Την Παρασκευή (09/8) στις 12:00 το μεσημέρι με πτήση από την Αθήνα φτάνει στο αεροδρόμιο Λάρνακας ο Παύλος Κοντίδης. Ο δις Αργυρός Ολυμπιονίκης έπλεε σε πελάγη ευτυχίας τις ώρες που ακολούθησαν την απονομή, ενώ σε πολλά σημεία δεν έκρυψε την συγκίνηση του.
Το βράδυ της Τετάρτης γιόρτασε το μετάλλιο με την ομάδα, την οικογένεια και τους φίλους του που ήρθαν από την Κύπρο, σε ένα πάρτι που οργανώθηκε στο σπίτι όπου διέμεναν από τις 19 Ιουλίου, στο λόφο πάνω από την Ολυμπιακή Μαρίνα. Εκεί η ομάδα το γιόρτασε με συρτάκι, ο Παύλος άφησε τα συναισθήματα να κυλήσουν, χόρεψε και χάθηκε στην αγκαλιά της μητέρας του. Όλοι ήθελαν να φωτογραφηθούν με το μετάλλιο με τον Παύλο περήφανα να τους λέει ότι έχει μέσα κομμάτι από τον Πύργο του Άιφελ και είναι 100% ασήμι.
Το πάρτι είναι παράδοση για την ομάδα και διοργανώνεται για τέταρτους συνεχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες: για τα μετάλλια του Παύλου στο Λονδίνο και στο Παρίσι (Γουέιμουθ και Μασσαλία, αντίστοιχα) και τα μετάλλια του Τόντσι Στιπάνοβιτς στο Ρίο και στο Τόκιο: Όλα αργυρά!
Γιόζο, ο άρχοντας των μεταλλίων
«Σας παρουσιάζω το μοναδικό προπονητή στην ιστορία των Laser με τέσσερα Ολυμπιακά μετάλλια και μάλιστα συνεχόμενα» είπε ο Παύλος, μιλώντας για τον προπονητή του, τον άρχοντα των μεταλλίων όπως μπορούμε πλέον να τον αποκαλούμε, Γιόζο Γιάκελιτς. Τον κ. Γιάκελιτς συνεχάρη ήδη -μέσω επίσημης επιστολής- η Κυπριακή Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία (Κ.Ι.Ο.). Ένας άνθρωπος στον οποίο στάθηκε ιδιαιτέρως ο Παύλος είναι η Ιταλίδα μετεωρολόγος Έλενα Χριστοφίνι , η οποία απεικονίζεται στις φωτογραφίες μαζί με το Γιόζο Γιάκελιτς στη βάρκα.
Πέραν του συναθλητή και κουμπάρου του Παύλου, Φίλιπ Γιούρισιτς, που στην πρώτη του Ολυμπιακή συμμετοχή ήταν 19ος, στο σπίτι βρέθηκε ο Τζόναθαν Βαντνάι, που ήταν 4ος για δύο θέσεις. «Καλωσορίζουμε και τον Τζόνι που είναι χαρούμενος, αν και κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να ήταν λυπημένος», είπε ο Παύλος. Στο πάρτι ήταν έξι Ολυμπιακά μετάλλια: Τα δύο του Παύλου, ο Ούγγρος Σόμπορ Μπέρεζ με το αργυρό στο Finn στο «Τόκιο 2020» και ο Σλοβένος Βασίλι Ζμπόγκαρ, χάλκινος στην Αθήνα και αργυρός στο Πεκίνο και στο Ρίο.
Δεν αποφάσισε για το Λος Άντζελες
Νωρίτερα στη συνέντευξη Τύπου αλλά και στη μεικτή ζώνη, ο Παύλος, δεν θέλησε να τοποθετηθεί για το αγωνιστικό του μέλλον και συγκεκριμένα για το «Λος Άντζελες 2028». «Απόψε έχουμε πάρτι. Θα πάω διακοπές και μετά θα σας πω τι θα γίνει στο μέλλον. Σίγουρα ο Παύλος έχει πολλά να δώσει», ανέφερε.
