Το τέλος του αγώνα της ΑΕΛ με την Πάφο εκτός έδρας, βρήκε την ομάδα της Λεμεσού έντονα απογοητευμένη. Τόσο από το αποτέλεσμα, όσο και από τη διαιτησία του αγώνα. Για το δεύτερο κομμάτι, η διοίκηση της λεμεσιανής ομάδας εξέδωσε ανακοίνωση αργά χθες βράδυ και εξέφρασε με επίσημο τρόπο τα παράπονά της (ΔΕΣ ΕΔΩ). Θα περιμένουμε σήμερα να μάθουμε εάν θα προχωρήσει και στην καταγγελία της διαιτησίας.
Για το αγωνιστικό κομμάτι, η ΑΕΛ είχε πολλές ευκαιρίες. Το δεύτερο ημίχρονο ήταν το καλύτερο που έκανε μέχρι στιγμής και μάλιστα απέναντι σε ένα αντίπαλο με πολύ μεγάλο προϋπολογισμό. Το διάβασμα της τεχνικής ηγεσίας και η… εκτέλεση του συστήματος από τους ποδοσφαιριστές ήταν σωστό. Ωστόσο δεν ήρθε κάτι καλό. Μπορεί να αναφέραμε πριν το παιχνίδι ότι ο βαθμός θα ήταν ικανοποιητικός για την ΑΕΛ, αλλά σύμφωνα με τις ευκαιρίες που δημιούργησε η ομάδα της Λεμεσού, μπορούσε ακόμα και να κερδίσει το παιχνίδι.
Αυτό που βγήκε ως συμπέρασμα από τη χθεσινή αναμέτρηση, είναι πως η ΑΕΛ μπορεί (και το απέδειξε) να διεκδικήσει το νικηφόρο αποτέλεσμα απέναντι σε μεγάλους αντιπάλους και μέσα σε οποιαδήποτε έδρα. Η ΑΕΛ είναι εδώ και είναι έτοιμη να δώσει συνέχεια απ’ εκεί που σταμάτησε χθες. Αυτό είναι κάτι το οποίο ζητά από τους ποδοσφαιριστές του και ο Ούγκο Μαρτίνς. Παρά το γεγονός ότι έχουν αλλάξει οι καιροί, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ομάδες με κόσμο και ιστορία, είναι ικανές για μεγάλα πράγματα ακόμα κι αν δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τους προϋπολογισμούς άλλων ομάδων. Και η χθεσινή εμφάνιση της ΑΕΛ αποτελεί τρανό παράδειγμα. Φτάνει να υπάρξει και συνέχεια.
