Η προσπάθεια για καταπολέμηση της βίας στα γήπεδα είναι υπόθεση χαμένη από χέρι και μάλιστα προκαταβολικά. Το συμπέρασμα δεν εξάγεται ελαφρά τη καρδία, αλλά βάσει δεδομένων και γεγονότων.
Και μόνο οι απειλές της κυβέρνησης για διεξαγωγή αγώνων κεκλεισμένων των θυρών, ως αποφασιστικό μέτρο καταδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο, καθώς και την ευθυνοφοβία όλων των καθ’ ύλην αρμόδιων για να πατάξουν τη βία.
Το εν λόγω μέτρο παραπέμπει στο «πονάει δόντι κόβω κεφάλι», αφού είναι εμφανής η προσπάθεια αποποίησης των ευθυνών από πλευράς Κράτους και Αστυνομίας.
Αντί, δηλαδή, να εξετάσουν τρόπους αποτελεσματικής αντιμετώπισης της βίας, καταφεύγουν σε ένα πρόχειρο μέτρο, βγάζοντας ουσιαστικά την ουρά τους απ’ έξω.
Συγγνώμη, κύριοι, αλλά σε άδεια γήπεδα δεν συντρέχει λόγος να ψηφίζονται νομοθεσίες και να σπαταλούν φαιά ουσία οι κάθε λογής επαΐοντες για τροποποιήσεις και αλλαγές. Ούτε θα είναι αναγκαία η παρουσία της Αστυνομίας στα γήπεδα.
Χώρια που θα είναι πεταμένα τα λεφτά που απαιτούνται για την εγκατάσταση των απαιτούμενων «εργαλείων» στα γήπεδα προκειμένου να εφαρμόζεται η υφιστάμενη νομοθεσία. Τι να τα κάνουμε, δηλαδή, τα κλειστά κυκλώματα παρακολούθησης, τους επιτηρητές και όλα τα συναφή σε άδειες κερκίδες;
Η μαγκιά, φίλοι μου, είναι να αποφασιστούν και να εφαρμοστούν μέτρα για να μπει τάξη στους αθλητικούς χώρους με ενεργό εμπλοκή της Αστυνομίας, επειδή αυτή είναι η δουλειά της. Διότι προς το παρόν αρκείται σε ρόλο θεατή…
Άσχημος
