«Όταν έβαλα το γκολ εκείνη την ημέρα, βγήκε όλος ο θυμός από μέσα μου. Είναι κάτι που δεν θέλω ποτέ να δω ξανά. Δεν το είδα ποτέ στην TV και ούτε θέλω να το ξαναδώ. Ακόμα και εκείνη στη στιγμή ήμουν τυφλωμένος. Απλά μου βγήκε το συναίσθημα. Το γκολ ήταν σημαντικό γιατί δεν τα πηγαίναμε καλά εκείνη την περίοδο. Ο Άλαν Σήρερ ζήτησε τη φανέλα από την κερκίδα και την πήρα πίσω».
Ο ιστορικός πανηγυρισμός του Κετσπάγια με τη φανέλα της Νιούκασλ εκείνο το απόγευμα της 17ης Ιανουαρίου του 1998, απασχολεί ακόμα και στις ημέρες μας τον αγγλικό αθλητικό τύπο.
Δεν βλέπουμε συχνά σε μια από τις πιο αυστηρές χώρες του κόσμου, ποδοσφαιριστές να ξεσπούν με αυτό τον… ακραίο τρόπο σε περιουσία των γηπέδων. Οι Άγγλοι αθλητικογραφοι φαίνεται ότι δεν θα το ξεχάσουν ποτέ.
Για όσους δεν γνωρίζουν, υπενθυμίζουμε ότι ο Κετσπάγια έπαιξε στη Νιούκασλ την τριετία 1997-2000 και στην αρχή της θητεία του στους «ανθρακωρύχους» ήταν ένας από τους πιο αδικημένους ξένους ποδοσφαιριστές, καθώς η έλευση του Γκούλιτ τον καθήλωσε στον πάγκοτης ομάδας.
Έτσι, στο παιχνίδι απέναντι στην Μπόλτον, όταν και μπήκε ως αναπληρωματικός δέκα λεπτά πριν το τέλος του αγώνα, σκόραρε το νικητήριο γκολ της Νιούκασολ και ξέσπασε σκίζοντας τη φανέλα του και έπειτα κλωτσώντας με βία και ένταση τις διαφημιστικές πινακίδες.
Η εικόνα του εξοργισμένου Γεωργιανού να κλωτσάει τις πινακίδες και να σκίζει την φανέλα του είναι αυτή που έμεινε μέχρι σήμερα χαραγμένη στο μυαλό ρτου αγγλικού κοινού με τον Γεωργιανό κόοουτς να δηλώνει πριν από λίγα χρόνια: «Έκανα πολύ καλύτερα πράγματα από εκείνο το πανηγυρισμό όμως ο κόσμος θυμάται μόνο αυτό. Θέλω να το ξεχάσω όμως δεν με αφήνουν!».
Πηγή: Pippo soccer stories (facebook page)
