Ομόνοια και ΑΠΟΕΛ είναι οι «αιώνιοι αντίπαλοι» στο κυπριακό ποδόσφαιρο με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Συν τοις άλλοις τυγχάνουν οι μεγαλύτερες ομάδες στο νησί μας τόσο σε επιτυχίες όσο και σε εκτόπισμα, καθότι είναι μακράν οι πιο δημοφιλείς. Μεταξύ των δύο «στρατοπέδων» υπάρχει έντονος ανταγωνισμός και αντιπαλότητα που πηγάζει από την πρώτη στιγμή της συνύπαρξης τους στον χώρο. Άλλωστε, η Ομόνοια ιδρύθηκε από ποδοσφαιριστές του ΑΠΟΕΛ, που αρνήθηκαν να υπογράψουν δηλώσεις αποκήρυξης των αρχών τους.
Βάσει των ιστορικών δεδομένων θεωρείται από τους οπαδούς των μεν και των δε ως «προδοσία» η μετακόμιση από τη μια ομάδα στην άλλη. Μπορεί το ποδόσφαιρο να πέρασε από τα χρόνια του ρομαντισμού και της αγάπης για τη φανέλα στον πλήρη επαγγελματισμό, με τα συμβόλαια και τα μηδενικά που αναγράφονται να αποτελούν δέλεαρ για κάθε ποδοσφαιριστή, όμως αυτή η θεώρηση των πραγμάτων δεν έχει αλλάξει.
Ως… προθέρμανση για το ντέρμπι της Δευτέρας ξεσκονίσαμε τα αρχεία μας και βρήκαμε ενδιαφέροντα στοιχεία για τους ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν και στις δύο ομάδες της Λευκωσίας. Στην 67χρονη ιστορία του «αιώνιου ντέρμπι» 22 ποδοσφαιριστές φόρεσαν τη φανέλα τόσο των «γαλαζοκίτρινων» όσο και των «πράσινων». Ο τελευταίος που άλλαξε στρατόπεδο ήταν ο Ανδρέας Κατσαντώνης, ο οποίος υπέγραψε στο ΑΠΟΕΛ το 2018, όταν έληξε το συμβόλαιό του με την ομάδα του «τριφυλλιού». Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά…
Η αρχή και ο… Πάκκος
Τον δρόμο άνοιξε ο Σταύρος Ναθαναήλ (Ασσιώτης) το 1959, με την ένταξή του στο ΑΠΟΕΛ, ενώ αγωνίστηκε στο παρελθόν στους «πράσινους». Τη σκυτάλη πήρε ο Ανδρέας Στεφάνου, ο οποίος αγωνίστηκε αρχικά με τους «γαλαζοκίτρινους» και μετά από αρκετά χρόνια έπαιξε και στην Ομόνοια. Ωστόσο, ο πρώτος ποδοσφαιριστής που προκάλεσε θόρυβο όταν άλλαξε φανέλα ήταν ο Ανδρέας Χριστοδούλου (Πάκκος). Θεωρείτο από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές της εποχής του και οι εμφανίσεις του με την Ομόνοια «κέντρισαν» το ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού. Το 1963 άλλαξε… τριφύλλι, με την μετακόμισή του στην Αθήνα, όπου έμεινε μέχρι το 1966 και με την επιστροφή του στην Κύπρο εντάχθηκε στο ΑΠΟΕΛ.
Πέρασαν 13 ολόκληρα χρόνια για να αλλάξει κάποιος ποδοσφαιριστής στρατόπεδο στους «αιώνιους αντίπαλους» της Λευκωσίας. Ήταν το 1979 όταν ο Κούλλης Κυριάκου εντάχθηκε στο ΑΠΟΕΛ, έχοντας… προϋπηρεσία στην Ομόνοια. Η επόμενη αλλαγή «στρατοπέδου» έγινε μετά από 14 χρόνια, όταν ο Χριστάκης Χριστοδούλου (Πουλέγκερης) πήγε στην Ομόνοια έχοντας προηγουμένως θητεία στο ΑΠΟΕΛ.
Η μόνη μετεγγραφή
Το 1995 είχαμε την μοναδική μετεγγραφή ποδοσφαιριστή από τη μια ομάδα στην άλλη έναντι χρηματικής αποζημίωσης. Ο διεθνής αμυντικός Γιώργος Χριστοδούλου παραχωρήθηκε στους «γαλαζοκίτρινους» έναντι ποσού 80.000 λιρών.
