Η φράση «πιστεύω ήμασταν καλύτεροι και αξίζαμε τη νίκη», που είπε ο Βάλντας Νταμπράουσκας μετά το χθεσινό ματς είναι μεν αληθής, δεν δίνει όμως την πραγματική διάσταση της «πράσινης» νίκης.
Η Ομόνοια χθες στο «Αμμόχωστος Επιστροφή», ήταν εξαιρετική. Στο δε δεύτερο μέρος προσέδωσε στο παιχνίδι της έναν τρελό, δαιμονισμένο, ρυθμό. Ήταν σαρωτική, σφυροκοπούσε συνεχώς τον αντίπαλο που απέφυγε τη βαριά ήττα λόγω της απόδοσης του κήπερ Νίκου Μελίσσα και της έλλειψης της απαιτούμενης συγκέντρωσης των παικτών της στα κρίσιμα σημεία. Οι «πράσινοι» τα έκαναν όλα σωστά μέχρι την τελική προσπάθεια που θα οδηγούσε στην επίτευξη ενός τέρματος.
Το μέγεθος της νίκης και της εμφάνισης… μετριέται με την ανατροπή του σκορ, την συντριπτική κατοχή της μπάλας στο ποσοστό του 68 τοις εκατό και τις 14 τελικές προσπάθειες. Προστίθεται σε αυτά και το ανώδυνο… ξεπέρασμα της απώλειες δυο παικτών λόγω τραυματισμών (Γιάννης Κούσουλος, Φιλίπ Ελάντερ στο 21’ και το 28’ αντίστοιχα), μέσα σε πολύ σύντομο διάστημα. Ήταν αυτό ένα μη αναμενόμενο εμπόδιο – μια αναποδιά ακριβέστερα – που έπρεπε να ξεπεραστεί.
Ανατροπή, επιμονή, σχεδόν απόλυτη κυριαρχία, ποιοτική ανωτερότητα και… να το «δυο στα δυο» στο πρωτάθλημα με την «πράσινη» ομάδα να συνεχίζει την εξαιρετική πορεία που την έχει ήδη οδηγήσει σε όμιλο του Κόνφερενς Λινγκ (είναι η τέταρτη φορά που προκρίνεται σε ευρωπαϊκό όμιλο).
Η φετινή Ομόνοια δεν μiλά. Βροντοφωνάζει, ότι είναι διαφορετική από τις προηγούμενες χρονιές. Βροντοφωνάζει, ότι είναι για μεγάλα πράγματα. Σε Κύπρο και Ευρώπη. Το κυριαρχικό ποδόσφαιρο που παίζει, η πληρότητα της σε υλικό, (έρχεται και ο σεντερ φορ όπου νάναι), η αύρα πρωταγωνίστριας που βγάζει, η αγωνιστική αυτοπεποίθηση που ολοένα και γιγαντώνεται, είναι τα χαρακτηριστικά που στέλνουν στον κόσμο πολύ ευχάριστα μηνύματα. Έναν κόσμο που δεν είναι «πανηγυρτζής», αλλά ώριμος και απαιτητικός. Και ακριβώς γιατί είναι τέτοιος καταλαβαίνει ότι κάτι καλό γίνεται.
Τι έχει φέτος η Ομόνοια που δεν είχε πέρυσι και εμφανίζεται διαφορετική και αγωνιστικά αλλά και όσον αφορά τον τρόπο που αγωνίζεται; Υπάρχει η ποιότητα των νέων αποκτημάτων που προσδίδουν μια αλλά διάσταση στο παιχνίδι της.
Οι Ματέο Μάριτς, Νόβιτσα Εράκοβιτς, Αλφα Ντιουνκού και Εβάντρο Κόστα είναι το είδος των παικτών (είναι όλοι καλοί μπαλαδόροι) που συμβάλλουν στο να παίζει η ομάδα επιθετικό, κυριαρχικό (και όμορφο) ποδόσφαιρο το οποίο καθετοποιούν περισσότερο με την κατά μέτωπον κίνηση τους και τα σερβιρίσματα τους.
Η Ομόνοια φέτος έχει υψηλή κατοχή της μπάλας, κάνει πολλές πάσες και πραγματοποιεί αρκετές build up επιθέσεις. Αυτά είναι δείγματα κυριαρχίας και επιθετικού ποδοσφαίρου.
Εκείνο που αναμένεται να δουλευτεί στο επόμενο διάστημα είναι το να καταφέρνει η ομάδα να δέχεται λιγότερες ευκαιρίες. Ει δυνατόν, ελάχιστες.
Π.Π.