Η ιστορία επαναλαμβάνεται για την Ανόρθωση και τον Ολυμπιακό μετά από 60 χρόνια. Οι δύο ομάδες που διεκδικούν σήμερα το τρόπαιο στον τελικό του Κυπέλλου Coca – Cola έχουν ένα προηγούμενο.
Η ομάδα της Αμμοχώστου κατέστη το 1962 η πρώτη κάτοχος του Κυπέλλου Κύπρου μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας, αλλά και η πρώτη νικήτρια του θεσμού με χορηγό την Coca – Cola.
Στον τελικό που διεξάχθηκε το Σάββατο 16 Ιουνίου 1962 και ώρα 16:45 στο ΓΣΠ αντιμετώπισε τον Ολυμπιακό Λευκωσίας και ύστερα από έναν εξαιρετικό αγώνα θριάμβευσε με 5-2. Λίγες εβδομάδες αργότερα, ολοκλήρωσε
και το αγωνιστικό της πρόγραμμα στο πρωτάθλημα κατακτώντας το νταμπλ για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Το στάδιο ΓΣΠ κατακλύστηκε από φιλάθλους οι οποίοι υπολογίστηκαν γύρω στις 12.000. Διαιτητής του μεγάλου τελικού ήταν ο Άγγλος Μπέρλινγχαμ.
Ορεξάτα άρχισαν τον αγώνα οι δύο ομάδες δημιουργώντας ευκαιρίες για γκολ. Στο 12’ ο Κοσμάς ξεκίνησε μία ατομική ενέργεια από το κέντρο του γηπέδου και όταν έφθασε έξω από τη μεγάλη περιοχή έπιασε ένα κεραυνοβόλο σουτ και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Πάπυρου ανοίγοντας το σκορ για λογαριασμό του Ολυμπιακού.
Το γκολ αφύπνισε την Ανόρθωση, η οποία επέβαλε το δικό της επιθετικό ρυθμό, όμως ο τερματοφύλακας των «μαυροπράσινων» ήταν σε ετοιμότητα όσες φορές χρειάστηκε να επέμβει. Σε μια αντεπίθεση του Ολυμπιακού ο Δημητριάδης έχασε μοναδική ευκαιρία να πετύχει το 2-0.
Η Ανόρθωση ενέτεινε τις προσπάθειές της και η άμυνα του Ολυμπιακού είχε αρχίσει να δείχνει σημεία κάμψης. Στο 28’ κέρδισε πέναλτι σε ανατροπή του Σιάηλου από τον Ματσουκάρη. Το εκτέλεσε ο Κ. Πιερής, όμως ο Φιλώτας
πραγματοποίησε εκπληκτική απόκρουση και κράτησε το 1-0 για την ομάδα του.
Στο 31’ ο Άντης με απευθείας εκτέλεση φάουλ πέτυχε την ισοφάριση σε 1-1 και οι δύο ομάδες ουσιαστικά ξανάρχιζαν από τον ίδιο παρονομαστή. Ωστόσο, η Ανόρθωση διατήρησε την υπεροχή και μέχρι τη συμπλήρωση του πρώτου ημιχρόνου σημείωσε άλλα δύο τέρματα με τον Σιάηλο (41’, 43’), μετά από ισάριθμες πάσες του Σιαλή.
Στην επανάληψη η ομάδα της Αμμοχώστου συνέχισε με τον ίδιο ξέφρενο ρυθμό και «καθάρισε» σχετικά νωρίς τον αγώνα. Ο Σιαλής σημείωσε το 4-1 στο 49’ και ο Π. Χαραλάμπους, με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι το 5-1 (56’), μετατρέποντας τα τελευταία λεπτά σε τυπική διαδικασία.
Ο ρυθμός της Ανόρθωσης έπεσε, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να αναλάβει τα ηνία του αγώνα και να γίνει απειλητικός χάνοντας μερικές ευκαιρίες, ενώ στο 62’ είχε ένα δοκάρι σε κεφαλιά του Φειδία. Στο 72’ ο Πιερίδης με απευθείας εκτέλεση φάουλ μείωσε σε 5-2, ενώ στο 80ό λεπτό ο ίδιος παίκτης είδε την προσπάθειά του να σταματά στο οριζόντιο δοκάρι. Το σφύριγμα της λήξης από τον Άγγλο διαιτητή βρήκε την Ανόρθωση νικήτρια με 5-2, σε έναν τελικό ο οποίος χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως ο καλύτερος στην ιστορία μέχρι τότε.
Με τη λήξη του τελικού οι παίκτες της νικήτριας γνώρισαν την αποθέωση και βρέθηκαν στους ώμους των φιλάθλων πανηγυρίζοντας την κατάκτηση του τρίτου κυπέλλου στην ιστορία του συλλόγου. Το κύπελλο σήκωσε ο αρχηγός της ομάδας, Πάμπος Χαραλάμπους.
Ανόρθωση (Τζούλιους Ρέινερ): Αλέξανδρος Χαμπίδης «Πάπυρος», Πάμπος Χαραλάμπους, Μιχαλάκης Ιωάννου «Σιαήλης», Κώστας Πιερής, Αντώνης Τσούκκας «Καράς», Αντης Κωνσταντίνου, Μιχάλης Γιασεμή «Σιαλής», Μαυρίκιος Άσπρου, Πάνος Σιάηλος, Κωστάκης Ανδρέου «Κοκκινής», Θωμάς Χατζηνικολάου.
Ολυμπιακός (Πάμπος Αβρααμίδης): Ανδρέας Φιλώτας, Γιώργος Χατζηκωνσταντής, Ανδρέας Ιωάννου Μαύρος, Ανδρέας Ματσουκάρης, Φειδίας Σταύρου, Κοσμάς Πέτρου, Ανδρέας Δημητριάδης, Κωστάκης Πιερίδης, Πανίκος Ευθυμιάδης, Ανδρέας Κωμοδρόμος «Δάσκαλος», Σωτηράκης Γεωργίου.
Γιώργος Στεφανίδης
