Του
Χρίστου Τζιοβάνη
Η λογική του Financial Fair Play (FFP) της UEFA λέει ότι οι σύλλογοι δεν πρέπει να ξοδεύουν περισσότερα από όσα κερδίζουν, έτσι ώστε να μην αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα που θα μπορούσαν να απειλήσουν τη μακροπρόθεσμη επιβίωσή τους.
Η λογική των συλλόγων της μεγαλονήσου που ονομάζεται Κύπρος από ό,τι φαίνεται έχουν… την αντίθετη άποψη, καθώς ξοδεύουν κατά πολύ περισσότερα από όσα κερδίζουν με αποτέλεσμα τα χρέη να στοιβάζονται και να απειλούνται με αφανισμό.
Αυτή είναι η κυπριακή πραγματικότητα, ή κάπως καλύτερα η κυπριακή κατάντια του κυπριακού ποδοσφαίρου. Ναι, υπάρχουν κάποιες ομάδες εξαιρέσεις, αλλά αυτές είναι μετρημένες. Πολύ λίγες ομάδες δείχνουν συνέπεια και ανταποκρίνονται στις οικονομικές τους υποχρεώσεις.
Ακόμη και τα ίδια τα σωματεία έχουν χάσει το μέτρημα με τα λεφτά που χρωστούν. Μεταγραφές, μισθοί, αποδεσμεύσεις, προσφυγές, συμβόλαια και κάθε λογής οικονομικές υποχρεώσεις είναι εκτός των δυνατοτήτων των ομάδων μας.
Ακούγεται παράδοξο, αλλά δεν είναι. Η ιστορική φράση του Χαρίλαου Τρικούπη (σ.σ. Πρωθυπουργός της Ελλάδας) το 1893 αντικατοπτρίζει πλήρως την κυπριακή πραγματικότητα των σωματείων μας: «Δυστυχώς, επτωχεύσαμεν», είχε τονίσει μεταξύ άλλων αναφερόμενος στην οικονομική κατάσταση του κράτους και την αδυναμία του να αποπληρώσει το δημόσιο χρέος του.
Οι ομάδες μας πρέπει να «ξυπνήσουν» και να αντιληφθούν ότι πλέον πρέπει να αλλάξουν εντελώς εάν θέλουν να παραμείνουν στη ζωή.