Του Χρίστου Αποστολίδη
Μια μεταγραφική περίοδος είναι ιδιαίτερα έντονη και γεμάτη αγωνία. Τόσο για τις ομάδες, αλλά και για τους φιλάθλους που περιμένουν να μάθουν για τις εξελίξεις. Κατά την περίοδο του καλοκαιριού η αγωνία είναι μεγαλύτερη, αφού γίνονται πολύ περισσότερες μεταγραφές σε σχέση με τον Ιανουάριο. Ονόματα πάνε κι έρχονται, ενώ σε πολύ μεγάλο βαθμό δεν λείπουν και οι… υπερβολές.
Αυτές, δεν τις ακούμε μόνο σε ποδοσφαιρικά στέκια ή ακόμα και σε καφενεία. Τις βλέπουμε να κυκλοφορούν και στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Τα ονόματα που κυριαρχούν περισσότερο είναι αυτά των ποδοσφαιριστών που είχαν πέρασμα από την Κύπρο και μάλιστα άφησαν πολύ καλές εντυπώσεις. Είναι ένας έξυπνος τρόπος να προσελκύσει κάποιος περισσότερα… κλικ. Ο κόσμος βλέπει κάτι που του αρέσει και «πατά» στο άρθρο για να διαβάσει αυτά που γράφονται. Στις πλείστες περιπτώσεις πρόκειται για υπερβολές και όχι για κάτι ουσιαστικό.
Μπορούμε να μιλήσουμε και με παραδείγματα. Ένα από τα ονόματα που έπαιζαν σχεδόν σε κάθε μεταγραφική περίοδο μέχρι πέρσι ήταν αυτό του Γκάιας Ζαχίντ. Πολλά άρθρα είχαν γραφτεί και για τον Οκριασβίλι, που είχε πέρασμα από Ανόρθωση και ΑΠΟΕΛ, αλλά και για τον Ακιντόλα της Ομόνοιας. Στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο είδαμε μερικά άρθρα για ορισμένους ποδοσφαιριστές με το ίδιο… στάτους, αλλά για την ώρα δεν είχαμε κάποια σοβαρή ένδειξη ότι μπορεί να γίνει μια ανάλογη… επιστροφή στα κυπριακά γήπεδα.
Ο κόσμος πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός και δεν χρειάζεται να πιστεύει ό,τι γράφεται δεξιά και αριστερά.
