Τα άρθρα που θα δημοσιεύσουμε, τους επόμενους μήνες, στοχεύουν να ρίξουν φως στις παθογένειες του ποδοσφαιρικού οικοδομήματος. Ένα οδοιπορικό σε συμβάντα πρωταθλημάτων προηγούμενων δεκαετιών, τη παράθεση γεγονότων, δημοσιευμάτων και δηλώσεων, που αποδεικνύουν την διαχρονικότητα των προβλημάτων που κατατρύχουν το κυπριακό ποδόσφαιρο Οι παρεμβάσεις, μέσα και γύρω από την ΚΟΠ, και η χειραγώγηση των σωμάτων της, ξεκίνησαν από πολύ νωρίς και συνεχίζεται μέχρι σήμερα με διάφορους τρόπους και σε ολόκληρο το φάσμα του κυπριακού ποδοσφαίρου..
Εισαγωγή
Στις επτά Σεπτεμβρίου 2016 η έγκριτη βρετανική εφημερίδα Guardian, παρουσίασε ένα εκτεταμένο ρεπορτάζ με το οποίο περίγραφε με μελανά χρώματα την κατάσταση των ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων στην Κύπρο. Η εφημερίδα ετοίμασε το σχετικό ρεπορτάζ με αφορμή ακόμα μια βομβιστική επίθεση εναντίον αυτοκινήτου ενός διαιτητή. Ενδεικτικός ήταν και ο τίτλος του δημοσιεύματος «Βόμβες σε αυτοκίνητα, διαφθορά και παράνομο στοίχημα – πως το ποδόσφαιρο στην Κύπρο ξέφυγε από τον έλεγχο».
Το ρεπορτάζ της Guardian αποτελούσε καταπέλτη για την αξιοπιστία του κυπριακού ποδοσφαίρου, για πολλοστή φορά, και έκανε αναφορά στις καταγγελίες του διαιτητή Μάριου Παναγή, που είχαν προηγηθεί τον Δεκέμβρη του 2014. Το δημοσίευμα της Guardian, θορύβησε την ΚΟΠ, με τον Γ.Δ της Ομοσπονδίας, να αποκρούει τις κατηγορίες, λέγοντας ότι η αστυνομική έρευνα μετά τις καταγγελίες σε βάρος της ΚΟΠ διαπίστωσε ότι καμιά από αυτές δεν ευσταθεί. Εννοούσε τις καταγγελίες Μάριου Παναγή.
Η ΚΟΠ ιδρύθηκε το 1934 και από τότε υπήρχαν διαμάχες μεταξύ σωματείων ενώ η αντιπαλότητα τους προκαλούσε συνεχείς τριγμούς στους κόλπους της ομοσπονδίας. Το 1947 – 48 οι γυμναστικοί σύλλογοι πολιτικοποίησαν τον αθλητισμό και ακολούθησε η μεγάλη ρήξη με τον αποκλεισμό αριστερών αθλητών, παραγόντων και φορέων που οδήγησε στην ίδρυση των νέων σωματείων. Η ενοποίηση που έγινε το 1953, ήταν δυστυχώς ψευδεπίγραφη, και το κυπριακό ποδόσφαιρο συνέχισε λαβωμένο.
Στα πρώτα χρόνια μετά την ανεξαρτησία του 1960, με τη δημιουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας και του κράτους, το κατεστημένο και η ελίτ έθεσαν κάτω από τον έλεγχο τους και τον αθλητισμό.
Το 1981 Ερευνητική Επιτροπή που όρισε η ΚΟΠ για προσυνεννοημένους αγώνες ετοίμασε πόρισμα το οποίο όμως ποτέ δεν αξιοποιήθηκε..
Το 1987 δέκα σωματεία που προέρχονταν από το χώρο της δεξιάς, κομματικοποίησαν πλήρως την ΚΟΠ διαμοιράζοντας όλες τις σημαντικές θέσεις στους εκπρόσωπους τους.
Το καλοκαίρι του 1989, με τα προβλήματα στο χώρο της διαιτησίας να εντείνονται, ο ΚΟΑ ζήτησε από τον κλινικό Ψυχολόγο και Επίτιμο Καθηγητή Ψυχοθεραπείας, Άθω Ερωτοκρίτου, να διενεργήσει ψυχολογική αξιολόγηση των διαιτητών ποδοσφαίρου. Τα ευρήματα ποτέ δεν αξιοποιήθηκαν, λόγω έντονης αντίδρασης από την ηγεσία του Συνδέσμου Διαιτητών ενώ είδαν το φως της δημοσιότητας λίγα χρόνια αργότερα όταν διέρρευσαν στον τύπο.
Στις αρχές της 10ετίας του 1990, με αφορμή την απόφαση Μπόσμαν, έγινε η πρώτη οικονομική «έκρηξη» στο κυπριακό ποδόσφαιρο, με μεγάλα οικονομικά ξανοίγματα των σωματείων.
