Η ΑΕΚ ήταν αυτή που έπρεπε στο παιχνίδι με την ΑΕΛ. Μαχητική από το πρώτο λεπτό και έτοιμη να δημιουργήσει φάσεις. Είτε με συνεργασίες, είτε εκμεταλλευόμενη τα λάθη του αντιπάλου. Μια ομάδα που είχε τον έλεγχο του αγώνα και ξεκίνησε να χάνει μεγάλες ευκαιρίες από το 3ο λεπτό με το δοκάρι του Ιβάνοβιτς.
Ο Καμπρέρα ήταν μέσα σε όλες τις επικίνδυνες προσπάθειες της ομάδας του, ωστόσο έχασε σημαντικές ευκαιρίες για να ανοίξει το σκορ πιο νωρίς. Ο Αργεντινός δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε να ψάχνει το δρόμο προς τα δίχτυα. Και αφού δεν κατάφερε να σκοράρει σε θεωρητικά εύκολες προσπάθειες, το έπραξε σε μια πολύ δύσκολη φάση στο 43ο λεπτό. Το γκολ που έβαλε ήταν δύσκολο και για τη θέση που βρισκόταν την ώρα που τελείωνε τη φάση αλλά και γιατί απέναντί του είχε έναν πολύ καλό τερματοφύλακα.
Κάπως έτσι η ομάδα πήγε στα αποδυτήρια και με την επιστροφή της στο γήπεδο συνέχισε στο ίδιο επίπεδο. Μέχρι που σκόραρε και το δεύτερο γκολ και πάλι με τον Καμπρέρα και κάπου εκεί η υπόθεση νίκη είχε κριθεί. Ο Ιντιάκεθ έκανε αλλαγές στην ενδεκάδα, αλλά δεν φάνηκε σε κανένα σημείο να επηρεάζεται η ομάδα. Ακόμα και οι αλλαγές που έκανε βοήθησαν την ομάδα, άσχετα αν δεν σημειώθηκε κάποιο γκολ.
Μετά την απογοήτευση στον ευρωπαϊκό αγώνα με την Μπραν, η ΑΕΚ επέστρεψε στις… εργοστασιακές της ρυθμίσεις. Ομάδα συνόλου που παρουσιάζει θέαμα και η οποία δείχνει έτοιμη να ανταποκριθεί στις ανάγκες των… καιρών. Διεκδικώντας τη διάκριση στην Κύπρο αλλά και στην Ευρώπη.
Υ.Γ. 3352 τα εισιτήρια χθες στην Αρένα με τα 750 να ήταν για τους φίλους της ΑΕΛ. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για αυτό που είδαμε χθες στο γήπεδο και είναι απόλυτα λογικό να αισθάνεται απογοητευμένη η διοίκηση από αυτή την εξέλιξη. Ο κόσμος της ΑΕΚ δεν πρέπει να περιμένει μόνο τα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Χωρίς τις διακρίσεις εντός συνόρων, δεν θα έρθουν ποτέ ευρωπαϊκοί αγώνες και τα παιχνίδια εντός συνόρων είναι πολύ σημαντικά. Αν το εμπεδώσουν γρήγορα αυτό οι Σκαλιώτες, τότε μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο.
Χρίστος Αποστολίδης