Την πέμπτη του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες θα καταγράψει ο Παύλος Κοντίδης συμμετέχοντας από την 1η μέχρι την 6η Αυγούστου στο αγώνισμα των σκαφών ILCA 7 (Laser) στο Παρίσι. Από το 2008, σε ηλικία 18 ετών, όταν συμμετείχε για πρώτη φορά, ο 34χρονος πλέον ιστιοπλόος λαμβάνει ανελλιπώς μέρος στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός του πλανήτη.
Η παρθενική του εμφάνιση έγινε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου και αποτέλεσαν σχολείο για τον ίδιο. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στο Λονδίνο το 2012, χάρισε μοναδικές στιγμές στην Κύπρο κατακτώντας το αργυρό μετάλλιο. Ακολούθησε, η απογοήτευση στο Ρίο το 2016 και η συμμετοχή με σημαντικά διδάγματα στους Ολυμπιακούς Αγώνες «Τόκιο 2020». Ξεχωριστή στιγμή στην καριέρα του ήταν η παρέλαση ως σημαιοφόρος στο Ρίο.
Με την 5η του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Κοντίδης ισοφαρίζει τους Ανδρέα Καριόλου (ιστιοπλοΐα / Mistral & RS:X) και Γιώργο Αχιλλέως (σκοποβολή / σκητ) που είναι οι Κύπριοι με τις περισσότερες συμμετοχές.
Όταν ο Κοντίδης αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε Ολυμπιακούς ήταν 18 χρόνων, πιο μικρός από όλους τους συμμετέχοντες και λίγο έλειψε να κλείσει θέση στην πρώτη δεκάδα. «Θυμάμαι την τελευταία ημέρα έμπαινα ως 9ος με μόνο εννέα βαθμούς από τον πρώτο», λέει και συμπληρώνει: «Λόγω της απειρίας και της πίεσης ότι θα μπορούσα για κάτι μεγάλο έκανα κάποια λάθη που μπορούσα να αποφύγω. Έκανα τις δύο χειρότερές μου κούρσες και τερμάτισα 13ος». Παρ’ όλα αυτά ο ιστιοπλόος του Ναυτικού Ομίλου Λεμεσού τονίζει ότι η παρουσία του στους Αγώνες στην πρωτεύουσα της Κίνας «ήταν σίγουρα ένα μεγάλο σχολείο».
Αυτό τον βοήθησε να πάρει τα καλύτερα μαθήματα και στην επόμενη Ολυμπιάδα, στο «Λονδίνο 2012» να ανεβεί στο βάθρο, κατακτώντας το αργυρό μετάλλιο. «Τεράστια συγκίνηση, υπερηφάνεια για την κατάκτηση του πρώτου ολυμπιακού μεταλλίου. Συναισθήματα που δεν μπορώ να περιγράψω. Κάτι που θυμούμαι πολύ χαρακτηριστικά είναι η δεύτερη ημέρα των Ολυμπιακών Αγώνων (31 Ιουλίου) όταν είχαμε κούρσες μέσα στο λιμάνι, εκ των οποίων έκανα δύο πρωτιές και τη δεύτερη κούρσα ήμουν 52 δευτερόλεπτα από τον δεύτερο».
Ακολούθησε η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο «Ρίο 2016», στους οποίους εισήλθε ως σημαιοφόρος της κυπριακής αποστολής, μία υπέρτατη τιμή στην πολυετή καριέρα του. Η προσπάθεια στη Βραζιλία δεν εκτυλίχθηκε ιδανικά, τουλάχιστον όχι όπως θα περίμενε ο ίδιος, καθώς κατατάχθηκε 7ος, ενώ στόχευε σε μία θέση στο βάθρο. «Ένιωσα απογοήτευση, ότι δεν έδωσα αυτό που μπορούσα. Την τρίτη ημέρα των αγώνων κάποια λάθη μού στοίχισαν τη διεκδίκηση μεταλλίου. Μετά τους αγώνες για 2-3 μήνες ίσως να είχα και μίνι κατάθλιψη», σχολιάζει.
Επόμενη στάση οι Ολυμπιακοί στο Τόκιο, με την προετοιμασία να γίνεται μετ’ εμποδίων. Εντούτοις, «άγγιξε» το μετάλλιο, αφού κατέλαβε την 4η θέση, 3 βαθμούς ποινής πίσω από το βάθρο, μένοντας και με την πίκρα για μία απόφαση των κριτών σε βάρος του στην 7η κούρσα. «Δεν ήρθε το αποτέλεσμα που ήθελα, όμως έδωσα ό,τι μπορούσα. Σίγουρα μαθαίνεις ότι στη ζωή δεν εξαρτώνται όλα από εσένα και κάποιες φορές, παρ’ όλο που διαφωνείς, πρέπει να τα αποδεχτείς», καταλήγει.