Έκτοτε οι μετακινήσεις παικτών στις δύο ομάδες… πύκνωσαν κάπως. Το 1997 ο Κώστας Κωνσταντίνου, που έπαιξε στο «τριφύλλι» συνέχισε την καριέρα του στο ΑΠΟΕΛ, αφού αγωνίστηκε για ένα χρόνο στον Απόλλωνα. Τον επόμενο χρόνο ο Ρόμπερτ Κότσιτς έγινε ο πρώτος ξένος που έπαιξε και στις δύο ομάδες. Ο Σλοβάκος επιθετικός αγωνίστηκε με την Ομόνοια στην Ευρώπη, όμως στη συνέχεια πήγε στο ΑΠΟΕΛ, λόγω του ότι δεν υπήρχαν διαθέσιμες θέσεις ξένων στους «πράσινους».
Ο Βέσκο Μιχαΐλοβιτς ήρθε στο νησί μας το καλοκαίρι του 1993 για λογαριασμό του ΑΠΟΕΛ. Έμεινε στην ομάδα για ένα χρόνο και ακολούθως έπαιξε ως δανεικός στην Ένωση Νέων Παραλιμνίου και στον Ολυμπιακό. Επόμενος σταθμός του ήταν η Ανόρθωση, όπου πήγε το 1997 και εξελίχθηκε σε ηγέτη της ομάδας. Δύο χρόνια αργότερα ντύθηκε στα πράσινα όπου έδωσε συνέχεια στις εντυπωσιακές εμφανίσεις του.
Τον επόμενο χρόνο ο Ελλαδίτης μέσος Σπύρος Μαραγκός, που έπαιξε στην Ομόνοια την περίοδο 1998-99, επέστρεψε στην Κύπρο για λογαριασμό του ΑΠΟΕΛ.
Μαλέκκος και Βακουφτσής
Το 2001 είχαμε την τρίτη μετακίνηση που έκανε ντόρο. Ο Κώστας Μαλέκκος, ένας ποδοσφαιριστής που άρχισε την καριέρα του από την Ομόνοια και ήταν επί σειρά ετών το αστέρι της ομάδας, πήγε στον «Αρχάγγελο» αφού έπαιξε για ένα χρόνο στην ΑΕΛ. Τον ίδιο χρόνο εντάχθηκε στο «τριφύλλι» ο Κούλλης Μίτσιγγας, ο οποίος αγωνιζόταν στην ΑΕΛ και έπαιξε παλαιότερα στο ΑΠΟΕΛ.
Τέσσερα χρόνια αργότερα οι «πράσινοι» πήραν… ρεβάνς για τον Μαλέκκο με την απόκτηση του Ελλαδίτη επιθετικού Γιώργου Βακουφτσή, ο οποίος έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής που πήγε απευθείας στην ομάδα από το ΑΠΟΕΛ.
Ο Παρασκευάς Χρίστου πήγε, επίσης, απευθείας από τον «Αρχάγγελο» στο Γέρι το 2009, όμως η κίνηση που έκλεψε την παράσταση εκείνο το καλοκαίρι ήταν η επιστροφή του Κωνσταντίνου Μακρίδη στην Κύπρο για λογαριασμό της Ομόνοιας. Ο διεθνής μέσος έκανε μεγάλη καριέρα στους «γαλαζοκίτρινους» και το 2008 εντάχθηκε στη Μέταλουργκ Ντόνετσκ. Έμεινε στο «Ηλίας Πούλλος» για τρία χρόνια και φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού, μέχρι το 2012 που επέστρεψε στην ουκρανική ομάδα.
Σειρά για να φορέσει τη φανέλα των δύο ομάδων πήρε ο Κλαούντιο Μπεσέρα Κακά, ο οποίος ήρθε στην Κύπρο τον Γενάρη του 2010 και έπαιξε στην Ομόνοια μέχρι το τέλος της περιόδου, πανηγυρίζοντας την κατάκτηση του τίτλου. Αφού αγωνίστηκε για ένα χρόνο στην Μπράγκα Πορτογαλίας επέστρεψε στο νησί μας το 2011 για λογαριασμό του ΑΠΟΕΛ, υπό μορφή δανεισμού. Ο Βραζιλιάνος αμυντικός έφυγε ξανά το 2012 και έπαιξε στη Βιντεότον και στη Λα Κορούνια, όμως τον Γενάρη του 2014 επέστρεψε στους «γαλαζοκίτρινους».
