύθι. Η οικογένειά του μετακόμισε στην Γαλλία και ο πατέρας του δούλευε σε ορυχείο, όπου πήρε και τον Ραϊμόν στα 14 του χρόνια. Μάλιστα, έχασε ένα δάχτυλο σε ατύχημα. Όταν έγινε 18 χρόνων άλλαξε η τύχη του, καθώς ξεχώρισε σε διαγωνισμό ταλέντων του ποδοσφαίρου και το 1949 υπέγραψε συμβόλαιο με την Ανζέ. Δύο χρόνια αργότερα εντάχθηκε στη Ρεμς και ξεχώρισε από την πρώτη στιγμή. Ήταν πρωταγωνιστής στις επιτυχίες της ομάδας, με αποκορύφωμα την πρόκρισή της στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης το 1956. Η γαλλική ομάδα έχασε από την Ρεάλ Μαδρίτης (4-3), όμως εκείνο το παιχνίδι άνοιξε στον Κοπά την πόρτα του «Σαντιάγκο Μπερναμπέου»!
Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου έγινε παίκτης της «βασίλισσας» και συνέχισε τη συλλογή τίτλων μέχρι το 1959, παρότι ήταν στη «σκιά» των Πούσκας και Ντι Στέφανο. Τότε επέστρεψε στη Ρεμς και έπαιξε μέχρι το 1967.
Σε συλλογικό επίπεδο ο Κοπά πανηγύρισε τέσσερα πρωταθλήματα με την Ρεμς (1953, 1955, 1960, 1962), δύο με τη Ρεάλ (1957, 1958), συν τρία σερί Κϋπελλα Πρωταθλητριών (σ.σ. από το 1957 μέχρι το 1959). Ήταν, επίσης, ο πρώτος που έπαιξε στον τελικό της διοργάνωσης με δύο διαφορετικές ομάδες.
Μεγάλη ήταν η προσφορά του και στην Εθνική Γαλλίας, με 45 συμμετοχές και 18 γκολ. Στο Μουντιάλ του 1958 έλαμψε με το ταλέντο του και αναδείχθηκε καλύτερος ποδοσφαιριστής του τουρνουά, ενώ οι «τρικολόρ» κατέλαβαν την 3η θέση. Είχε, επίσης, πολλές άλλες διακρίσεις του σε ατομικό επίπεδο, ενώ το 2010 τιμήθηκε με το προεδρικό βραβείο της FIFA. Ο Κοπά απεβίωσε στις 3 Μαρτίου του 2017.
1923: Ο πρώτος «ιπτάμενος» Ολλανδός
Γεννήθηκε στο Ρότερνταμ ο Ολλανδός επιθετικός Φας Βίλκες, ο πρώτος μεγάλος ποδοσφαιριστής της χώρας. Λόγω του ότι αναζήτησε τη τύχη του στο εξωτερικό και έγινε επαγγελματίας οι συμπατριώτες του για πολλά χρόνια του αρνήθηκαν το δικαίωμα να παίξει στην Εθνική ομάδα. Κλήθηκε για πρώτη φορά το 1946 και μέχρι το 1964 κατέγραψε 38 συμμετοχές με 35 γκολ!
Άρχισε από την Χέρξες, ομάδα της πόλης του, το 1940 και το 1949 εντάχθηκε στην Ίντερ. Συνέχισε στην Τορίνο (1952-53) και ακολούθως έπαιξε στην Ισπανία με την Βαλένθια (1953-56). Επέστρεψε στην πατρίδα του και αγωνίστηκε στην Φένλο (1956-58), ακολούθησε μία σεζόν με την Λεβάντε στην Ισπανία και ο επίλογος γράφτηκε στην Ολλανδία. Το 1959 εντάχθηκε στην Φορτούνα Σιτάρντ και το 1962 βρέθηκε στην Χέρξες. Κατέκτησε ένα κύπελλο με την Βαλένθια, όμως σε όλες τις ομάδες που έπαιξε άφησε το στίγμα του με πολλά τέρματα. Ο απολογισμός των 221 γκολ σε 454 συμμετοχές είναι ενδεικτικός… Πέθανε από έμφραγμα στις 15 Αυγούστου του 2006 σε ηλικία 82 χρόνων.
1905: Καλός μέσος
Γεννήθηκε ο Ρουμάνος μέσος Κάλμαν Μπράουν-Μπογκντάν, ο οποίος θεωρείται ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στα πρώτα χρόνια του ποδοσφαίρου της χώρας. Ξεκίνησε από την Βαγκονούλ Ανάφ το 1915 και έπαιξε στην ομάδα μέχρι το 1932. Στη συνέχεια αγωνίστηκε στην Γαλλία με την Ρασίγκ Κλαμπ Καλέ για δύο χρόνια και έκλεισε την καριέρα του στην Γιουβέντους Βουκουρεστίου το 1940.
Κατέκτησε τίτλους μόνο ως προπονητής, με την Ούτα Αράντ και συγκεκριμένα ένα κύπελλο (1953) και ένα πρωτάθλημα (1954). Πέθανε στις 15 Μαρτίου του 1983 σε ηλικία 77 χρόνων.
1894: Πρώτο ντέρμπι
Η Έβερτον νίκησε την Λίβερπουλ με 3-0 στο πρώτο ντέρμπι του Μέρσεϊσαϊντ, που διεξάχθηκε στο «Γκούντισον Παρκ».