Η 4η Μαΐου του 1949 πέρασε στην ιστορία ως μία μαύρη μέρα για την Τορίνο και το
ποδόσφαιρο. Μία ομάδα που κυριαρχούσε τότε στην Ιταλία ξεκληρίστηκε κατά την
αεροπορική τραγωδία στον λόφο Σουπέργκα.
Ας θυμηθούμε τα κυριότερα γεγονότα που συνέβησαν σαν σήμερα (4/5) στον χώρο του
αθλητισμού:
1999: Μορφή της Βαλένθια
Πέθανε σε ηλικία 90 ετών ο πρώην πρόεδρος της Βαλένθια Luis Cazanova. Επί των
ημερών του (1940-1959), ο σύλλογος κατέκτησε 3 πρωταθλήματα και ισάριθμα Κύπελλα.
1993: Πόλο στην Αθήνα
Άρχισε το 8ο FINA CUP (Παγκόσμιο Κύπελλο Υδατοσφαίρισης) στην Αθήνα. Οι Ιταλοί
αναδείχθηκαν πρωταθλητές, ενώ η Ελλάδα τερμάτισε έβδομη (προτελευταία).
1975: Πρωταθλήτρια Ευρώπης
Η Ρουμάνα αθλήτρια της γυμναστικής Nadia Comaneci αναδείχθηκε πρωταθλήτρια
Ευρώπης σε ηλικία μόλις 13 ετών στους Πανευρωπαϊκούς της Νορβηγίας.
1971: Αντίο στην Εθνική
Με 35 πόντους αποχαιρέτισε την εθνική Ελλάδας ο Γιώργος Κολοκυθάς, στο νικηφόρο
παιχνίδι με την Σκοτία (111-72) για την ημιτελική φάση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος
στο Λε Μαν. Μέσα σε μία δεκαετία (1962-1971) πέτυχε 1.807 πόντους σε 90 αγώνες.
1958: Νίκη με ρεκόρ
Ο Wolfgang Von Trips, οδηγώντας μία Porsche, νίκησε στον αγώνα των 10 χιλιομέτρων
της Πάρνηθας, που συμπεριλαμβανόταν στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Αναβάσεων για τη
διετία 1957-1958, επιτυγχάνοντας χρόνο ρεκόρ με 6’.30”.9.
1949: Μαύρη μέρα
Έγινε η πρώτη αεροπορική τραγωδία στην ιστορία του αθλητισμού της Ιταλίας. Αεροπλάνο
που μετέφερε την ομάδα της Τορίνο στην επιστροφή της από την Λισαβόνα, συνετρίβη
στον λόφο Σουπέργκα με απολογισμό 31 νεκρούς, εκ των οποίων οι 18 παίκτες της
μεγάλης «Τόρο» με τους 10 διεθνείς.
Την περίοδο 1948-49 η μεγάλη Τορίνο, με προπονητή τον Άγγλο Λέσλι Λάιβσλι, συνέχισε
την κυριαρχία της και προηγείτο στο πρωτάθλημα. Απέμεναν τέσσερις αγωνιστικές πριν το
τέλος και ο σύλλογος αποδέχθηκε πρόταση της Μπενφίκα για να δώσει φιλικό ματς προς
τιμήν του ποδοσφαιριστή της Ζοζέ Φερρέιρα (είχε παίξει και στην Τζένοα) ο οποίος ήταν
και προσωπικός φίλος του Ματσόλα.
Στις 3 Μαΐου 1949 η Μπενφίκα και Τορίνο έδωσαν μια ποδοσφαιρική παράσταση με
νικήτρια την πορτογαλική ομάδα με 4-3. Την επόμενη μέρα η Τορίνο μπήκε στο αεροπλάνο
της επιστροφής για την Ιταλία με στόχο την ολοκλήρωση της κατάκτησης ενός ακόμα
πρωταθλήματος, του 6ου στην ιστορία της, που θα την ανέβαζε στη δεύτερη θέση της
κατάταξης πίσω από την Γιουβέντους.
Η μοίρα, όμως, της έπαιξε άσχημο παιγνίδι. Το αεροπλάνο που μετέφερε την ομάδα (δεν
ταξίδεψαν ο πρόεδρος Φερούτσιο Νόβο και ο τραυματίας παίκτης Σάουρο Τομά)
συνάντησε πάνω από την πόλη του Τορίνο άσχημες καιρικές συνθήκες. Το αεροπλάνο
αναγκάστηκε να κατέβει σε χαμηλότερο ύψος αφού η ορατότητα ήταν περιορισμένη και
στις 5.05 το απόγευμα κτύπησε στον τοίχο της βασιλικής του λόφου της Σουμπέργκα και
από την σύγκρουση σκοτώθηκαν όλοι οι επιβαίνοντες. Η μεγάλη Τορίνο χάθηκε. Η ομάδα
καμάρι της Ιταλίας δεν υπήρχε πια.
Ο μεγάλος Λάζλο Κουμπάλα φάνηκε τυχερός, καθώς δεν ακολούθησε την αποστολή και
έμεινε δίπλα στον άρρωστο γιο του στο Τορίνο.