Έστησαν την Εθνική
Τον Δεκέμβρη του 1996 γράφτηκε μια από τις πιο μελανές σελίδες του κυπριακού ποδοσφαίρου. Σύμφωνα με πληροφορίες και δημοσιεύματα, ο αγώνας της Εθνικής Κύπρου με την Βουλγαρία είχε στηθεί με εμπλοκή τεσσάρων διεθνών της ομάδας μας και παίχτηκε και στο στοίχημα. Ποτέ και κανένας δεν τιμωρήθηκε για αυτό το ποδοσφαιρικό «έγκλημα».
Το 2000, με αφορμή συνεχή δημοσιεύματα για διαπλοκή στο χώρο της διαιτησίας, η ΚΟΠ αναγκάσθηκε στη σύσταση Διερευνητικής Επιτροπής που κάλεσε ενώπιον της ποδοσφαιρικούς παράγοντες που έδωσαν μαρτυρίες για το θέμα. Τα πόρισμα δόθηκε στη δημοσιότητα τον Μάρτη του 2002 αλλά παρά τις δεσμεύσεις του νεοεκλεγέντα προέδρου Κ. Κουτσοκούμνη, καμιά από τις εισηγήσεις δεν εφαρμόσθηκε. Αντίθετα η ηγεσία της ΚΟΠ εισήγαγε το σύστημα του Αρχιδιαιτητή, με τεράστιο οικονομικό κόστος, ενώ η διαιτησία συνέχισε να χειραγωγείται στο παρασκήνιο. Τα φάλτσα σφυρίγματα «έδιναν και έπαιρναν»
Το 2007 η ηγεσία της ΚΟΠ, έκρινε «ανεπιθύμητους» και απέκλεισε από την Εκτελεστική της ΚΟΠ, τους εκπρόσωπους της Ομόνοιας, της Νέας Σαλαμίνας, του Απόλλωνα και της Ανόρθωσης. Αργότερα «επιστράφηκαν» οι θέσεις στα δυο τελευταία σωματεία.
Η δεκαετία 2010-2020 ήταν η δεκαετία των κόκκινων φακέλων, που αποτελούσε την απτή απόδειξη στημένων αγώνων και χειραγώγησης των αποτελεσμάτων τους. Από το 2010 μέχρι σήμερα, κανένας φάκελος και καμιά καταγγελία για στημένο παιχνίδι δεν εξιχνιάστηκε. Όπως φυσικά δεν εξιχνιάστηκαν οι βομβιστικές επιθέσεις κατά των διαιτητών που ήταν και η αφορμή του ρεπορτάζ της Guardian τον Σεπτέμβριο του 2016.
Τον Φλεβάρη του 2015, λίγες εβδομάδες μετά τις καταγγελίες του διαιτητή Μάριου Παναγή, ο πρόεδρος Αναστασιάδης, μιλώντας στη γιορτή των Αρίστων Αθλητών της ΕΑΚ, ανέφερε ότι «…Θα ληφθούν μέτρα που θα καθιστούν αυστηρότερο τον έλεγχο στους διοικούντες την ΚΟΠ». Πέντε χρόνια αργότερα, τον Γενάρη του 2020, ο πρόεδρος Αναστασιάδης, από το ίδιο βήμα διακήρυττε ότι «είναι νομίζω η ώρα να καθαρίσει ο στάβλος του Αυγεία». Τίποτε δεν έγινε…
Τον Μάρτιο του 2018 μετά τον θάνατο του Κωστάκης Κουτσοκούμνη, ο Γιώργος Κούμας ανέλαβε την προεδρία της ΚΟΠ, και έδωσε πολλές υποσχέσεις. Στα χρόνια της προεδρίας του χρησιμοποίησε τη θέση του για να ανελιχθεί ακόμα πιο ψηλά στα δώματα της UEFA και της FIFA και να αναπτύξει τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Στις αρχές Ιουνίου 2025, εξαναγκάστηκε σε παραίτηση κάτω από το βάρος καταγγελιών και του πορίσματος, ύστερα από έρευνα εναντίον του, για ασυμβίβαστα, σύγκρουση συμφερόντων και ενδεχόμενα ποινικά αδικήματα.
Στις 21 Ιουνίου 2025 ο Χάρης Λοϊζίδης, από το 2005 εκπρόσωπος του ΑΠΟΕΛ στην ΚΟΠ και στις ψηλές θέσεις της Εκτελεστικής, ανέλαβε την προεδρία, χωρίς εκλογές. Και αυτός θα κριθεί από τον τρόπο που θα διοικήσει το κυπριακό ποδόσφαιρο…
Στο επόμενο: « Τα πρώτα ποδοσφαιρικά σωματεία»
