Όπως αναφέρθηκε και σε προηγούμενο άρθρο της σελίδας μας (δες εδώ), στην Κύπρο δυστυχώς αντιμετωπίζουμε ένα τεράστιο πρόβλημα.
Θεωρούμε εαυτούς ως τους απόλυτους γνώστες των πάντων είτε αυτό είναι διεθνείς σχέσεις και η πολιτική, είτε είναι η πανδημία και οι εμβολιασμοί είτε είναι -εν προκειμένω- το ποδόσφαιρο.
Η νοοτροπία αυτή δυστυχώς (”ξερολίαση” αν θέλετε) είναι έμφυτη στον λαό μας. Όταν έβρεχε ”προπονητιλλίκι της κερκίδας” δεν κρατούσαμε ομπρέλα.
Αφορμή η απόλυση του μέχρι πρότινος προπονητή του Ερμή, Μαρίνου Σατσιά. Και το εν λόγω άρθρο, ξεκαθαρίζω, δεν έχει να κάνει με κανέναν Σατσιά, κανέναν Ερμή, κανένα παράγοντα και κανέναν απλό φίλαθλο.
Έχει να κάνει με μια συγκεκριμένη νοοτροπία, στάση και συμπεριφορά χωρίς ο γραφών να εξαιρεί τον εαυτό του.
Παλαιότερα, ο μέσος Κύπριος οπαδός περιοριζόταν στο να ωρύεται κατά ποδοσφαιριστών και να ζητά την άμεση απομάκρυνσή τους από την ομάδα του. Δικαίως; Κάποιες φορές ναι, στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων όμως όχι ! Διότι αγνοούσε τεράστιας σημασίας κανόνες, δεδομένα και παραμέτρους που ρύθμιζαν και καθόριζαν την απόδοση ενός ποδοσφαιριστή.
Αργότερα, ο Κύπριος οπαδός άρχισε να… ζητά και απολύσεις των προπονητών!
Μετά από μια σειρά κακών αποτελεσμάτων, έλλειψης φόρμας, δυσμενούς βαθμολογικής κατάταξης, ήταν σίγουρος πλέον ο μέσος Κύπριος ότι ο τάδε προπονητής, ομοίως με τον προηγούμενο και πολλούς ποδοσφαιριστές για τους οποίους διερρήγνυε τα ιμάτιά του, ”δεν κάμνει”, ”δεν είναι της μάππας”, ”αν με έβαλλες εμένα θα το έπιανα το παιχνίδι”, ”να φύει να πάει στο καλό”.
Τα παραπάνω δεν κινούνται στα γκρίζα όρια της υπερβολής αλλά είναι εκφράσεις που όσοι έχουν πάει γήπεδο στην Κύπρο σίγουρα θα έχουν ακούσει.
Και το χειρότερο δεν είναι ότι η νοοτροπία αυτή διακατέχει μόνο τον μέσο Κύπριο οπαδό, αλλά δυστυχώς είναι βαθιά ριζωμένη και σε επίπεδο παραγόντων και γενικότερα εμπλεκομένων διοικητικά ή άλλως πως με το ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι.
Το μέσο χρονικό διάστημα που χρειάζεται ένα προπονητής για να εμφυσήσει σε μια ομάδα την νοοτροπία του, να μάθει σε όλους τους ποδοσφαιριστές να παίζουν ακολουθώντας το δικό του πλάνο και φιλοσοφία, να διορθώσει τις τυχόν λανθασμένες μεταγραφές που έκανε και να προσαρμόσει την στρατηγική του στο εκάστοτε πρωτάθλημα είναι περίπου 3 χρόνια!
Ο John Henry, ιδιοκτήτης της Λίβερπουλ, έδωσε στον Γιούργκεν Κλοπ πίστωση 4 χρόνων ούτως ώστε να φτιάξει την ομάδα όπως την ήθελε. Τέσσερα χρόνια χωρίς τρόπαιο ένας προπονητής σαν τον Κλοπ σε μια ομάδα σαν την Λίβερπουλ. Ο Henry έδωσε χρόνο και ανταμείφθηκε.
Στην Κύπρο σε διάστημα 4 χρόνων θα έχουμε διώξει 7 προπονητές εκ των οποίων οι 2 θα έχουν πιάσει και τρόπαια.
Θα μου πείτε (και πολύ σωστά) ότι συγκρίνω ανόμοια μεγέθη και διαφορετικά πρωταθλήματα/χώρες.
Το ζήτημα δεν είναι να φτάσουμε σε μεγέθη τις αγγλικές ομάδες όμως ούτε να εφαρμόσουμε τα όσα εκεί κάνουν. Θα ήταν όμως καλό τα όποια θετικά έχουν (όχι μόνο στην Αγγλία αλλά γενικά) να τα ”αντιγράφουμε” και να το προσαρμόζουμε στα δικά μας δεδομένα, μήπως και κάποια στιγμή η λέξη εκσυγχρονισμός πάψει να είναι μόνο μια ”κούφια” λέξη και γίνει επιτέλους πραγματικότητα.
Λοΐζος Μωυσέως
Διαβάστε επίσης:
”Κάποιοι δεν μπορούν” – Ποιους εννοούσε ο Πουρσαϊτίδης
Ν. Σαλαμίνα: Ένσταση κατά του κύρους του αγώνα κόντρα στην Ομόνοια !
Ο Φαμπιάνο δεν ήθελε να φύγει από την Ομόνοια
Θα γίνει ο αμυντικός ”ογκόλιθος” που χρειάζεται ;
Ο Σατσιάς έφυγε, το ΤΕΡΑΣΤΙΟ πρόβλημα στην χώρα μας παραμένει !
Είναι τυχαίο που είναι η καλύτερη επιθετικά ομάδα στην Κύπρο ; (Φώτο)