Το καλοκαίρι του 2012 είχαμε για πρώτη φορά στην ιστορία αλλαγή «στρατοπέδου» από δύο ποδοσφαιριστές. Ο Στάθης Αλωνεύτης, που προέρχεται από τα «σπλάχνα» της Ομόνοιας, έμεινε ελεύθερος και εντάχθηκε στο αντίπαλο «δέος», όπως και ο Χρήστος Καρυπίδης, που έπαιξε στην ομάδα για τρία χρόνια.
Το 2014 καταγράφηκε άλλη μια ηχηρή κίνηση, με την ένταξη του Γιώργου Εφραίμ στο ΑΠΟΕΛ. Ο ποδοσφαιριστής επαναπατρίσθηκε το 2009 για λογαριασμό των «πρασίνων» καθώς έφυγε από παιδί στην Αγγλία, όπου στην ακαδημία της Άρσεναλ και ακολούθως πήγε στη Σκοτία όπου θήτευσε στη Ρέιντζερς και στη Νταντί.
Τον ίδιο χρόνο η Ομόνοια απέκτησε τον Γιώργο Οικονομίδη, ο οποίος προέρχεται από τα τμήματα υποδομής των «γαλαζοκίτρινων» και είχε ελάχιστες συμμετοχές στην πρώτη ομάδα. Προηγουμένως έπαιξε στον Διγενή Μόρφου, στην ΠΑΕΕΚ Κερύνειας και στη Δόξα.
Το 2015 έληξε το συμβόλαιο του Κίλιαν Σέρινταν με το ΑΠΟΕΛ και μετά από δύο σεζόν στον «Αρχάγγελο» μετακόμισε στο «Ηλίας Πούλλος», όπου έμεινε για άλλα δύο χρόνια.
Όσο για τον νεαρό Ανδρέα Κατσαντώνη έπαιξε αρχικά στις μικρές ομάδες της Ομόνοιας και προωθήθηκε σε εκείνην των Ανδρών το 2017, όμως τον επόμενο χρόνο έληξε το συμβόλαιο του και υπέγραψε στο ΑΠΟΕΛ.
Γκολ και για τις δύο ομάδες
Στα αξιοσημείωτα καταγράφεται το γεγονός ότι έξι ποδοσφαιριστές σκόραραν σε ντέρμπι της Λευκωσίας και για τις δύο ομάδες. Τα ηνία κρατά ο Γιώργος Εφραίμ, ο οποίος σημείωσε 6 τέρματα για το ΑΠΟΕΛ και 2 για την Ομόνοια. Ο διεθνής επιθετικός ήταν ο σκόρερ 2 τερμάτων στην τελευταία νίκη των «πρασίνων» σε ντέρμπι (3-0), στις 6 Απριλίου του 2013.
Τον ίδιο αριθμό τερμάτων, αλλά αντίστροφα, πέτυχε και Κώστας Μαλέκκος, που σημείωσε 6 τέρματα για την Ομόνοια και 2 για το ΑΠΟΕΛ, ενώ ακολουθεί ο Στάθης Αλωνεύτης, ο οποίος σκόραρε 5 φορές για λογαριασμό των «πρασίνων» και 1 για τους «γαλαζοκίτρινους». Ο διεθνής επιθετικός πέτυχε τρία από τα τέρματα του σε διαδοχικά ντέρμπι την περίοδο 2009-10. Εκανε αρχή στον αγώνα του Β’ γύρου (2-1 η Ομόνοια) και στη Β’ φάση του πρωταθλήματος καθόρισε το αποτέλεσμα των δύο αναμετρήσεων, που έληξαν αμφότερες με 1-0, και συνέβαλε ουσιαστικά στην κατάκτηση του τίτλου.
Ο Ανδρέας Χριστοδούλου «Πάκκος» ήταν ο πρώτος που πέτυχε γκολ και για τις δύο ομάδες. Ωστόσο, ο αγώνας που σκόραρε για την Ομόνοια (σ.σ. περίοδος 1961-62) διακόπηκε ενώ το σκορ ήταν 1-0. Με το ΑΠΟΕΛ πέτυχε 2 γκολ στη νίκη του με 6-2 την περίοδο 1967-68, η οποία είναι η ευρύτερη της ομάδας στην ιστορία του… απόλυτου ντέρμπι.
