Το πρωτάθλημα είναι άκρως ανταγωνιστικό, βάσει της εικόνας που διαμορφώθηκε με τη διεξαγωγή 16 αγωνιστικών. Στις πρώτες θέσεις παρατηρείται συνωστισμός, με τις αποστάσεις μεταξύ των ομάδων να είναι μικρές, εξ ου και οι συνεχείς ανακατατάξεις. Χαμός γίνεται και στην επικίνδυνη ζώνη, με τον ενδιαφέρον να κορυφώνεται λόγω της αφύπνισης της Δόξας, εκεί που όλοι την είχαμε χαμένη από χέρι.
Το σκηνικό προδιαθέτει για θρίλερ σε όλα τα μέτωπα. Για τον τίτλο και τις θέσεις που οδηγούν στην Ευρώπη, αλλά και για τη διαμόρφωση των δύο ομίλων της Β’ φάσης. Εάν λάβουμε υπόψιν και τις συχνές εκπλήξεις, είναι προφανές πως η συνέχεια θα είναι ακόμα πιο ενδιαφέρουσα.
Αυτό αυξάνει την ευθύνη της ΚΟΠ προκειμένου να προστατεύσει το «προϊόν» της από τις χρόνιες παθογένειες που πλήττουν το κύρος και την αξιοπιστία του πρωταθλήματος. Διότι είναι υποχρέωση της Ομοσπονδίας να διασφαλίσει υγιή ανταγωνισμό και ίση μεταχείριση όλων των ομάδων, προκειμένου να κριθούν τα πάντα μέσα στο γήπεδο και όχι από… εξωγενείς παράγοντες.
Η διαιτησία αποτελεί κύριο «παίκτη» στο ποδόσφαιρο και δυστυχώς για μια ακόμα σεζόν παρουσιάζεται κατώτερη των περιστάσεων. Κι ας τα παρουσιάζει όλα.. ρόδινα η ΚΟΠ, επειδή έτσι της συμφέρει…
Ακόμα και κάποιοι από τους ξένους που επιλέγονται σφυρίζουν… κλέφτικα, με φυσιολογικό επακόλουθο τα παράπονα και τις φωνές της πλειοψηφίας των ομάδων. Δεδομένου ότι όσο λιγοστεύουν οι αγωνιστικές για το τέλος της Α’ φάσης τόσο πιο κρίσιμοι θα είναι οι αγώνες, η ΚΟΠ οφείλει να πράξει τα δέοντα για να αποφευχθούν ανεπιθύμητες καταστάσεις.
Γιώργος Χατζηαντώνης
