Στη Νέα Σαλαμίνα είναι γνωστό ότι πρώην πρόεδροι έχουν αναλάβει πρωτοβουλία για εξεύρεση επενδυτή. Δεν είναι εύκολο το εγχείρημά τους (είναι θετικό ότι υπάρχει κοινό μέτωπο), αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η προσπάθεια δεν πρέπει να γίνει. Και σαφώς δεν θα προκύψουν άμεσα αποτελέσματα. Άλλωστε, μία τέτοια διαδικασία χρειάζεται αρκετό χρόνο για να υλοποιηθεί και να καταλήξει σε οποιαδήποτε συμφωνία. Κάτι χειροπιαστό δεν υπάρχει, αλλά υπάρχουν κάποια στοιχεία τα οποία έχουν οδηγήσει τους πρώην προέδρους προς αυτή την κατεύθυνση. Η Νέα Σαλαμίνα δημιουργεί προϋπολογισμούς αποκλειστικά μέσω των χορηγιών, των τηλεοπτικών δικαιωμάτων και των εισφορών από τον κόσμο της (αγορά εισιτηρίων και άλλα). Αυτό το σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει πλέον στο κυπριακό ποδόσφαιρο για μία ομάδα που δεν θέλει να μπλέκει σε περιπέτειες. Είναι ψυχοφθόρο κάθε χρόνο η εκάστοτε Διοίκηση να προσπαθεί να βρει τα λεφτά εκείνα που χρειάζονται για να μπορέσει να λειτουργήσει το σωματείο.
Από την άλλη, υπάρχει και ο αντίλογος ότι η Νέα Σαλαμίνα πρέπει να παραμείνει λαϊκό σωματείο. Να ανήκει δηλαδή στον κόσμο της και σε κανέναν άλλον. Γράφουμε ξανά όμως ότι μέχρι στιγμής όλα αυτά είναι προθέσεις και οι οποίες θα αναλυθούν στην τακτική Γενική Συνέλευση του σωματείου που είναι προγραμματισμένη να διεξαχθεί τον Μάιο.