Δύο γκολ για το «τριφύλλι» έχει και ο Γιώργος Βακουφτσής. Τέλος, ο Γιώργος Χριστοδούλου, αν και αγωνιζόταν στο κέντρο της άμυνας, πέτυχε ένα τέρμα για κάθε ομάδα. Μάλιστα, για την Ομόνοια σκόραρε την περίοδο 1988-89, στην μεγαλύτερη σε έκταση νίκη της ομάδας εναντίον του ΑΠΟΕλ (5-0). Σημειώνουμε, επίσης, ότι ο Χρήστος Καρυπίδης είναι ο μόνος ποδοσφαιριστής που είχε θητεία στις δύο ομάδες και πέτυχε αυτογκόλ σε ντέρμπι. Ηταν την περίοδο 2012-13 όταν έστειλε την μπάλα στα δίκτυα του ΑΠΟΕΛ, όμως αυτό δεν είχε κόστος καθώς η ομάδα του επικράτησε με 4-3.
Πέρασαν και δεν ακούμπισαν…
Επίσης πρέπει να προσθέσουμε ακόμα τρεις ποδοσφαιριστές που πέρασαν από τις δύο ομάδες, χωρίς όμως να αγωνιστούν σε επίσημο αγώνα στην μία εκ των δύο.Ο Δρόσος Καλοθέου ξεκίνησε από τις ακαδημίες του ΑΠΟΕΛ την δεκαετία του 1960. Δεν αγωνίστηκε ποτέ με τα «γαλαζοκίτρινα» και έπειτα πήγε στην Ομόνοια.
Αντίστροφη ήταν η πορεία του Δώρου Αργυρού, την δεκαετία του 1980. Ξεκίνησε από την Ομόνοια, πήγε μέχρι την δεύτερη ομάδα και στην πορεία αποχώρησε για τον Ορφέα. Από εκεί μεταγράφηκε για τον ΑΠΟΕΛ.
Τελευταία περίπτωση είναι αυτή του Πάολο Κόστα που αγωνίστηκε στον ΑΠΟΕΛ, ενώ πιο μετά υπέγραψε με την Ομόνοια επί Νεντίμ Τούτιτς. Τότε έγινε η πρόσληψη του Τάκη Λεμονή, που ακύρωσε την μεταγραφή του ποδοσφαιριστή, με τον ίδιο να προλαβαίνει να κάνει μόνο μερικές προπονήσεις με τα «πράσινα».
Βίοι παράλληλοι και για προπονητές…
Δεν υπάρχουν μόνο παίκτες με θητεία και στους δύο «αιώνιους αντιπάλους», αλλά και προπονητές. Τελευταίος ήταν ο Τάκης Λεμονής, ο οποίος δούλεψε στους «γαλαζοκίτρινους» για έξι περίπου μήνες. Ανέλαβε στις 26 Δεκεμβρίου το 2002 και έμεινε στον «Αρχάγγελο» μέχρι τις 13 Μαΐου του 2003. Η Ομόνοια κατέκτησε σ’ εκείνη την περίοδο τον τίτλο πρωταθλήματος και αναδείχθηκε ξανά πρωταθλήτρια μετά από επτά χρόνια, με τον Ελλαδίτη τεχνικό στον πάγκο της.
Άλλοι πέντε προπονητές δούλεψαν και στις δύο ομάδες. Πρώτος ήταν ο Χαν Χουγκενχούϊζεν και ακολούθησαν τρεις Κύπριοι τεχνικοί. Ο λόγος για τον αείμνηστο Πάμπο Αβρααμίδη, τον Ανδρέα Μιχαηλίδη και τον Ανδρέα Μουσκάλλη. Ο άλλος είναι ο Ελλαδίτης Γιάννης Μαντζουράκης, ο οποίος είχε για βοηθό του στην Ομόνοια τον Βεριτιάνο Μαρτσέλο, που αγωνίστηκε με επιτυχία ως ποδοσφαιριστής στο ΑΠΟΕΛ.
Λίγο πριν το τέλος της καριέρας του ο Βέσκο Μιχαΐλοβιτς διετέλεσε και υπηρεσιακός προπονητής της Ομόνοιας. Σημειώνουμε, τέλος, ότι ο Ντράγκοσλαβ Γέβριτς, ο οποίος αγωνίστηκε τη διετία 2010-12 στην Ομόνοια, δούλεψε ως προπονητής τερματοφυλάκων στο ΑΠΟΕΛ.
Γιώργος Χατζηαντώνης