Οι ποδοσφαιριστές Βαλέριο Μπατσικαλούπο, Άλντο Μπαλλαρίν, Ντίνο Μπαλλαρίν, Εμίλ
Μποντζιόρνι, Εουσέμπιο Καστιλιάνο, Ρούμπενς Φαντίνι, Γκουλιέλμο Γκαμπέττο, Ρουτζέρο
Γκράβα, Τζιουζέπε Γκρέζαρ, Ετζιο Λόικ, Βιργίλιο Μαρόζο, Ντανίλο Μαρτέλλι, Βαλεντίνο
Ματσόλα, Ρομέο Μέντι, Πιέρο Οπέρτο, Φράνκο Οσόλα, Μάριο Ριγκαμόντι, Ιούλιους
Σιούμπερτ, καθώς και οι Αρνάλτο Αγνισέτα (μάνατζερ), Ιππόλιτο Σιβαλλέρι (μάνατζερ),
Εγκρι Ερπστάιν (γυμναστής), Λέσλι Λάιβσλι (προπονητής), Οτάβιο Κορίνα (μασέρ) ήταν τα
θύματα της τραγωδίας. Σκοτώθηκαν, επίσης, οι δημοσιογράφοι Ρενάτο Κασαλμπόρε,
Λουίτζι Καβαλλέρο, Ρενάτο Τοσσάτι και το πλήρωμα του αεροπλάνου Πιερλουίτζι Μερόνε,
Αντόνιο Πανγκράτσι, Σελεστίνο ντ’ Ίνκα, Τσέζαρε Μπιανκάρντι, Αντρέα Μποναΐτι.
Το ποδόσφαιρο στην Ιταλία άλλαξε. Και βέβαια κανείς δεν μάθαινε σε ποιο μέγεθος
επιτυχίας θα έφτανε αυτή η ομάδα που είχε βαλθεί να κυριαρχήσει για πολλά χρόνια. Το
σοκ ήταν πολύ μεγάλο. Πάνω από 800.000 άνθρωποι αποχαιρέτισαν τη «Μεγάλη Τορίνο».
Οι αρχές απέδωσαν το δυστύχημα στο συνδυασμό της περιορισμένης ορατότητας, το
προβληματικό σήμα επικοινωνίας με το αεροδρόμιο του Τορίνο και σε λανθασμένο
χειρισμό του πιλότου.
Ωστόσο, η Τορίνο έπρεπε να συνεχίσει την πορεία της. Έτσι, συγκρότησε μια ομάδα
αποτελούμενη από παίκτες ηλικίας 16-18 χρόνων (ήταν η εφηβική της ομάδα), η οποία
έπρεπε να σηκώσει το μεγάλο βάρος της «Μεγάλης Τορίνο».
Σε ένδειξη σεβασμού οι αντίπαλοί της στους εναπομείναντες τέσσερις αγώνες Τζένοα,
Παλέρμο, Σαμπντόρια και Φιορεντίνα, παρατάχθηκαν επίσης με νεαρούς παίκτες και έτσι η
Τορίνο πέτυχε ισάριθμες νίκες και αναδείχθηκε πρωταθλήτρια. Στη συνέχεια η Τορίνο δεν
μπόρεσε να δημιουργήσει ξανά μια εξίσου σπουδαία ομάδα. Υπήρξε η ομάδα της
δεκαετίας του 40. Ίσως η κορυφαία τότε στον κόσμο. Αγαπήθηκε πολύ και με πάθος αλλά
είχε το χειρότερο τέλος. Αφανίσθηκε. Πρόλαβε, όμως, να αφήσει τη σφραγίδα της στην
ιστορία του ιταλικού αλλά και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Είναι η πασίγνωστη «μεγάλη
Τορίνο», η καλύτερη ιταλική ομάδα όλων των εποχών.
Στο διάστημα 1942-1949 που το ιταλικό ποδόσφαιρο θαύμασε αυτή την ομάδα η Τορίνο
έδωσε 172 αγώνες στο πρωτάθλημα. Πέτυχε 121 νίκες, 32 ισοπαλίες και ηττήθηκε μόλις
19 φορές, ενώ είχε μέσο όρο 2.8 γκολ σε κάθε αγώνα που έδινε.
Καμία ομάδα μέχρι σήμερα στην Ιταλία δεν μπόρεσε να μοιάσει αυτής της υπερομάδας.
Της «Grande Torino» που χάθηκε στο λόφο της Σουμπέργκα στις 4 Μαΐου 1949…
1925: Τέλος εποχής…
Ο αγώνας πυγμαχίας Terris – Dundee ήταν το τελευταίο αθλητικό γεγονός που διεξάχθηκε
στο παλαιό «Madison Square Garden» της Νέας Υόρκης.
1908: Πρώτοι αγώνες φοιτητών
Διεξάχθηκαν οι πρώτοι Φοιτητικοί Αγώνες με τη συμμετοχή των σχολών της Νομικής, της
Ιατρικής, της Φιλοσοφικής, της Θεολογικής και των Φυσικών Επιστημών.
1780: Ντέρμπι στο Λονδίνο
Έγινε το πρώτο ντέρμπι στο Epson Downs, κοντά στο Λονδίνο, με νικητή τον «Diomed»
του Sam Arnull.