Ερωτήθηκε γιατί δεν αλλάζει κλάση και είπε ότι «τα Laser έχουν μια γοητεία διότι είναι αυθεντική ιστιοπλοΐα, δεν υπάρχει τόσο πολύ η τεχνολογία και δεν χρειάζονται τόσα πολλά χρήματα, που είναι δύσκολο να επενδύσουν χώρες όπως η Κύπρος ή το Περού».
Ο Στέφανο Πεσιέρα, Νο36 στον κόσμο, έκανε την έκπληξη και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο, το πρώτο μετάλλιο του Περού σε Ολυμπιακούς Αγώνες μετά από 32 χρόνια!
«Δεν γνωρίζω τι υποδοχή μου επιφυλάσσει η χώρα μου, το μόνο σίγουρο είναι ότι ένα στάδιο θα πάρει το όνομά μου», δήλωσε. Σχετικά με την υποδοχή στην Κύπρο ο Παύλος είπε ότι «αναμένω κάτι ανάλογο όπως το 2012».
Σε ερώτηση γιατί είναι και οι τρεις αθλητές αξύριστοι, ο Παύλος, απάντησε: «Το 2012 με είχαν ρωτήσει γιατί ήμουν αξύριστος στον αγώνα και ξυρισμένος στη συνέντευξη Τύπου. Τους είχα πει ότι ξυρίστηκα για να φαίνεται η ηλικία μου. Θα πω ίδιο τώρα: Είμαι αξύριστος για να φαίνεται η ηλικία μου!».
Συγχαρητήρια από Ρόμπερτ Σιέιντ
Ο Παύλος εισέπραξε το σεβασμό των συναθλητών του και των ΜΜΕ σε κάθε του κίνηση στην Ολυμπιακή Μαρίνα. Μεταξύ άλλων, έσπευσα να τον συγχαρεί ο θρυλικός Ρόμπερτ Σιέιντ, κάτοχος πέντε Ολυμπιακών μεταλλίων. Τον Παύλο συνεχάρησαν, φυσικά, ο πρόεδρος και ο γενικός γραμματέας της Κυπριακής Ολυμπιακής Επιτροπής, Γεώργιος Α. Χρυσοστόμου και Ανδρέας Γεωργίου, αντίστοιχα, που παρακολούθησαν από κοντά την προσπάθεια και έζησαν την αγωνία, όπως και ο αρχηγός αποστολής, αντιπρόεδρος της ΚΟΕ Γιώτης Ιωαννίδης. Από τους πρώτους που συνεχάρησαν τον Παύλο ήταν η συναθλήτρια του Μαριλένα Μακρή και η ομάδα της, που ανέλαβαν και ρόλο οργανωτή στη μια από τις δύο κυπριακές εξέδρες. Η Μαριλένα έκανε… συμφωνία με την κερκίδα του Περού, να φωνάζουν εκείνοι για τον Παύλο και οι Κύπριοι για το Περού!
«Τώρα έφυγε η πίκρα του Τόκιο»
Πριν, στη μεικτή ζώνη, τον είχαμε ρωτήσει αν νιώθει δικαιωμένος για ό,τι έγινε στο Τόκιο. «Αναμφισβήτητα νιώθω δικαίωση. Όταν στο Τόκιο ήρθα 4ος μου λέει ο προπονητής μου η σημερινή πίκρα θα σου περάσει όταν πάρεις το επόμενο Ολυμπιακό μετάλλιο. Είναι αλήθεια αυτό το πράγμα. Όσες φορές και αν είπαμε ότι “πέρασε, είμαι καλά…” σίγουρα ήμουν πιο καλά απ’ ότι όταν έγινε αλλά τώρα είναι που μπορείς να πεις ότι έφυγε η πίκρα».
Είναι κλισέ, αλλά κλήθηκε να περιγράψει τα συναισθήματά του: «Είναι πολύ δύσκολο να τα περιγράψω με λέξεις. Έκανα διαλογισμό αυτές τις ημέρες και σκεφτόμουν τις στιγμές του 2012 και έτσι ήρθαν και έδεσαν μαζί με αυτό που ζω τώρα».
