Οι οφειλές σωματείων και ποδοσφαιρικών εταιρειών προς το κράτος είναι το πιο «καυτό» θέμα του καλοκαιριού, αφού απασχολεί εδώ και μερικές βδομάδες όλους τους εμπλεκόμενους.
Για να μην φλυαρούμε περί του θέματος υπενθυμίζω απλώς ότι παρά τις πάμπολλες διευκολύνσεις και… επιμηκύνσεις που έδωσε η κυβέρνηση για εξόφληση των οφειλών κάποιοι εξακολουθούν να «παίζουν πελλόν». Υπάρχουν, δηλαδή, ομάδες που δεν έδωσαν ούτε σεντ.
Υπάρχουν, όμως παράγοντες οι οποίοι είναι απόλυτα συνεπείς προς τις υποχρεώσεις τους και καταβάλλουν τις δόσεις βάσει της συμφωνίας μεταξύ της πολιτείας και της ΚΟΠ.
Μέσα στον γενικό χαμό το θέμα απασχολεί και τη Βουλή, με την παρουσίαση σχετικής έκθεσης με καταγραφή των σωματείων που πληρώνουν και όσων σφυρίζουν αδιάφορα.
Και επειδή οι κακοπληρωτές δεν έχουν την παραμικρή συνέπεια σε τελική ανάλυση είναι οι ευνοούμενοι της παρέας, παρακαλώ! Διότι χρήμα ξοδεύουν, αλλά μόνο για την ομάδα τους.
Μιλάμε για τον απόλυτο ορισμό του αθέμιτου ανταγωνισμού, με τις ευλογίες του κράτους και της… μαμάς Ομοσπονδίας, βεβαίως – βεβαίως! Εντούτοις, η μόνη ομάδα που εκφράζει δυσαρέσκεια για το συγκεκριμένο αλαλούμ είναι η Ομόνοια. Σε σημείο που ξενίζει, για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους…
Άραγε οι άλλες ομάδες που πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους προς το κράτος είναι «χάπι» με αυτή την άνιση μεταχείριση; Ερωτώ επειδή δεν βλέπω αντίδραση. Όπως, για παράδειγμα, ένα κίνημα «δεν πληρώνω»! Αφού το κράτος τα σηκώνει κάτι τέτοια…
Άσχημος
