Και πολύ άργησε: ο Λιούις Χάμιλτον συνέτριψε τους πάντες (και) στην Πορτογαλία, έφτασε τις 92 νίκες στην καριέρα του και άφησε πίσω του τον Μίκαελ Σουμάχερ στην all-time list. Δεύτερος ο απογοητευτικός Μπότας, τρίτος ο Φερστάπεν.
Αν για κάποιον ανεξήγητο λόγο ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες αποφάσιζε ν’ ασχοληθεί με τη Φόρμουλα 1 και να γράψει ένα βιβλίο γι’ αυτήν, τότε «Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου» θα ήταν ίσως η καλύτερη επιλογή.
Όπου «θάνατος» το ρεκόρ του Μίκαελ Σουμάχερ με τις 91 νίκες, που μέχρι πριν από μερικά χρόνια έμοιαζε τελείως… παράλογο να σπάσει. Μετά, όμως, ήρθε η- αήττητη την τελευταία 7ετία- Μερσέντες, ο Λιούις Χάμιλτον έκατσε στο κόκπιτ της και το κοινότοπο «Τα ρεκόρ είναι για να σπάνε» πήρε σάρκα και οστά.
Ο Βρετανός poleman του αγώνα της Πορτογαλίας (που επέστρεψε, λόγω κορωνοϊού, στο καλεντάρι μετά από 24 χρόνια, έστω και όχι στο Εστορίλ) είδε στην αρχή τις σταγόνες της βροχής να του το χαλάνε, μιας και γλίστρησε κι έπεσε 4ος, με τον Κάρλος Σάινθ να οδηγεί τον αγώνα.
Μόλις, όμως, ζέστανε τα ελαστικά του και άρχισε να βρίσκει ρυθμό, ο παγκόσμιος πρωταθλητής έφτασε για πλάκα πίσω από τον Μπότας (που, στο μεταξύ, είχε πάρει την πρωτοπορία) και τον πέρασε λες και ο Φινλανδός οδηγούσε Φεράρι- τόσο εύκολα.
