Η Ομόνοια έδειξε σημάδια βελτίωσης στα δύο τελευταία παιχνίδια της με Απόλλωνα και Βασιλεία. Δυο παιχνίδια με υψηλό βαθμό δυσκολίας και ιδιαίτερα απαιτητικά στα οποία οι «πράσινοι» ανταποκρίθηκαν σε ικανοποιητικό βαθμό, ασχέτως εάν ηττήθηκαν στην Ελβετία.
Το θετικό στην προκειμένη περίπτωση ήταν καλή εικόνα που είχε η ομάδα, ως συνέχεια της εμφάνισης στον αγώνα με τον βασικό ανταγωνιστή της για τον τίτλο στην περσινή σεζόν.
Για πρώτη φορά μετά από την αναμέτρηση με την Αντβέρπ η ομάδα του «τριφυλλιού» έδειξε μέρος των πραγματικών της δυνατοτήτων και μάλιστα σε συνεχόμενους αγώνες. Το ζητούμενο, φυσικά, είναι να έχει ανάλογη συνέχεια και να μην είναι… αναλαμπή οι τελευταίες εμφανίσεις.
Κατά πόσο θα το επιτύχει η Ομόνοια θα φανεί το βράδυ στο Μακάρειο. Η αναμέτρηση με την ΠΑΕΕΚ κρύβει παγίδες και η προσφυγική ομάδα χαρακτηριστικά παρόμοια με αντιπάλους που δυσκόλεψαν πολύ το συγκρότημα του Χένινγκ Μπεργκ.
Ωστόσο, μια πρωταθλήτρια που θέλει να διατηρήσει τα σκήπτρα επιβάλλεται να κερδίζει τέτοια παιχνίδια. Το σημειώνω χωρίς να μειώνω την ΠΑΕΕΚ, η οποία κερδίζει συμπάθειες με την όλη παρουσία της στην παρθενική της συμμετοχή στην Α’ Κατηγορία.
Εν κατακλείδι για να δημιουργήσει προοπτική ολικής επαναφοράς η Ομόνοια πρέπει να κτίσει ένα σερί επιτυχιών ούτως ώστε να ενισχύσει τη δυναμική της για τη συνέχεια σε ένα άκρως ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Με δυο βήματα μπροστά και ένα πίσω δεν γίνεται δουλειά και το ζητούμενο για σήμερα είναι να κάνει τρίτο βήμα μπροστά.
Γιώργος Χατζηαντώνης