Ο Γιανίκ Φερέρα ανέλαβε τα ηνία της Ομόνοιας σε μία περίοδο που η ομάδα ήταν σε αγωνιστική κρίση και προερχόταν από ανεπιτυχή αποτελέσματα και κακές εμφανίσεις. Η γενική εικόνα του «τριφυλλιού» ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη με τις προσδοκίες βάσει της ποιότητας του ρόστερ, στο οποίο υπάρχουν πολλοί ικανοί ποδοσφαιριστές. Όχι μόνο λόγω βιογραφικού, αλλά και των δυνατοτήτων που έδειξαν σε κάποια παιχνίδια.
Εκείνο που έλειπε από την ομάδα και είχε κόστος στην πορεία της στο πρωτάθλημα ήταν η σταθερότητα και η συνέπεια με εμφανίσεις ανάλογες των ατομικών δυνατοτήτων των παικτών που διαθέτει.
Στα περισσότερα παιχνίδια ήταν, επίσης, εμφανές ότι ο Βέλγος τεχνικός αναζητούσε τον τρόπο με τον οποίο θα βελτίωνε την εικόνα των «πρασίνων» μέσα από δοκιμές και «πειραματισμούς». Κάτι το οποίο επηρέασε την ομάδα σε κάποια παιχνίδια με επακόλουθο να έχει περαιτέρω απώλειες.
Τώρα ο κ. Φερέρα έχει πλέον ξεκάθαρη εικόνα για κάθε παίκτη ξεχωριστά και κατ’ επέκταση την ευχέρεια να επιλέγει σε κάθε αγώνα την καλύτερη δυνατή ενδεκάδα, ανάλογα και με τον αντίπαλο, προκειμένου να κρατήσει την Ομόνοια σε τροχιά επιτυχιών και να δημιουργήσει προοπτική διεκδίκησης τουλάχιστον ευρωπαϊκού εισιτηρίου μέσω του πρωταθλήματος.
Αυτό είναι που προέχει και είναι ίσως το μεγάλο στοίχημα για έναν προπονητή πάνω στον οποίο ποντάρει η διοίκηση, εξ ου και επιλέχθηκε για να οδηγήσει την ομάδα σε ανάκαμψη.
Γιώργος Χατζηαντώνης
