Η Ομόνοια έφτασε χθες σε μια τεράστια εκτός έδρας νίκη –τη σημαντικότερη μέχρι στιγμής στο πρωτάθλημα- επί της πρωτοπόρου Πάφος FC και εκ των πιο ισχυρών αντιπάλων που συναντά στο πρωτάθλημα. Αντίπαλος που ήταν μάλιστα αήττητος.
Πριν από το χθεσινό ματς η ομάδα έζησε επιδόσεις πολύ κάτω από τον μέσο όρο της σε όλες τις βασικές παραμέτρους του παιχνιδιού. Και βεβαίως αρνητικά αποτελέσματα.
Στο χθεσινό ματς ο αντίπαλος ήταν καλύτερος, έβαλε έντονη πίεση ειδικά στο δεύτερο μέρος και έχασε ευκαιρίες.
Μετά από καιρό
Η διαφορά της Ομόνοιας από τα προηγούμενα ματς ήταν ευδιάκριτη. Εμφανίστηκε πιο συμπαγής και με καλύτερη συνοχή στην κεντρική και αμυντική ζώνη όταν χρειάστηκε. Η Ομόνοια αναλώθηκε κυρίως στην αμυντική λειτουργία, αλλά δεν αμέλησε και τα επιθετικά της καθήκοντα. Ήταν, μετά από καιρό, ένα τακτικά, πνευματικά, αλλά και από πλευράς βαθμού συγκέντρωσης, ένα παιχνίδι από αυτά που κρατάς (για τη συγκέντρωση και την τακτική μίλησε και ο Γιάννης Αναστασίου).
Το «τριφύλλι» έπαιξε πειθαρχημένο, ορθολογιστικό, υπομονετικό ποδόσφαιρο. Ήταν σύνολο συμπαγές, με τις γραμμές κοντά και με καλή κυκλοφορία της μπάλας, ασχέτως αν επιθετικά δεν είχε σημαντική δραστηριότητα Δεν υπήρξαν οι αποστάσεις των γραμμών που βλέπαμε στα προηγούμενα ματς. Αυτό ήταν το στοιχείο που δυσκόλεψε τον αντίπαλο να εκδηλωθεί επιθετικά με βάση τις δυνατότητες του.
Ο Γουίλι Σεμέδο μετέφερε την εικόνα παραστατικά: «Μείναμε πιστοί στο πλάνο από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό και στο τέλος σκοράραμε. Ήταν το καλύτερο συναίσθημα να σκοράρεις στο τελευταίο λεπτό εκτός έδρας. Αυτές τις ημέρες δουλέψαμε στο να είμαστε πιο συμπαγείς από πριν».
Η Ομόνοια χθες ήταν μια ομάδα compact. Τώρα με καλή ψυχολογία και μακριά από νεφελοβασία, βλέπει το αιώνιο ντέρμπι.
Π.Π.
