Στις 13 Δεκεμβρίου του 1964 απεβίωσε ο Πέδρο Πεντρόνε, ένας από τους καλύτερους επιθετικούς της προπολεμικής περιόδου, ο οποίος θυσίασε την καριέρα του για την αγάπη του στη Νασιονάλ του Μοντεβιδέο.
Τα κυριότερα γεγονότα που συνέβησαν στον χώρο του αθλητισμού σαν σήμερα (13/12) είναι:
2005: Διετής αποκλεισμός
Το Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο της Λωζάνης (CAS) τιμωρεί με αποκλεισμό δύο χρόνων για παραβίαση κανόνων ντόπινγκ τον Αμερικανό σπρίντερ Τιμ Μοντγκόμερι.
1995: Σοβαρά επεισόδια
Ένας νεκρός και τρεις τραυματίες ήταν ο θλιβερός απολογισμός των επεισοδίων που έγιναν στον πρώτο τελικό του βραζιλιάνικου πρωταθλήματος μεταξύ Μποταφόγκο – Σάντος (2-1) στο «Μαρακάνα».
1992: Έκανε την αρχή
Η Μανόν Ρομέ έγινε η πρώτη γυναίκα που έπαιξε σε επαγγελματικό αγώνα χόκεϊ κανονικής περιόδου με την ομάδα των Ατλάντα Νάιτς, που έχασε με 4-1 από την Σολτ Λέικ Σίτι.
1989: Ιστορικό γκολ
Ο Μπράιαν Ρόμπσον σκόραρε στο 38ο δευτερόλεπτο για την Αγγλία στο 2-1 επί της Γιουγκοσλαβίας, στην 100η νίκη της Εθνικής στο «Γουέμπλεϊ.
1983: Ρεκόρ πόντων
Οι Ντιτρόιτ Πίστονς Detroit έκαναν ρεκόρ πόντων κερδίζοντας τους Ντένβερ Νάγκετς με 186-184 σε έναν αγώνα με τρεις παρατάσεις!
1983: Τα γενέθλια της Τζάνετ
Γεννήθηκε η Κενυάτισσα Τζάνετ Γιεπκοσγκέι, η οποία εξελίχθηκε σε σπουδαία δρομέα μεσαίων αποστάσεων. Κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στα 800μ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008, ενώ το παλμαρέ της περιλαμβάνει ένα χρυσό (2007 – Οσάκα) και δύο αργυρά (2009 – Βερολίνο και 2011 – Νταεγού) στο ίδιο αγώνισμα.
1977: Αεροπορική τραγωδία
Τα μέλη της ομάδας μπάσκετ του πανεπιστημίου Evansville σκοτώθηκαν όταν το αεροπλάνο που επέβαιναν συνετρίβη. Ο μοναδικός παίκτης που δεν βρισκόταν στο μοιραίο αεροπλάνο σκοτώθηκε δύο βδομάδες αργότερα, όταν παρασύρθηκε από αυτοκίνητο που οδηγούσε ένας μεθυσμένος.
1969: Πρωταθλητής Ευρώπης
Γεννήθηκε ο Ιταλός δρομέας μεσαίων αποστάσεων Αντρέα Μπενβενούτι. Η σημαντικότερη επιτυχία του ήταν το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε στα 800μ. στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Ελσίνκι το 1994 (1.46.12).
1967: Παραιτήθηκε
Ο Ούγγρος προπονητής Μάρτον Μπούκοβι έφυγε από την Ελλάδα αφού παραιτήθηκε την προηγούμενη μέρα. Οδήγησε τον Ολυμπιακό στους δύο πρώτους τίτλους πρωταθλήματος από την καθιέρωση της Α’ Εθνικής. Σύμφωνα με τη φημολογία που αναπτύχθηκε η Χούντα τον οδήγησε σ’ αυτή την απόφαση λόγω πολιτικών φρονημάτων.
1964: Η αλλιώτικη ιστορία του Πεντρόνε
Απεβίωσε ο Ουρουγουανός σέντερ φορ Πέδρο Πεντρόνε σε ηλικία 59 χρόνων (σ.σ. γεννήθηκε στις 11 Μαΐου το 1905). Η σύνδεσή του με τη Νασιονάλ σημάδεψε την ποδοσφαιρική του καριέρα και τον ανάγκασε να την τερματίσει πρόωρα λόγω μιας αξιοσημείωτης ιστορία. Ήταν η ομάδα που ξεκίνησε το 1924 και έκανε θραύσεις μέχρι το 1931, καθώς πέτυχε 146 τέρματα σε 128 αγώνες! Εντούτοις, του έλειπε ο τίτλος του πρωταθλήματος με την «ομάδα της καρδιάς» του. Το 1931 υπέγραψε διετές συμβόλαιο με τη Φιορεντίνα και μετακόμισε στην Ιταλία, όπου συνέχισε να «ματώνει» τα δίχτυα. Σημείωσε 25 γκολ και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα με τον Άντζελο Σκιάβιο (Μπολόνια), ενώ σε 44 συνολικά συμμετοχές σκόραρε 47 τέρματα!
