Κυριολεκτικά τους βαρέθηκε η ψυχή μου όλους αυτούς που κόπτονται τάχατες για δίκαιη διαιτησία, ισότιμη μεταχείριση και άρες μάρες κουκουνάρες που αμολούν με ύψος χιλίων καρδιναλίων δημόσια. Έτσι, ελαφρά τη καρδία. Χωρίς τσίπα, που λέμε στην καθομιλουμένη.
Τους βαρέθηκα επειδή οι πλείστοι εξ αυτών έχουν πάρει άπειρες φορές σφυρίγματα και βαθμούς από διαιτητικά λάθη, όμως όσες φορές έγινε αυτό σφύριζαν αδιάφορα… Και όχι μόνο. Διότι πανηγύριζαν κάλπικους βαθμούς και παραληρούσαν για την ομαδάρα τους, τρομάρα τους.
Θέλετε, κύριοι παράγοντες, να βάλετε τους διαιτητές στη θέση τους; Υπάρχει τρόπος! Άμα τύχει και ευνοηθεί η ομάδα σας να προβαίνετε σε επίσημη καταγγελία στην ΚΟΠ και να ζητάτε παραδειγματική τιμωρία του διαιτητή. Κι αν θέλετε να είστε ακόμα πιο μάγκες, να ζητάτε και επανάληψη του αγώνα, για να κριθεί δίκαια μέσα στο γήπεδο. Μόνο έτσι θα μπει κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Τολμάτε; Πολύ αμφιβάλλω… Διότι για να κάνει οποιοσδήποτε κάτι τέτοιο πρέπει να έχει 200 κιλά «καρύδια». Αλλιώς άστε τα σάπια γιατί δεν περνάνε οι κλάψες της πλάκας. Νισάφι πια… Μας κουράσατε.
Άσχημος
