Οφειλές σωματείων και εταιρειών προς το κράτος μέρος 2ο. Την περασμένη βδομάδα γράψαμε για το θέμα και την ασυνέπεια που δείχνουν πέντε από τα 19 σωματεία/ εταιρείες στην καταβολή των δόσεών τους. (Δες Εδώ)
Η Ελεγκτική Υπηρεσία έκανε συγκεκριμένη αναφορά στην έκθεσή της για το Υπουργείο Οικονομικών για ένα θέμα με πολλές προεκτάσεις. Σημειώνω εκ πρώτης πως είναι κατανοητή και σωστή η διάθεση του κράτους να βοηθήσει τις ομάδες με ουκ ολίγες διευκολύνσεις.
Εντούτοις από τη στιγμή που κάποιες εξ αυτών επιμένουν να μην πληρώνουν, σε αντίθεση με εκείνες που είναι συνεπείς, δημιουργείται αυτόματα διάκριση. Κυρίως όταν αυτό περνά απαρατήρητο από τους αρμόδιους…
Χώρια ότι αυτό κάνει εκείνους που πληρώνουν να νιώθουν τουλάχιστον ηλίθιοι, λαμβάνοντας υπόψιν ότι η ασυνέπεια δεν έχει κόστος. Για να μην πω ότι δημιουργείται κακή εντύπωση στην πλειοψηφία των πολιτών αυτού του τόπου.
Διότι, κυρίες και κύριοι, ο απλός πολίτης δεν δικαιούται να χρωστά ούτε σεντ στο κράτος. Το οποίο βρίσκει τρόπους για να πάρει τα λεφτά του και πολύ καλά κάνει. Ούτε να ταξιδέψεις μπορείς άπαξ και χρωστάς, φιλαράκια. Θα σε… τσιμπήσουν στο αεροδρόμιο και θα πληρώσεις θες δεν θες.
Έρχομαι στο προκείμενο: Τα ποδοσφαιρικά σωματεία και εταιρείες στελεχώνονται από παράγοντες που ζουν στο νησί μας. Και ταξιδεύουν ανενόχλητοι με τις ομάδες τους για προετοιμασία ή αγώνες, ενώ ξοδεύουν του κόσμου τα λεφτά για μεταγραφές. Για λόγου τους οι νόμοι πάνε περίπατο;
Άσχημος
