Θλίψη, οργή, αγανάκτηση και ό,τι άλλο αρνητικό συναίσθημα μπορεί να σκεφτεί οποιοσδήποτε προκαλεί η εικόνα του αγωνιστικού χώρου του Μακαρείου σταδίου. Ένα γήπεδο το οποίο χρησιμοποιείται από ομάδες Α’ Κατηγορίας μοιάζει περισσότερο με χωράφι έτοιμο για καλλιέργεια. Για πατάτες, ας πούμε, μια χαρά είναι. Όχι, όμως, για μπάλα, διότι ο κάκιστος αγωνιστικός χώρος, με τις λακκούβες και τις άλλες παγίδες, θέτει σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα των ποδοσφαιριστών.
Οι άνθρωποι παίζουν μπάλα για να βγάλουν το ψωμί (ή το παντεσπάνι) τους και είναι απαράδεκτο να αγωνίζονται σε τέτοια γήπεδα.
Τι να λένε, άραγε, οι κάθε λογής αρμόδιοι για το μαύρο χάλι του Μακαρείου; Με πρώτο και καλύτερο τον Κυπριακό Οργανισμό Αθλητισμού, που είναι ο ιδιοκτήτης του γηπέδου, βεβαίως – βεβαίως. Κάθε απάντηση δεκτή.
Προς το παρόν και βάσει όσων βλέπουμε, είναι προφανές πως το γήπεδο αφέθηκε στο έλεος του Θεού.
Υ.Γ.: Αυτό το τάχατες γήπεδο ήθελε να το ρίξει και να φτιάξει καινούργιο ο πρόεδρος της Ομόνοιας, Σταύρος Παπασταύρου και ο ΚΟΑ του απάντησε αρνητικά. Με έξοδα δικά του και τη χορηγία που αναλογεί στην ομάδα από το Κράτος και μάλιστα να είναι διαθέσιμο για όλες τις ομάδες που το χρησιμοποιούν ήδη. Εδώ Κύπρος και το βάθος κήπος. Ταμάμ για την περίπτωση, αφού και για κήπο μπορεί να χρησιμοποιηθεί το Μακάρειο. Να φτιάξουν, ρε παιδί μου τους «κρεμαστούς κήπους του ΚΟΑ» για να βολτάρει ο κόσμος και να χαλαρώνει.
Γιώργος Χατζηαντώνης
