Όταν ακούω ατάκες για τον κόσμο που θα κάνει ετούτο και θα ράνει εκείνο σε αγώνες ποδοσφαίρου, γελώ μέχρι… δακρύων! Διότι, φιλαράκια, ναι μεν είναι υποστηρικτικός και σημαντικός ο ρόλος των οπαδών για κάθε ομάδα, όμως καλώς ή κακώς δεν παίζουν μπάλα.
Σε παλιές εποχές ο ρόλος της κερκίδας ήταν πρωταγωνιστικός επειδή το ποδόσφαιρο ήταν ερασιτεχνικό και σε ένα μικρό νησί όπως η Κύπρος οι παίκτες, στην πλειοψηφία τους ντόπιοι, όσο νάναι επηρεάζονταν.
Εν έτει 2024, όμως, οι πάμπολλοι «λεγεωνάριοι» δεν χαμπαριάζουν από τις φωνές της κερκίδας. Αυτός είναι και ο λόγος που χάθηκε η δύναμη της έδρας, ακόμα και τώρα που οι ομάδες παίζουν μόνο μπροστά σε δικούς τους οπαδούς.
Τα πράγματα, κυρίες και κύριοι, είναι απλά: Δεν μπορεί μια ομάδα να πορευθεί μόνο επειδή έχει γήπεδο «καζάνι». Μπάλα παίζουν οι ποδοσφαιριστές και άμα το λέει η… περδικούλα τους, θα κάνουν τη δουλειά τους όμορφα και ωραία.
Εάν, όμως, δεν τσουλάει η ομάδα και στο «Μαρακανά» φίσκα να παίξει δεν θα τα καταφέρει. Άλλωστε το «έργο» το είδαμε ουκ ολίγες φορές στην τρέχουσα περίοδο, για να μην πάω σε προηγούμενες.
Ο οπαδός, λοιπόν, θα δημιουργήσει ατμόσφαιρα, θα φωνάξει, θα γιουχαΐσει και… πάπαλα. Εκεί τελειώνει ο ρόλος του. Χώρια που πολλές φορές «χαντακώνουν» τους παίκτες οι οπαδοί της ομάδας τους.
Αυτό ας το έχουν άπαντες υπόψιν για να μην περιμένουν νίκες από την κερκίδα. Το θέμα είναι τι θα κάνει η ομάδα για να την κατακτήσει.
Άσχημος