Η για την Ομόνοια αναμενόμενη νίκη, (όχι περίπατος όπως θεωρούσαν κάποιοι, γιατί τέτοιοι δεν υπάρχουν στο πρωτάθλημα), μετατράπηκε σε πατατράκ.
Το «τριφύλλι» το περασμένο Σάββατο στο ΓΣΠ, στο ματς με την ΕΝΠ, επέδειξε πνευματική ανετοιμότητα και επιπολαιότητα απέναντι σε θεωρητικά πιο αδύναμη ομάδα. Μετρά τρεις ήττες σε 7 αγώνες πρωταθλήματος.
Πέραν της ανετοιμότητας και της επιπολαιότητας, από αγωνιστικής πλευράς, (δεν είναι άσχετη με τα πιο πάνω), το «τριφύλλι» δεν δικαίωσε τις προσδοκίες του κόσμου. Παρά την κατοχή της μπάλας (58 τοις εκατό), τις 16 τελικές προσπάθειες και τα 15 κόρνερ, η ομάδα δεν έγινε επικίνδυνη σε σημείο που να λες ότι το γκολ είναι θέμα χρόνου. Αυτό είχε γίνει στα ματς με Τορπέντο, Νέα Σαλαμίνα και ΑΕΛ.
Δεν αρκεί η κατοχή
Η μη… προαναγγελία γκολ «ερμηνεύεται» με τις λιγοστές «καθαρές» φάσεις, μπροστά στην εστία του αντιπάλου.
Είχε κατοχή, αλλά το να κρατάς την μπάλα δεν αρκεί και προπαντός δεν εγγυάται επιτυχία. Όταν η κατοχή δεν είναι αξιοποιήσιμη, δηλαδή δεν «απορροφάται» από την ομάδα, δεν υπάρχει όφελος.
Δεν απειλήθηκε, γύρισε την μπάλα, αλλά δεν πέτυχε γκολ. Δεν είχε επίσης ούτε την απαιτουμένη ένταση στο παιχνίδι της.
Από την αρχή μέχρι το τέλος η Ομόνοια, κεντροεπιθετικά, δεν ήταν αυτή που έπρεπε. Οι αλλαγές, (εξωτερικές και εσωτερικές), δεν βοήθησαν γιατί η ομάδα δεν έγινε πιο επικίνδυνη. Το αγωνιστικό πλάνο όσο προχωρούσε ο χρόνος γινόταν πιο δυσδιάκριτο, τα άκρα υπολειτουργούσαν, ενώ τα πλείστα των τελικών σερβιρισμάτων – κυρίως σέντρες – ήταν αναποτελεσματικά.
Η εμφάνιση και η απρόσμενη ήττα δημιούργησαν αρνητικά συναισθήματα στον κόσμο. Γεγονός πολύ λογικό. Όμως δεν είναι όλα μαύρα και άραχνα. Υπάρχει και η άλλη όψη.
Που μεταφράζεται ως εξής: Αυτή η ομάδα έχει αξιόλογο υλικό-το καλύτερο ίσως των τελευταίων χρόνων- και έχει πολύ πρόσφατα αποτυπώσει στο χορτάρι, δείγμα που παραπέμπει σε ομάδα δυνατοτήτων, αφού υπήρχαν παιχνίδια -στην Ευρώπη κυρίως- που την έβλεπες και χαιρόσουν. Αυτή ακριβώς η ομάδα πέρασε σε όμιλο του Conference League.
Άρα, χωρίς να γίνεται απόπειρα ωραιοποίησης των πραγμάτων, υπάρχει κάτι θετικό στην περίπτωση. Η ομάδα έχει κερδίσει υπομονή από τον κόσμο. Ουδείς πιστεύει ότι η ομάδα αυτή παίρνει στο γήπεδο αυτό που της αξίζει.
Ο χρόνος δεν είναι Πηνελόπη
Βάλντας Νταμπράουσκας και Γιάννης Αναστασίου οφείλουν να εγκύψουν στο πρόβλημα και να βρουν αμέσως τη λύση. Ο χρόνος δεν είναι Πηνελόπη. Κανέναν δεν περιμένει.
Η Ομόνοια πρέπει να παίξει ποδόσφαιρο, να αποδώσει σύμφωνα με τις δυνατότητες του υλικού της και να κάνει το αυτονόητο στα ματς με τη Καρμιώτισσα (28/10, εκτός) την Ομόνοια 29ης Μαΐου (2/11, εντός), και με την Ομόνοια Αραδίππου (10/11, εκτός).
Για την ώρα, η Ομόνοια συγκεντρώνεται στο δύσκολο παιχνίδι απέναντι στην Χαρτς την ερχόμενη Πέμπτη στη Σκοτία για το Conference League.
Π.Π.