Πράγματι ο Δημήτρης Δημητρίου αποτελούσε φέτος το πρόσωπο που κάτω από τα δοκάρια θα μπορούσε να γράψει τη δική του ιστορία τόσο στην Εθνική όσο και στον Απόλλωνα. Κέρδισε κυριολεκτικά με το σπαθί του τις δύο θέσεις σε Απόλλωνα και Εθνική Κύπρου χωρίς να μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια υπήρξαν τερματοφύλακες που είχαν όλα τα εφόδια να κάνουν σπουδαίες καριέρες ακόμη και στο εξωτερικό αλλά οι τραυματισμοί τους ήταν ο σημαντικότερος παράγοντας που ανέστειλε τα όνειρα τους. Σε μία θέση που δεν είναι καθόλου εύκολο να κερδίσεις τη θέση βασικού, γιατί η κάθε ομάδα αναγκάζεται να αντικαταστήσει τον εκάστοτε τερματοφύλακα με τουλάχιστον ισάξιο αν όχι καλύτερο και δύσκολα τον εμπιστεύεται ξανά.
Θυμίζουμε ότι ο Κωνσταντίνος Παναγή μετά από τους σοβαρούς τραυματισμούς του ακόμη δεν έχει βρει τον παλιό καλό του εαυτό. Στο παρελθόν την ίδια κατάληξη είχε ο Αντώνης Γιωργαλλίδης ο οποίος αντιμετώπισε σοβαρούς τραυματισμούς που τον οδήγησαν σταδιακά σε βήματα προς τα πίσω στην καριέρα του.
Αυτά δεν τα αναγράφουμε για να τον πάρει από κάτω το Δημήτρη, αλλά για να μην πιεστεί και να επιστρέψει πρωτίστως υγιής. Να μην το βάλει κάτω και να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε και θα τα καταφέρει.