«Πρέπει να είσαι πνευματικά δυνατός»
Σε ερώτηση πόσο δύσκολο είναι να μείνεις συγκεντρωμένος με τόσες αναβολές και διακοπές απάντησε: «Δεν είναι καθόλου εύκολο. Είναι πολύ εύκολο να πέσεις στην παγίδα. Το ότι μεταφερθήκαμε στην παραλία, με κόσμο, μουσική, τηλεόραση, ζέστη έκανε τη δουλειά πιο δύσκολη. Το να γίνουν τρεις εκκινήσεις είναι ψυχοφθόρο αλλά και μέρος του παιχνιδιού. Εδώ πρέπει να μείνεις νοητικά πιο δυνατός από τους άλλους και να μην σε επηρεάσει. Στο τέλος είδα μια αδυναμία στους άλλους και πιστεύω το εκμεταλλεύτηκα».
Οι αθλητές αγωνίστηκαν τελευταία φορά την Κυριακή (04/8). Τη Δευτέρα μπήκαν στη θάλασσα και δεν έτρεξαν. Την Τρίτη τρεισήμισι ώρες περίμεναν στην παραλία. Την Τετάρτη μπήκαν με μιάμιση ώρα καθυστέρηση, έκαναν μια εκκίνηση που ακυρώθηκε, μια σχεδόν ολόκληρη κούρσα που ακυρώθηκε, άλλαξαν στίβο, περίμεναν άλλη μια ώρα στο νερό και εν τέλει αγωνίστηκαν.
Κομβικό σημείο
Την κούρσα της τέταρτης ημέρας που ήταν 33ος και τερμάτισε 7ος τη θεωρεί ως πιο κομβικό σημείο του αγώνα, αφού μετά από αυτήν εδραιώθηκε στη δεύτερη θέση, όπως και τη 10η και την 5η θέση της τρίτης ημέρας, που επίσης ξεκίνησε από πίσω. «Κομβική, αλλά από αρνητικής άποψης, ήταν η 27η θέση της δεύτερης ημέρας, που δεν μου άφηνε πολλά περιθώρια. Γενικώς ο αγώνας δεν πήγε όπως ήθελα, όμως εδώ φάνηκε η ετοιμότητα, η εμπειρία μου παρότι δεν πήγαν όλα θετικά».
Το μεγάλο «αν…»
Από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι εάν ο Παύλος είχε «κλειδωμένο» το αργυρό, θα είχε ρισκάρει πολύ περισσότερο για το χρυσό στην κούρσα μεταλλίων. Και αυτό επειδή ήταν σε δύσκολη θέση διότι είχε να αντιμετωπίσει το μαρκάρισμα του Αυστραλού που ήθελε να κλειδώσει το χρυσό, αλλά αν καθηλωνόταν στις τελευταίες θέσεις θα κινδύνευε να χάσει ακόμα και χάλκινο. Ακόμα και στη δεύτερη κούρσα, παρότι δέχτηκε ποινή και ξεκίνησε τελευταίος, «έπιασε» γρήγορα τον Περουβιανό και είχε σίγουρο το μετάλλιο.
Τέλος, πάντα θα υπάρχει στο μυαλό της ομάδας ένα «αν…». Πλείστοι πιστεύουν ότι αν γινόταν η ένατη και η δέκατη κούρσα, ο Παύλος θα είχε μειώσει τη διαφορά από τον Matt Wearn κάτω από 14β και θα είχε πιο πολλές ελπίδες για το χρυσό. Με το «αν» όμως δεν γράφεται ιστορία. Και αυτό που γράφει η ιστορία είναι «Παύλος Κοντίδης, δύο φορές αργυρός Ολυμπιονίκης».
Παπαδάκης Μικαέλο (Διαπιστευμένος Δημοσιογράφος ΚΟΕ)
Δείτε το φωτορεπορτάζ για την επιτυχία του Παύλου Κοντίδη στο Παρίσι:
