Το στοιχείο της υπερβολής χαρακτηρίζει κάθε μεταγραφική περίοδο και η τρέχουσα δεν αποτελεί εξαίρεση του κανόνα. Τουναντίον φαίνεται πως στα ΜΜΕ γίνεται ξέφρενο πάρτι με «γαργαλιστικούς» τίτλους προς τέρψιν των οπαδών.
Με το που ανακοινώνονται μεταγραφές από τις ομάδες αρχίζουν τα «μπαμ και μπουμ», σκάνε «βόμβες» και φουντώνει το σούσουρο.
Συγγνώμη, φιλαράκια, που πάω κόντρα στο ρεύμα της εποχής και σας χαλώ τη ζαχαρένια, αλλά οι καλές μεταγραφές για οποιαδήποτε ομάδα δεν αξιολογούνται βάσει βιογραφικών.
Δεν έχει καμία απολύτως σημασία τι ΕΚΑΝΕ ο κάθε παικταράς που εντάσσεται στις ομάδες μας, ούτε το όνομα που έφτιαξε. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν, ενώ εδώ μιλάμε για το παρόν και το μέλλον.
Εκείνο που μετρά, λοιπόν, είναι τι θα πράξει αγωνιζόμενος στα κυπριακά γήπεδα, όπως και η προσφορά του, προκειμένου να δικαιώσει την υπέρβαση που έγινε για χάρη του.
Για να έχουμε καλό ρώτημα δεν κατανοούν οι οπαδοί το αυτονόητο; Ερωτώ επειδή με τόσα παθήματα που είχαν οι ομάδες μας κανονικά θα έπρεπε να είναι υποψιασμένοι. Να κρατούν μια… πισινή, ρε παιδί μου.
Ή μήπως είναι λίγοι οι παικταράδες που ήρθαν στην Κύπρο και αποδείχθηκαν ιδανικοί τουρίστες και μάλιστα μετ’ απολαβών; Άπαξ και κάνει κάποιος μια πρόχειρη σούμα θα σχηματίσουν… παρέλαση.
Όπως υπάρχουν και πάμπολλοι που ήρθαν και δεν τους ήξερε ούτε η μάνα τους, που λέει η κουβέντα, όμως αποδείχθηκαν λαχεία. Τελικό συμπέρασμα: Χαμηλά η μπάλα και «αν εν μήλον εν ν’ ανθίσει».
Κουτσομπόλης