Τον επόμενο χρόνο επέστρεψε στην πατρίδα του για βοηθήσει τη Νασιονάλ να κατακτήσει τον τίτλο. Λόγω του ότι εγκατέλειψε τους «βιόλα» ενώ είχε συμβόλαιο τιμωρήθηκε από τη FIFA με διετή αποκλεισμό, όμως πρόλαβε να εκπληρώσει το όνειρό του. Το 1933 η Νασιονάλ αναδείχθηκε πρωταθλήτρια και ο Πεντρόνε πέτυχε 30 τέρματα σε 20 αγώνες, όμως «κρέμμασε τα παπούτσια» στα 29 του χρόνια…
Με την Εθνική Ουρουγουάης έπαιξε σε 28 αγώνες και σημείωσε 24 τέρματα, ενώ πανηγύρισε το Μουντιάλ του 1930, συν δύο τίτλους στο Πρωτάθλημα Νοτίου Αμερικής (1923, 1924). Ήταν, επίσης, μέλος της Ολυμπιακής ομάδας που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο το 1924 στο Παρίσι και το 1928 στο Άμστερνταμ.
1951: Κορυφαίος αναβάτης
Γεννήθηκε ο Κένι Ρόμπερτς, κορυφαίος Αμερικανός αναβάτης μοτοσικλετών στην κατηγορία των 500κ.ε. Αναδείχθηκε τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής (1978,79,80) και κέρδισε περισσότερα από 20 Γκραν Πρι.
1948: Η Λίλιαν «έφυγε» νωρίς
Γεννήθηκε στη Νότιο Αφρική η Βρετανίδα δρομέας Λίλιαν Μπόουρντ. Αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης το 1969 στα 800μ. (2.01.4) και στη σκυταλοδρομία 4Χ400 (3.30.8). Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968 ήταν 2η στα 400μ. (52.1), 7η στη σκυταλοδρομία 4Χ100 (43.7) ενώ αποκλείστηκε από τον τελικό των 200μ. (23.4). Πριν τους Κοινοπολιτειακούς Αγώνες του 1970 ένοιωσε ισχυρούς πόνους στη κοιλιά και η διάγνωση στις εξετάσεις που υποβλήθηκε έδειξαν ότι είχε καρκίνο στο στομάτι. Πήγε στο Μόναχο για θεραπεία, όμως «έφυγε» στις 20 Δεκεμβρίου σε ηλικία μόλις 22 χρόνων.
1942: Σταμάτησε στα 16…
Ο διεθνής επιθετικός ποδοσφαιριστής της Ρασίγκ Κλαμπ Ντε Λανς, Στεφάν Στανίβ πέτυχε 16 γκολ στον αγώνα με την Αμπρί Αστουρί για το Κύπελλο Γαλλίας.
1932: «Μαγυάρος» διεθνής
Γεννήθηκε ο Ούγγρος κεντρικός αμυντικός Φέρεντς Σίπος. Αγωνίστηκε στη ΜΤΚ Βουδαπέστης (1956-1963) και Χόνβεντ (1964-1968). Με την Εθνική κατέγραψε 77 συμμετοχές (περίοδος 1957-66) και σημείωσε ένα γκολ. Έλαβε μέρος σε τρία παγκόσμια κύπελλα (1958, 1962, 1966), ενώ η πιο σημαντική του επιτυχία ήταν η 3η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 1964. Πέθανε στις 17 Μαρτίου του 1997.
1926: Δρομέας κορυφής
Γεννήθηκε ο Τζαμαϊκανός δρομέας Τζορτζ Ρόντεν, ο οποίος μαζί με τους Αρθουρ Γουίντ και Χέρμπ Μακένλεϊ αποτέλεσαν τη βάση της ομάδας σκυταλοδρομίας της Τζαμάϊκα. Ο Ρόντεν ζούσε στο Σαν Φρανσίσκο και έκανε προπονήσεις με Αμερικανούς αθλητές. Αναδείχθηκε Ολυμπιονίκης το 1952 στα 400μ. (45.09, Ολυμπιακό ρεκόρ) και στα 4Χ400μ. (3.03.9, παγκόσμιο ρεκόρ). Το 1950 στη Σουηδία πέτυχε παγκόσμιο ρεκόρ στα 400μ. (45.8). Απεβίωσε στις 20 Αυγούστου του 2024.
1913: Σπουδαίος πυγμάχος
Γεννήθηκε ο Αμερικανός πυγμάχος Άρτσι Μουρ, ο οποίος αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής στη κατηγορία ημιβαρέων την περίοδο 1952-60, όταν νίκησε τον Τζο Μάξιμ. Αποχώρησε σε ηλικία 49 ετών με 11 τίτλους σε 27 χρόνια και 141 νοκ-άουτ σε 228 αγώνες, περισσότερα από κάθε άλλο πυγμάχο. Πέθανε στις 9 Δεκεμβρίου του 1998 σε ηλικία 84 χρόνων.
1893: Διάσπαση…
Στην συνεδρίαση του Δ.Σ. του Πανελληνίου ο Ιωάννης Φωκιανός διατύπωσε την άποψη ότι η τέλεση αγώνων έπρεπε να αποτελεί τον βασικό στόχο του συλλόγου. Ως εκ τούτου οι αγώνες του 1891 που διοργάνωσε ο Πανελλήνιος και στην ουσία ήταν οι τρίτοι ετήσιοι στην Ελλάδα (μετά το 1888 και 1889) θεωρούσε ο Φωκιανός ότι «έδωσαν πνοή στην μέχρι τότε απονεναρκωμένη γυμναστική εν Ελλάδι».
Η επιμονή του για την διοργάνωση αγώνων και όχι για την ίδρυση γυμναστηρίων οδήγησε σε εσωτερική σύγκρουση και διάσπαση του σωματείου, από την οποία θα ιδρύθηκε ο Εθνικός τον ίδιο χρόνο.