Εκείνοι που φώναζαν στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος για τη διαιτησία ως δια μαγείας σώπασαν. Και πήραν σειρά πολλοί από εκείνους που την στήριζαν με τα… μπούνια και τώρα διαφοροποιούν τάχατες τη στάση τους.
Εάν ΟΛΟΙ αυτοί οι παράγοντες νοιάζονταν για το καλό του ποδοσφαίρου και αποσκοπούσαν στο τίμιο παιχνίδι και τη διεξαγωγή του πρωταθλήματος επί ίσοις όροις θα τους έβγαζα το καπέλο. Δυστυχώς, όμως, όλοι όσοι ασχολούνται με το κυπριακό ποδόσφαιρο γνωρίζουν πολύ καλά πως αυτοί οι θεατρινισμοί έχουν έναν και μόνο σκοπό. Τη διασφάλιση ευνοϊκής μεταχείρισης για την ομάδα τους. Εις βάρος των άλλων, βεβαίως – βεβαίως. Ο λόγος; Μα, η επίτευξη των στόχων κάθε ομάδας. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, αφού σε αυτή την «αποθέωση» του ευ αγωνίζεσθαι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Νίκη νάναι και όπως νάναι, κυρίες και κύριοι. Με πέναλτι «μαϊμού», με γκολ από θέση οφσάιντ, με κόκκινες για τον αντίπαλο που «εφευρίσκουν» ουκ ολίγοι διαιτητές.
Μεταξύ μας σε τελική ανάλυση μόνο οι νίκες μένουν και «υπογράφουν» τίτλους και επιτυχίες. Τις φωνές, δίκαιες ή άδικες, ουδείς τις θυμάται λίγες μέρες μετά το αρχικό σούσουρο. Ενώ οι νικητές μένουν και γράφονται στην ιστορία. Μαζί με κάτι «κομάντος» διαιτητές που βάζουν φαρδιά πλατιά στην υπογραφή τους σε κάλπικα αποτελέσματα και αποτελούν σημείο αναφοράς για χρόνια. Αυτούς τους θυμούνται κυρίως τα θύματα των λαθών τους.
Αλήθεια, πότε θα καταλάβουν, επιτέλους, οι αξιοσέβαστοι παράγοντες ότι όσο τηρούν αυτή τη στάση δεν πρόκειται να διορθωθούν τα κακώς έχοντα της διαιτησίας; Εξ όσον τους «κόβει» το μάτι μου ΠΟΤΕ!
Όσο για τα διαιτητικά παρατράγουδα θα συνεχιστούν εσαεί και απλώς θα αλλάζουν οι κλαίοντες, ανάλογα με τις περιστάσεις. Συμπέρασμα: Δεν έχετε υπόθεση, κύριοι παράγοντες… Φιλάκια!
Άσχημος
